Aktualności 2011-2019
Apel Archiwum Korporacyjnego
Dziękujemy za pomoc w ostatnim czasie. Będziemy wdzięczni za dalsze uzupełnianie i korektę danych biograficznych członków korporacji oraz ich indywidualne fotografie (jeśli możliwe z okresu studenckiego i w czapce korporacyjnej, w przypadku skanów zdjęć zapis tylko w formacie TIFF i rozdzielczości 600 dpi, w razie problemów technicznych prosimy o kontakt na adres archiwum@archiwumkorporacyjne.pl oraz pod numerem +48-602-236-194).
Uprzejmie prosimy także o:
1) pomoc przy identyfikacji fotografii,
2) wspomnienia dotyczące korporacji oraz ich członków, zdjęcia, dokumenty i inne pamiątki korporacyjne bądź ich reprodukcje,
3) a także kontakty do rodzin zmarłych członków korporacji.
Od teraz zapraszamy do czytania aktualności na naszym profilu na Facebooku: www.facebook.com/Archiwum.Korporacyjne!
Opublikowano: 5 II 2017 r.
_________________________________________________________________________________________
Ćwierć setki ryskich Arkonów
Dzięki zdjęciom z Albumu Żukotyńskiego dodaliśmy do opracowania o Arkonii 25 fotografii ryskich Arkonów. Zdjęcia pochodzą w zdecydowanej większości z drugiej połowy lat 80-tych XIX wieku. Są wśród nich między innymi fotografie późniejszego Wicemarszałka Sejmu Seweryna ks. Czetwertyńskiego, rektora Politechniki Warszawskiej prof. Jana Zawidzkiego czy warszawskiego przedsiębiorcy i filantropa Ludwika Bergsona.
Ludwik Bergson, 1884 r.
Seweryn ks. Światopełk-Czetwertyński, lata 80-te.
Wojciech Dowgiałło, lata 80-te.
Lubomir Hryncewicz, lata 80-te.
Stefan Maliński, lata 80-te.
Kazimierz Świątecki, 1888 r.
Tytus Leonard Wilski, lata 80-te.
Jan Zawidzki, lata 80-te.
Opublikowano: 5 II 2017 r.
__________________________________________________________________________________________
Falkończycy
Od rodziny jednego z członków Konfederacji Falkonia otrzymaliśmy kompletny opis fotografii, która od lat jest w naszych zbiorach. Dzięki niemu możliwe stało się wykadrowanie twarzy 14 członków korporacji oraz dołączenie ich do biogramów na stronie korporacji.
Falkonia, siedzą od lewej: Witold Urbanowski, Leszek Sokołowski, prof. Bohdan Wasiutyński, Tadeusz Fabiani, Rutek Zatorski, stoją Marek de Valdorff Kubiczek, Stanisław Zaremba, Kalikst Morawski, Jan Sulej, Włodzimierz Kamiński, stoją w II rzędzie Juliusz Pawlikiewicz, Jerzy Jeżewski, Franciszek Stember, Edward Chądzyński, Tadeusz Rakowski, 8 XII 1929 r.
Opublikowano: 5 II 2017 r.
__________________________________________________________________________________________
Apel zmarłych Filistrów 1 XI 2015 - 31 X 2016
W okresie Wszystkich Świętych oraz Dnia Zadusznego nawiedzamy cmentarze i modlimy się za zmarłych członków korporacji akademickich. W ostatnim roku dowiedzieliśmy się o śmierci jednego przedwojennego korporanta. Był to:
- Czesław Rymer (21 listopada 1916 w Katowicach - 8 grudnia 2016) z poznańskiej Silesii (ostatni Silesiak).
Requiem aeternam dona ei Domine et lux perpetua luceat ei. Requiescat in pace.
Z Filistrem Rymerem utrzymywaliśmy przez długie lata bliski kontakt. Należał do najbardziej zasłużonych osób dla powstania i rozwoju Archiwum Korporacyjnego (vide Podziękowania). W 2005 r. udało się przeprowadzić i zarejestrować na video wywiad wspomnieniowy (vide Ostatni Filistrzy).
Tym samym liczba żyjących przedwojennych korporantów skurczyła się do 10 osób z 10 korporacji (Warszawa, Lwów, Wiedeń, Czerniowce, Gdańsk, Poznań). Żyją w Polsce i Stanach Zjednoczonych. Najmłodszy z Nich ma 96 lat, najstarszy 102 lata. Być może żyją jeszcze przedwojenni korporanci, z którymi nie mieliśmy dotychczas kontaktu. Będziemy wdzięczni za każdą informację.
Opublikowano: 1 XI 2016 r.
__________________________________________________________________________________________
Nowy numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego
Dnia 2 maja 2016 r. ukazał się ósmy numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego. Zadaniem Biuletynu jest informowanie o podejmowanych inicjatywach, przedstawianie sprawozdań z działalności Archiwum i Muzeum, a także wiadomości o przedwojennych korporantach. Biuletyn wydawany jest od 2011 r.
Osoby zainteresowane otrzymywaniem Biuletynu prosimy o wiadomość na adres archiwum@archiwumkorporacyjne.pl albo przez formularz w zakładce (vide Kontakt).
Opublikowano: 2 V 2016 r.
_________________________________________________________________________________________
Apel zmarłych Filistrów 1 XI 2014 - 31 X 2015
W okresie Wszystkich Świętych oraz Dnia Zadusznego nawiedzamy cmentarze i modlimy się za zmarłych członków korporacji akademickich. W ostatnim roku dowiedzieliśmy się o śmierci ośmiu przedwojennych korporantów. Byli to:
- dr Bolesław Skrzypczak (29 października 1920 w Lesznie - 13 grudnia 2014 w Lesznie) z poznańskiej Baltii (ostatni Baltus),
- Brunon Buchholz (26 września 1918 w Essen - 26 stycznia 2015) z poznańskiej Laconii (ostatni Lakończyk),
- prof. Władysław Górski (22 stycznia 1917 w Szymanowicach - 10 lutego 2015 w Szczecinie) z poznańskiej Palestrii (ostatni Palestriant),
- Wit Wilhelm Świerzbiński (11 sierpnia 1918 - kwiecień 2015) z wileńskiej Conradii (ostatni Konradczyk),
- Czesław Blicharski (5 lipca 1918 w Tarnopolu - 21 maja 2015 w Zabrzu) z lwowskich Orląt (ostatni członek Orląt),
- Henryk Starczewski (1916 - 3 czerwca 2015) z warszawskiej Respubliki (ostatni Respublikanin),
- Bernard Rymer (29 sierpnia 1914 w Katowicach - 2015) z poznańskiej Silesii (ostatni Silesiak),
- dr Kazimierz Rozmiłowski (9 listopada 1918 w Sanoku - 25 października 2015) z lwowskiej Lutyko-Venedii (ostatni LutykoVeneda).
Requiem aeternam dona eis Domine et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace.
Z wszystkimi utrzymywaliśmy kontakt. Wszyscy z nich, choć w różnym stopniu i w różny sposób, zasłużyli się dla rozwoju Archiwum Korporacyjnego (vide Podziękowania). Z kilkoma z Nich w latach 2006-2008 udało się przeprowadzić i zarejestrować na video wywiady wspomnieniowe (vide Ostatni Filistrzy).
Tym samym liczba żyjących przedwojennych korporantów skurczyła się do 11 osób z 11 korporacji (Warszawa, Lwów, Wiedeń, Czerniowce, Gdańsk, Poznań). Żyją w Polsce i Stanach Zjednoczonych. Najmłodszy z Nich ma 95 lat, najstarszy 101 lat. Być może żyją jeszcze przedwojenni korporanci, z którymi nie mieliśmy dotychczas kontaktu. Będziemy wdzięczni za każdą informację…
Opublikowano: 1 XI 2015 r.
_________________________________________________________________________________________
+ Bolesław Skrzypczak (1920-2014), Baltus
Z wielkim smutkiem chciałbym poinformować, że dziś po południu zmarł śp. dr Bolesław Skrzypczak (1920-2014), Filister Baltii i Filister honorowy Magna-Polonii, wieloletni prezes Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich, dobrodziej Archiwum Korporacyjnego. Odszedł przyjaciel, jeden z ostatnich z tego pokolenia. Wypowiadam słowa modlitwy “Panie, świeć nad Jego duszą”, wiem, że On wolałby usłyszeć to po staremu “Domine, lux tua ei luceat”…
Pogrzeb Filistra odbędzie się w sobotę 20 grudnia na cmentarzu parafialnym przy ul. Kąkolewskiej w Lesznie. Bezpośrednio przed pogrzebem o godz. 11.00 zostanie odprawiona Msza Św. w kościele pw. św. Antoniego.
Bolesław Skrzypczak, na drugim planie Zygfryd Kordus (1911-2011) i Lech Działoszyński (1912-2014), Poznań 3 XII 2008 r.
Opublikowano: 14 XII 2014 r.
Ostatnia zmiana: 17 XII 2014 r.
_________________________________________________________________________________________
Apel zmarłych Filistrów 1 XI 2013 - 31 X 2014
W okresie Wszystkich Świętych oraz Dnia Zadusznego nawiedzamy cmentarze i modlimy się za zmarłych członków korporacji akademickich. W ostatnim roku dowiedzieliśmy się o śmierci ośmiu przedwojennych korporantów. Byli to:
- Kazimierz Fliciński (23 lutego 1914 w Pakości - 3 listopada 2013 w Bydgoszczy) z poznańskiej Laconii,
- Kordian Tarasiewicz (19 listopada 1910 w Warszawie - 16 grudnia 2013 w Warszawie) z warszawskiej Jagiellonii,
- Herald Krusche (21 marca 1909 w Łodzi - 27 stycznia 2014 w Black Diamond) z gdańskiej Helanii,
- Romuald Tuzinkiewicz (5 lutego 1916 w Tłumaczu w woj. stanisławowskim - 13 marca 2014 we Wrocławiu) z lwowskiej Obotritii (ostatni Obotryta),
- Aleksander Zwierzchowski (27 lutego 1918 w Ligowa pow. Lipno - 1 marca 2014 w Warszawie) z warszawskiej Maltanii (ostatni Maltańczyk),
- Lech Działoszyński (21 grudnia 1912 w Poznaniu - 3 marca 2014 w Poznaniu) z poznańskiej Masovii,
- Benedykt Guss (1914 - 25 maja 2014) z poznańskiej Magna-Polonii (ostatni “przedwojenny” Polonus),
- Raul Małachowski (1 stycznia 1916 w Helsinkach - 7 września 2014 w Santiago de Chile) z poznańskiej Corony (ostatni Korończyk)
Requiem aeternam dona eis Domine et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace.
Za wyjątkiem Heralda Krusche utrzymywaliśmy kontakt z każdym z Nich. Wszyscy zasłużyli się dla rozwoju Archiwum Korporacyjnego (vide Podziękowania). W latach 2006-2008 oraz 2012 r. udało się zarejestrować z Nimi wywiady wspomnieniowe (vide Ostatni Filistrzy).
Tym samym liczba żyjących przedwojennych korporantów skurczyła się do 27 osób z 24 korporacji (Wilno, Warszawa, Lwów, Czerniowce, Wiedeń, Gdańsk, Poznań, Lublin). Żyją na dwóch kontynentach, w Polsce, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie. Najmłodszy z nich ma skończone 94 lata, najstarszy ma ponad 100 lat. Prawdopodobnie żyją jeszcze przedwojenni korporanci, z którymi nie mieliśmy dotychczas kontaktu. Będziemy wdzięczni za każdą informację…
Opublikowano: 30 X 2014 r.
_________________________________________________________________________________________
94. urodziny Filistra Bolesława Skrzypczaka!
Bolesław Skrzypczak, Poznań 24 IV 2009 r.
Dziś 29 października 2014 r. senior Baltii oraz członek honorowy Magna-Polonii dr Bolesław Skrzypczak świętuje 94. urodziny. Jubilat był w latach 1997-2007 prezesem Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich, a w 2002 r. jednym z głównych reaktywatorów Baltii. Od 2001 r. wspierał powołanie i rozwój Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich (vide Archiwum Korporacyjne).
Przed chwilą z Nim rozmawiałem. Wciąż w dobrej formie. Bolku, ad multos annos!
Opublikowano: 29 X 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
+ Raul Małachowski (1916-2014), ostatni Corończyk
Raul Małachowski, 1936 r.
Z miesięcznym opóźnieniem dotarła do nas smutna wiadomość z Antypodów. Dnia 7 września 2014 r. zmarł w Santiago de Chile Raul Małachowski, ostatni Filister Corony i legenda chilijskiej Polonii.
Urodził się dnia 1 stycznia 1916 w Helsinkach w rodzinie generała Stanisława Małachowskiego (1882-1971) oraz szwedki Anny Lisy z domu Petersen. Po I wojnie światowej rodzina osiadła w Łodzi, gdzie ukończył Gimnazjum Klasyczne im. M. Kopernika. Później odbył przeszkolenie wojskowe w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, a następnie rozpoczął studia na Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu. W końcu lat trzydziestych został przyjęty do Corony. Jak wspiminał, nadano mu imię piwne “Wielki Łowczy Koronny”. W semestrze zimowym 1938/39 pełnił w korporacji funkcję gospodarza. Raul Małachowski uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., walcząc między innymi w obronie Modlina. W czasie okupacji był zaangażowany w działalność Czerwonego Krzyża. W 1943 r. został aresztowany przez Gestapo. Przez niemal rok przebywał w łódzkich więzieniach: na Sterlinga i na Radogoszczu, a następnie został osadzony w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen (Gusen II). Po wyzwoleniu w 1945 r. został wcielony do II Korpusu PSZ we Włoszech, a po jego rozwiązaniu osiadł w Belgii. Stamtąd w 1951 r. wyemigrował do Chile. Zawodowo związał się ze światem kultury. Był dyrektorem artystycznym i scenografem Opera Real de Amberes w Belgii, wykonywał murale i dekoracje m.in. w Hotelu Carrera i Teatrze Mariola w Santiago, hotelach O’Higgins, San Martin i Miramar w Viña del Mar oraz Hotelu Prat w Valparaiso. Jego ekspozycje prezentowano we Francji, Szwajcarii i Polsce. W latach 60-tych XX wieku założył Teatro de la Costa w Valparaiso, a także był dyrektorem kawiarni artystycznej „Gato Negro” w Santiago. Jego prace malarskie obejmują: cykl obrazów olejnych i akwarel przedstawiających życie nocne portowe Valparaiso, szkice o tematyce obozowej i wojennej, a także portrety, w tym m.in. polskich bohaterów narodowych T. Kościuszki, A. Mickiewicza, F. Chopina, J. Piłsudskiego. W latach 1989-90 był Przedstawicielem Rządu Rzeczypospolitej na Uchodźstwie w Chile. Został odznaczony m.in. w 1990 r. Krzyżem Polonia Restituta (przez władze na Uchodźstwie) oraz w 1992 r. Krzyżem Komandorskim OOP. W 1998 r. Zygmunt Skonieczny nakręcił film dokumentalny pt. „Człowiek dwóch kontynentów” opowiadający o losach Raula Nałęcz-Małachowskiego, ukazała się także w Polsce pierwsza część jego wspomnień. Jego prochy spoczną w symbolicznym grobie Jego matki Anny Lisy Małachowskiej z Petersenów na Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi.
Raula Małachowskiego miałem okazję poznać osobiście. Złożyłem mu wizytę w Santiago de Chile w grudniu 2012 r. w drodze na wyprawę na Masyw Vinsona na Antraktydzie (www.7szczytow.pl). Opowiadał o swoim pochodzeniu, Ojcu Generalne, Matce-Szwedce, dzieciństwie i młodości w Łodzi, studiach w Poznaniu, Coronie, ale także Primislavii, Arkonii i Corolli, kolegach z korporacji, wojennych i obozowych losach, życiu na emigracji w Belgii i Chile, a wreszcie o pracy zawodowej. Odszedł barwny i ciekawy człowiek.
Requiescat in pace
Opublikowano: 10 X 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Wystawa z okazji Jubileuszu 650-lecia Uniwerytetu Jagiellońskiego
Na wystawie “Studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego na przestrzeni wieków”, która odbyła się w maju 2014 r. z okazji 650-lecia Jagiellonki, znalazło się sześć tablic poświęconych krakowskim korporacjom akademickim z dwudziestolecia międzywojennego.
Na tablicach umiszczono z kolei fotografie z naszego Archiwum (m.in. Akropolii, Corolli, Gnomii, Arcadii i Laudy). Jagiellonka, vivat, crescat, floreat in aeternum!
Opublikowano: 4 X 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
O Cyfrowym Archiwum Polskich Korporacji Akademickich w “Głosie Wielkopolskim”
W “Głosie Wielkopolskim” z dnia 26 września 2014 r. ukazał się artykuł red. Karoliny Koziołek “Bóg, ojczyzna, wiedza i przyjaźń, czyli po co studentom korporacje?”. Artykuł o współczesnych korporacjach poznańskich ciekawy jest także z tego powodu, że znalazły się w nim wzmianki o Archiwum Korporacyjnym i naszych projektach.
Zwrócono uwagę, że Archiwum Korporacyjne jest “największym zbiorem pamiątek po polskich organizacjach akademickich w XIX i XX wieku”, a także, że dzięki zbiorom udało się “odtworzyć insygnia i statuty dawnych stowarzyszeń z Poznania, ale także Gdańska, Torunia, Wrocławia, Lublina”. Ostatni akapit artykułu rozpoczyna się od przytoczenia moich słów: “Bardzo liczę, że w Poznaniu uda się stworzyć Cyfrowe Archiwum Polskich Korporacji Akademickich, a w dalszej perspektywie Muzeum Życia Akademickiego. Byłoby to jedyne takie muzeum w Polsce i jedno z kilku w Europie”. Qui vivra, verra.
Opublikowano: 27 IX 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Reportaż “Gazeta Wyborcza”: “Czy Muzeum Polskiej Inteligencji powstanie w Poznaniu?”
W Magazynie Poznańskim “Gazety Wyborczej” z dnia 26 września 2014 r. ukazał się obszerny dwustronnicowy reportaż red. Piotra Bojarskiego “Po elitach pozostały czapki. Czy Muzeum Polskiej Inteligencji powstanie w Poznaniu?”.
W materiale przekrojowo o korporacjach, o Archiwum Korporacyjnym i naszych staraniach o stworzenie Cyfrowego Archiwum Polskich Korporacji Akademickich, a następnie także Muzeum.
Więcej na: http://poznan.gazeta.pl/poznan/1,36037,16706190,Dekiel__banda_i_cyrkiel___po_elitach_pozostaly_nam.html. Zapraszamy do lektury!
Opublikowano: 27 IX 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Wywiad w “DoRzeczy”: “Ocalić od zapomnienia dawne Korporacje Studenckie”
W najnowszym “DoRzeczy” ukazał się wywiad red. Zuzanny Chylińskiej z dr. Bartłomiejem Wróblewskim. Dziennikarka zadaje pytania o początki Archiwum, stan zbiorów, a także - w kontekście projektów Cyfrowego Archwum Polskich Korporacji Akademickich - o perspektywy na przyszłość.
Na pytanie dotyczące znaczenia tych zbiorów, dr Wróblewski wskazuje: “Korporacje akademickie były organizacjami ideowo-wychowawczymi, istotnym czynnikiem elitotwórczym. Ruchowi patronowali między innymi: Piłsudski, Dmowski, Paderewski, Haller, Dowbor-Muśnicki, Żeromski czy Kasprowicz. Większość członków była ziemianami, prawnikami, lekarzami oraz inżynierami. Kilka tysięcy korporantów walczyło w I i II wojnie światowej, w powstaniach wielkopolskim, śląskich czy warszawskim. Wielu odegrało znaczącą rolę zarówno w kraju jak i na emigracji. W istocie swojej Archiwum nie jest tylko zbiorem pamiątek po korporacjach, ale po znacznej części polskich elit.”
Więcej na: http://dorzeczy.pl/id,3964/Ocalic-od-zapomnienia-dawne-Korporacje-Studenckie.html. Zapraszamy do lektury!
Opublikowano: 14 VIII 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
O przyszłości Archiwum Korporacyjnego w Radiu Merkury
Radio Merkury.
Dziś w Radiu Merkury w programie “Kalejdoskop wielkopolski” wyemitowany został reportaż o planach Archiwum Korporacyjnego, w tym staraniach na rzecz stworzenia Cyfrowego Archiwum Polskich Korporacji Akademickich oraz Muzeum Życia Akademickiego. Audycja do odsłuchania na stronie Radia: www.radiomerkury.pl/informacje/pozostale/uam-nie-chce-kolekcji-pamiatek.html. Zapraszamy!
Opublikowano: 5 VIII 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
15 Arkadusów
Przypadkowo trafił do Archiwum niemal kompletny opis fotografii, która od lat jest w naszych zbiorach. Chodzi o zdjęcie krakowskiej korporacji Arcadia z semestru zimowego 1928/29. Dzięki niemu możliwe stało się wykadrowanie twarzy 15 członków korporacji oraz dołączenie ich do biogramów na stronie korporacji. Dwie osoby są wciąż nierozpoznane i figrują w opisie jako NN. Nie znana jest też data dzienna i miejsce wykonania fotografii.
Konwent Arcadia w sem. zim. 1928/29, od lewej siedzą Mieczysław Boczar, Tadeusz Bugayski, Ludwik Radwański, Janusz Łodygowski, w drugim rzędzie: Erwin Fieber, Janusz Kunicki, Jan Ekielski, Władysław Długoszewski, Andrzej Battaglia, Staczyński, Mieczysław Pachoński, NN, NN, w trzecim rzędzie: Jan Pachoński, Szostkiewicz, Tadeusz Göttinger, Władysław Jachymiak, Stanisław Janicki, Tadeusz Pileski, Zbigniew Reczyński, Teodor Kolczyński, Kazimierz Kisielewski, Józef Brason-Summer, Kraków 1929 r.
Opublikowano: 31 VII 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Nowy numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego
Dnia 14 VII 2014 r. ukazał się siódmy numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego. Zadaniem Biuletynu jest informowanie o podejmowanych inicjatywach, przedstawianie sprawozdań z działalności Archiwum i Muzeum, a także wiadomości o przedwojennych korporantach. Biuletyn ukazuje się dwa razy do roku. Wydawany jest od 2011 r.
Osoby zainteresowane otrzymywaniem Biuletynu prosimy o wiadomość na adres archiwum@archiwumkorporacyjne.pl albo przez formularz w zakładce (vide Kontakt).
Opublikowano: 14 VII 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Korporant ze Śląska, 1930 r.
Polak czy Niemiec? Tajemnica pewnego portretu
Do Archiwum trafił jeden z nielicznych w Polsce obrazów olejnych o tematyce korporacyjnej. Zagadkowy wizerunek sygnowany jest na 1930 r. Został odnaleziony na Śląsku. Przedstawia korporanta w barwach poznańskiej korporacji Silesia, skupiającej w międzywojniu studentów Uniwersytetu Poznańskiego pochodzących ze Śląska.
Jednak polskie korporacje tylko z rzadka używały cerewiz (tzw. specyficznego rodzaju czapek korporacyjnych), a także charakterystycznych butów paradnych. Oba elementy typowe są natomiast dla korporacji niemieckich. Wątpliwości dotyczące obrazu wzmaga fakt, że na cerewizie namalowano cyrkiel z widoczną - jak się wydaje - literą “U”.
Opublikowano: 11 VII 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Odznaka Lechii wybita z okazji 30-lecia organizacji, 1932 r.
Warszawska Lechia
Zbiory Archiwum wzbogaciły się o odznakę korporacji akademickiej Lechia z Warszawy. Lechia była najstarszą korporacją powstałą w Warszawie. Została założona w 1902 r. Skupiała studentów Szkoły Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda. Niewiele wiadomo o samym stowarzyszeniu. Imiennie znanych jest tylko 10 członków.
Odznaka została wybita z okazji 30-lecia organizacji w 1932 r. Jest to pierwsza pamiątka po tej najstarszej warszawskiej korporacji w Archiwum Korporacyjnym.
Opublikowano: 3 VI 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Noch ist Polen nicht verloren - Jeszcze Polska nie zginęła
W “GDS-Archiv für Hochschul- und Studentengeschichte” został opublikowany mój artykuł o historii polskich korporacji akademickich “Noch ist Polen nicht verloren - die polnischen Studentenverbindungen 1816-2011″ (”Jeszcze Polska nie zginęła - polskie korporacje akademickie 1816-2011″).
Wcześniej w różnych wersjach opracowanie ukazało się w kilku niemieckich czasopismach naukowych i akademickich. Skąd tytuł? W języku niemieckim pierwsze słowa naszego hymnu funkcjonują jako przysłowie. Ma ono pozytywny wydźwięk. Znaczy tyle co: “nie wszystko jest stracone”.
Tekst można znaleźć na portalu www.academia.edu. Zapraszam do lektury.
Opublikowano: 3 VI 2014 r.
Ostatnia zmiana: 21 VIII 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
+ Romuald Tuzinkiewicz (1916-2014), Obotryta
Romuald Tuzinkiewicz, 1960 r.
W dniu 13 marca 2014 r. w wieku 97 lat zmarł Romuald Tuzinkiewicz, ostatni przedwojenny członek lwowskiej korporacji Obotritia.
Romuald Tuzinkiewicz urodził się 5 lutego 1916 w Tłumaczu na Podolu. Był synem Franciszka i Emilii z domu Brzezickiej. Ukończył Państwowe Gimnazjum w Tłumaczu, a następnie w 1935 r. rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza. W tym czasie został przyjęty do Polskiej Korporacji Akademickiej “Obotritia”. Walczył w wojnie obronnej 1939 r., w okresie okupacji współpracował z Armią Krajową, służył w 29 Pułku Piechoty 10 Dywizji Piechoty w II Armii LWP w latach 1944-45. Po wojnie ukończył medycynę we Wrocławiu. Pracował jako internista oraz specjalista ochrony zdrowia. Był między innymi ordynatorem szpitala powiatowego we Lwówku Śląskim, dyrektorem wydziału zdrowia Urzędu Miejskiego oraz dyrektorem Szpitala Wojewódzkiego im. Józefa Babińskiego we Wrocławiu. Podpułkownik w stanie spoczynku. Członek Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich w Poznaniu. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Medalem Zasłużony na Polu Chwały, Medalem za Odrę, Nysę i Bałtyk, Medalem za Berlin, Złotym Krzyżem Zasługi PCK.
Pogrzeb odbędzie się 18 marca o godz. 12.30 w parafii Matki Bożej Pocieszenia przy ul. Wittiga 10 we Wrocławiu.
Requiescat in pace
Opublikowano: 14 III 2014 r.
Ostatnia zmiana: 15 III 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
+ prof. Lech Działoszyński (1912-2014), Masoviak
Lech Działoszyński, 2008 r.
W poniedziałek 3 marca 2014 r. zmarł prof. Lech Działoszyński, nestor poznańskich korporantów, Filister Masovii i Filister honorowy Magna-Polonii, współzałożyciel, prezes i honorowy członek Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich. Zasłużony dla reaktywacji poznańskich korporacji po 1989 r. oraz powstania Archiwum Korporacyjnego. Dobry duch środowiska korporacji akademickich. Niezwykła postać.
W grudniu ukończył 101 lat. Jak przypomniał dziś jeden z kolegów, Lech w ostatnich latach często powtarzał słowa pieśni Jana Kochanowskiego:
Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie!
Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie.
Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi,
Jedno zawżdy niech będziem pod skrzydłami Twemi.
Msza Św. w intencji Filistra zostanie odprawiona w najbliższą sobotę 8 marca o godz. 10.00 w Kościele oo. Dominikanów przy Al. Niepodległości w Poznaniu, a o 12.00 odbędzie się pogrzeb na cmentarzu w Przeźmierowie.
Requiescat in pace
Opublikowano: 3 III 2014 r.
Ostatnia zmiana: 5 III 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
+ mec. Aleksander Zwierzchowski (1918-2014), Maltańczyk
Dekiel Maltanii Józefa Szyrmera vel Schirmera
Dziś doszła do nas kolejna smutna informacja. W wieku 96 lat zmarł mec. Aleksander Zwierzchowski, absolwent Gimnazjum Humanistycznego w Bydgoszczy i Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, adwokat odznaczony odznaką “Zasłużony dla Adwokatury”, ostatni członek warszawskiej Korporacji Maltania.
W piątek 7 marca o godz. 9.30 w Kościele św. Jacka w Warszawie odprawiona zostanie Msza Św. w intencji zmarłego, później odbędą się uroczystości pogrzebowe na Powązkach Wojskowych. R.i.P.
Opublikowano: 6 III 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Trzej Masoviacy. Tadeusz, Edmund i Telesfor Zielińscy
Zbiory Archiwum wzbogaciły się o pamiątki po Tadeuszu Zielińskim (1905-1937), wiceprezesie Masovii, nauczycielu gimnazjalnym, działaczu społecznym, nieoczekiwanie zmarłym w młodym wieku.
Co ciekawe także dwaj bracia Tadeusza byli Masoviakami: Edmund (1907-1952) - uczestnik wojny obronnej 1939 oraz więzień oflagów oraz Telesfor - zamordowany w Rawiczu w czasie wojny wojny za udział w konspiracji antyniemieckiej.
Ślub Tadeusza Zielińskiego z Haliną Łagiewską, czwarty od lewej siedzi Edmund Zieliński, od lewej stoją Max Wit i Telesfor Zieliński, Gniezno 1932 r.
Opublikowano: 6 III 2014 r.
Ostatnia zmiana: 7 III 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Korporacyjna książka roku: Michał Laszczkowski, Welecja. Dzieje Korporacji, Warszawa 2013
Michał Laszczkowski, Welecja. Dzieje Korporacji, Warszawa 2012.
W 2013 r. przypadała 130. rocznica powstania Korporacji Akademickiej „Welecja”, trzeciej najstarszej z istniejących obecnie organizacji akademickich w Polsce. Była to okazja do wydania monografii poświęconej jej dziejom. Warto dodać, że jest to także pierwsza praca naukową poświęcona korporacji studenckiej. Książka powstała na podstawie dysertacji doktorskiej obronionej przez Autora na Uniwersytecie w Białymstoku w 2012 r.
Autor ukazuję historię Welecji na tle dziejów polskiego ruchu korporacyjnego. Omówiono losy korporacji, od jej powstania w czasie zaborów w 1883 r. w Rydze, przez okres działalności w dwudziestoleciu w Warszawie, aż po lata po 1945 r., gdy jej aktywność miała charakter niejawny. Praca jest obszerna, starannie wydana, wzbogacona 150 fotografiami. Książkę wydało Towarzystwo Tradycji Akademickiej dzięki wsparciu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Departamentu Dziedzictwa Kulturowego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Lektura godna polecenia.
Opublikowano: 7 I 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Nowy numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego
Biuletyn Archiwum Korporacyjnego.
Dnia 28 XII 2013 r. ukazał się szósty numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego. Zadaniem Biuletynu jest informowanie o podejmowanych inicjatywach, przedstawianie sprawozdań z działalności Archiwum i Muzeum, a także wiadomości o przedwojennych korporantach. Biuletyn ukazuje się dwa razy do roku. Wydawany jest od 2011 r.
W numerze znalazły się następujące wiadomości:
1. Archiwum Korporacyjne na Facebooku
2. Nowe pamiątki w zbiorach Archiwum Korporacyjnego
3. Nowości w wirtualnym Muzeum Polskich Korporacji Akademickich
4. Dwa albumy: „Chłopcy silni jak stal. Korporanci w Powstaniu Warszawskim” oraz „Bohaterowie bitwy nad Bzurą. Korporanci w Armii >>Poznań<< i Armii >>Pomorze<<”
5. 101. urodziny prof. Lecha Działoszyńskiego, Masoviaka
6. Ad superos. Zmarli korporanci 1 XI 2012 – 31 X 2013
7. + Kazimierz Fliciński (1914-2013), Lakończyk
8. + Kordian Tarasiewicz (1910-2013), Jagiellon
Osoby zainteresowane otrzymywaniem Biuletynu prosimy o wiadomość na adres archiwum@archiwumkorporacyjne.pl albo przez formularz w zakładce (vide Kontakt).
Opublikowano: 31 XII 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Jan Stawiski, 1927 r.
Polska Korporacja Akademicka “Unia” z Warszawy
Archiwum Korporacyjne wzbogaciło się o zbiór ciekawych fotografii warszawskiej korporacji Unja. Zostały one przekazane przez rodzinę śp. Jana Stawiskiego (1904-1944), skarbnika Unji w roku akademickim 1932/33.
Komers Unii, Warszawa 1925 r.
Unia była jedną z pierwszych korporacji założonych w Warszawie po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Powstała w czerwcu 1921 r. z inicjatywy grupy 11 studentów Wydziału Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Jako podstawy ideowe wskazano sześć zasad: wolność, równość, braterstwo, jedność, zgodę i tolerancję. Korporacja została afiliowna przy przy Uniwersytecie Warszawskim, a jej kuratorem z ramienia uniwersyteckiego Senatu był prof. Ignacy Koschembahr-Łyskowski.
Od dnia 21 I 1922 r. Unia należała do Związku Polskich Korporacji Akademickich (data starszeństwa związkowego: 10 IX 1921 r.). Prawa członka rzeczywistego uzyskała dnia 4 V 1922 r. W konsekwencji “reform” jędrzejewiczowskich po 1933 r. korporacja zanikła. Całkowita ustalona, niekompletna imienna lista członków obejmuje 90 nazwisk.
Czarna Kawa Unii, Warszawa 1929/30 r.
Opublikowano: 28 XII 2013 r.
_________________________________________________________________________________________
Lech Działoszyński, Poznań 31 V 2008 r.
101. urodziny prof. Lecha Działoszyńskiego
Dnia 21 grudnia 2013 r. nestor poznańskich korporacji, Filister Masovii, Filister honoris causa Magna-Polonii, Członek Honorowy Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich w Poznaniu obchodzi 101. urodziny.
Lech Działoszyński jest z pochodzenia Poznańczykiem. W latach 1935-1939 studiował chemię na Uniwersytecie Poznańskim. W 1937 r. został przyjęty do Korporacji Akademickiej Masovia. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., między innymi w obronie Modlina. Po przedostaniu się do Francji służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. W czasie wojny ukończył studia i obronił doktorat w Zakładzie Chemii Lekarskiej i Biochemii Polskiego Wydziału Lekarskiego przy Uniwersytecie w Edynburgu. Po wojnie wrócił do kraju. Pracował początkowo na Uniwersytecie Poznańskim. W 1952 r. habilitował się, a w 1959 r. został profesorem nadzwyczajnym. Był organizatorem i kierownikiem Katedry Biochemii i Fizjologii Zwierząt Akademii Rolniczej w Poznaniu (1953-70), organizatorem i kierownikiem Katedry Biochemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (1955-1967), a także organizatorem i kierownikiem Zakładu Biochemii Analitycznej Instytutu Pediatrii Akademii Medycznej w Poznaniu (1972-1983).
Od końca lat 80-tych Lech Działoszyński angażował się w odrodzenie ruchu korporacyjnego. W latach 1991-1994 był pierwszym prezesem, następnie wiceprezesem 1994-1997 oraz członkiem Zarządu 1997-2007 Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich. Zasłużył się dla reaktywacji kilku poznańskich korporacji, Poznańskiego Koła Międzykorporacyjnego oraz powstania Archiwum Korporacyjnego - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich w Poznaniu.
Ad multos annos!
Opublikowano: 21 XII 2013 r.
Ostatnia zmiana: 27 XII 2013 r.
_________________________________________________________________________________________
Kordian Tarasiewicz, 1990 r.
+ Kordian Tarasiewicz (1910-2013), Jagiellon
Dnia 16 grudnia 2013 r. w wieku 103 lat w Warszawie zmarł Kordian Tarasiewicz, Filister warszawskiej Jagiellonii.
Kordian Tarasiewicz urodził się 19 listopada 1910 w Warszawie. Był synem Michała (aktora) i Janiny z Marcinkowskich. Ukończył Szkołę Ziemi Mazowieckiej oraz Wyższą Szkołę Handlową (obecnie SGH). W 1929 r. został przyjęty do elitarnej ziemiańskiej korporacji Jagiellonia, w której pełnił funkcje prezesa i oldermana.
Od 1934 r. był dyrektorem rodzinnej firmy wypalarni kawy “Pluton”, którą kierował do 1950 r. Później między innymi pracował jako dyrektor Centrali Przemysłowo Handlowej “Inco” oraz naczelny dyrektor spółki “Libella” powstałej z inicjatywy Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie i zespołu redakcyjnego miesięcznika “Więź”. Działał w samorządzie gospodarczym, był prezesem Ogólnopolskiego Związku Hurtowników Spożywczych, członkiem zarządu Zrzeszenia Importerów i Eksporterów RP, prezesem Izby Przemysłowo-Handlowej w Warszawie, działaczem Polskiego Związku Tenisowego, Społecznego Komitetu Opieki Nad Starymi Powązkami im. Jerzego Waldorffa oraz warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej.
Autor książek i wspomnień poświęconych historii tenisa, kawy i herbaty, historii Warszawy i Plutona: “Cały wiek w Warszawie” (Warszawa 2005), “Opowieści tenisowe z myszką” (Warszawa 1992), “Zwycięskie meczbole”, “Kawa po warszawsku. Dzieje firmy Pluton”, “Przygody z kawą i herbatą” (Warszawa 2001). Był odznaczony między innymi: prymasowskim orderem Ecclesiae Populoque servitium praestanti, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim OOP, medalem Polskiego Związku Tenisowego oraz Polskiego Komitetu Olimpijskiego, odznakami honorowymi “Zasłużony Działacz Kultury” i “Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Nabożeństwo żałobne odbędzie się w poniedziałek 23 grudnia o godzinie 10.00 w kościele pw. Karola Boromeusza na Starych Powązkach w Warszawie, po czym nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego na tamtejszym cmentarzu.
Requiem aeternam dona ei Domine et lux perpetua luceat ei. Requiescat in pace.
Opublikowano: 16 XII 2013 r.
Ostatnia zmiana: 18 XII 2013 r.
_________________________________________________________________________________________
97. urodziny Czesława Rymera. Sto lat!
Czesław Rymer, 1937 r.
Dnia 21 listopada 2013 r. 97. urodziny obchodzi Czesław Rymer, członek Silesii, członek honorowy Magna-Polonii, osoba zasłużona dla ocalenia pamięci o polskich korporacjach akademickich ze Śląska.
Czesław Rymer jest synem pierwszego wojewody śląskiego Józefa Rymera (1882-1922). Przed wojną studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim. Podobnie jak wcześniej dwaj Jego starsi bracia Stefan (1910-1995) i Bernard (ur. 1914) został wówczas przyjęty do korporacji Silesia. Po wojnie ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach powojennych był organizatorem nieoficjalnych spotkań korporantów na Śląsku. Od lat 80-tych był zaangażowany w działalność Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich, po 1989 r. przyczynił się do reaktywacji ruchu korporacyjnego w Poznaniu, w szczególności odrodzenia Korporacji Magna-Polonia oraz rozwoju Archiwum Korporacyjnego.
Czcigodnemu jubilatowi najlepsze życzenia: ad multos annos!
Opublikowano: 21 XI 2013 r.
_________________________________________________________________________________________
Konwent Astria - Korporacja Studentów Uniwersytetu Poznańskiego
Archiwum Korporacyjne wzbogaciło się o skany fotografii poznańskiej korporacji Astria. To ciekawy nabytek, ponieważ są to jedyne znane zdjęcia tej organizacji. Zachowały się one w rodzinie założyciela Astrii Wacława Jonsika (1903-1979).
Astria została założona w 1925 r. przez grupę studentów Uniwersytetu Poznańskiego. Kuratorami z ramienia uniwersyteckiego Senatu byli: prof. Jan Józef Bossowski (?), prof. Kazimierz Chodynicki, a od czerwca 1939 r. prof. Kazimierz Smulikowski. Należała do korporacji chrześcijańskich, a od listopada 1927 r. była członkiem Zjednoczenia Polskich Akademickich Korporacji Chrześcijańskich. Szczególnym celem korporacji była praca na rzecz zbliżenia polsko-litewskiego.
Obchody VI-lecia Astrii, Poznań 31 V 1931 r.
Niestety fotografie nie zostały w pełni opisane, co utrudnia rozpoznanie osób na zdjęciach.
Opublikowano: 18 XI 2013 r.
_________________________________________________________________________________________
+ Kazimierz Fliciński (1914-2013), Lacończyk
Kazimierz Fliciński, 1936/1937 r.
Dnia 3 listopada 2013 r. zmarł śp. Kazimierz Fliciński, Filister poznańskiej Korporacji Akademickiej “Laconia” przy Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu.
Kazimierz Fliciński urodził się dnia 23 lutego 1914 r. w Pakości. Był synem Michała i Stanisławy z Kozłowskich. Ukończył Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy, a następnie Akademię Handlową (do 1938 r. Wyższa Szkoła Handlowa) w Poznaniu. W 1935 r. został przyjęty do Laconii, gdzie pełnił funkcję sekretarza. W roku akademickim 1938/39 był członkiem Zarządu Bratniej Pomocy Akademii Handlowej. W wojnie obronnej 1939 r. został ranny w Bitwie nad Bzurą. Po wojnie pracował jako nauczyciel w Technikum Ekonomiczno-Administracyjnym w Bydgoszczy. Po 1989 r. włączył się w działania na rzecz odrodzenia ruchu korporacyjnego. Był członkiem Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich (od 2009 r. Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich). Został odznaczony m.in. Krzyżem Virtuti Militarii, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim OOP.
Pogrzeb odbędzie się dnia 6 listopada 2013 r. o godz. 13:00 na cmentarzu przy ul. Lotników 2 w Bydgoszczy. R.i.P.
Opublikowano: 4 XI 2013 r.
_________________________________________________________________________________________
Korporacja Studentów Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego “Agraria”
Ciekawe zdjęcie trafiło do Archiwum. Przedstawia członków korporacji Agraria, zapewne prezydium stowarzyszenia w początkach lat trzydziestych. Na fotografii widoczni są dwaj znani z imienia i nazwiska jej członkowie: Jan Wójkiewicz (1907-1942) i Stanisław Siejak (1907-1944).
Agraria została założona w 1927 r. Skupiała młodzież pochodzenia chłopskiego studiującą głównie na Wydziale Rolno-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Członkami korporacji byli jednak także studenci innych kierunków studiów. Szczególnym celem korporacji była praca na rzecz polskiej wsi. Senat Uniwersytetu zatwierdził statut nowej korporacji w 1928 r., a kuratorem związku został prof. Jan Sajdak.
Agraria należała do korporacji chrześcijańskich i od 1931 r. była członkiem Zjednoczenia Polskich Akademickich Korporacji Chrześcijańskich. Kandydowała pod opieką K! Pomerania. Prowadziła działalność kulturowo-oświatową na terenach wiejskich organizując wyjazdy z referatami, kursy oraz uroczystości wiejskie (m.in. dożynki). Współpracowała z Polską Akademicką Młodzież Ludowa, Wielkopolskim Związkiem Młodzieży Wiejskiej. W 1933 r. konwent Agrarii uchwalił likwidację korporacji z powodu małej liczby członków i braku perspektyw rozwojowych. Całkowita ustalona, fragmentaryczna imienna lista członków obejmuje zaledwie dziewięć nazwisk. Wiadomo, że w 1933 r. liczyła 52 członków, w tym dziewięciu członków honorowych.
Agraria, od lewej stoją Jan Wójkiewicz i Stanisław Siejak, początek lat 30-tych.
Opublikowano: 4 XI 2013 r.
_________________________________________________________________________________________
Apel zmarłych Filistrów 1 XI 2012 - 31 X 2013
W okresie Wszystkich Świętych oraz Dnia Zadusznego nawiedzamy cmentarze i modlimy się za zmarłych członków korporacji akademickich. W ostatnim roku dowiedzieliśmy się o śmierci sześciu przedwojennych korporantów. Byli to:
- Jan Koprowski (1915 - 4 grudnia 2012) z lwowskiej Slavii,
- Stanisław Łucki (3 maja 1917 w Kutach - 28 stycznia 2013 w Paryżu) z lwowskiego Znicza (ostatni członek Znicza),
- Wieńczysław Wagner (12 grudnia 1917 w Moskwie - 11 lutego 2013 w Sarasocie w Stanach Zjednoczonych) z warszawskiej Arkonii (ostatni “przedwojenny” Arkon),
- Franciszek Mraczek (15 września 1915 w Czerniowcach - 9 lipca 2013) z czerniowieckiej Lechii,
- Zbigniew Korwin-Kuczyński (6 grudnia 1917 w Kopylu k. Mińska - 11 września 2013 w Toronto) z warszawskiej Sarmatii (ostatni “przedwojenny” Sarmata),
- Władysław Rodowicz (27 marca 1916 w Kijowie - 3 października 2013 w Warszawie) z warszawskiej Sparty.
Requiem aeternam dona eis Domine et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace.
Wszyscy zmarli zasłużyli się dla rozwoju Archiwum Korporacyjnego (vide Podziękowania). W latach 2006-2008 udało się zarejestrować wywiady wspomnieniowe z Janem Koprowskim, Stanisławem Łuckim oraz Władysławem Rodowiczem (vide Ostatni Filistrzy).
Tym samym liczba żyjących przedwojennych korporantów skurczyła się do 35 osób z 29 korporacji (Wilno, Warszawa, Lwów, Czerniowce, Wiedeń, Gdańsk, Poznań, Kraków, Lublin). Żyją na trzech kontynentach, w Polsce, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Chile. Najmłodszy z nich ma skończone 93 lata, najstarszy skończył 104 lata. Prawdopodobnie żyją jeszcze przedwojenni korporanci, z którymi nie mieliśmy dotychczas kontaktu. Będziemy wdzięczni za każdą informację…
Opublikowano: 19 X 2013 r.
Ostatnia zmiana: 26 XII 2013 r.
_________________________________________________________________________________________
93. urodziny Filistra Bolesława Skrzypczaka!
Bolesław Skrzypczak, Poznań 24 IV 2009 r.
Dnia 29 października 2013 r. senior Baltii oraz członek honorowy Magna-Polonii dr Bolesław Skrzypczak świętował 93. urodziny.
Jubilat był w latach 1997-2007 prezesem Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich, a w 2002 r. jednym z głównych reaktywatorów Baltii. Od 2001 r. wspierał powołanie i rozwój Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich (vide Archiwum Korporacyjne).
Dostojnemu jubilatowi najlepsze życzenia: ad multos annos!
Opublikowano: 29 X 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Poznańscy Polonusi
Zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o kilkanaście fotografii dokumentujących działalność Polonii Posnanensis w latach 1924-1928 (vide Magna-Polonia). Nieco przypadkowo odnalezione zdjęcia, o czym swiadczą niektóre podpisy, zapewne należały i zostały opisane przez Kazimierza Kopę (1904-ok.1963?), aktywnego działacza korporacyjnego i kilkukrotnego członka prezydium korporacji w drugiej połowie lat dwudziestych.
W zbiorze są zdjęcia indywidualne, zdjęcie prezydium Polonii oraz fotografie grupowe. Niektóre z nich, w tym jedno zdjęcie zbiorowe, zostały szczegółowo opisane. Dzięki temu udało się wykadrować konterfekty 30 korporantów. O niektórych z nich niewiele wiadomo. Dotyczy to w szczególności tych, którzy zginęli w okresie okupacji. Być może dzięki pomocy odwiedzających tę stronę uda się kiedyś uzupełnić ich biogramy.
Polonia Posnaniensis po konwencie ogólnym, od lewej pierwszy rząd od góry: Wincenty Bieńkowski, Jan Piechocki, Jan Fabis, Ludwik Fuszara, Leonard Olejnik, Dominik Pogłodziński, Stanisław Hoppe, Roman Goc, Edward Grabias, drugi rząd od góry: Józef Śmielewski, Alfons Górny, Lesz Teska, Zygmunt Staniszewski, Roman Gierszewski, Włodzimierz Szuchiewicz, Franciszek (?) Klonowski, Czesław Jurkiewicz, Bernard Mulewski, Zygmunt Krzyżanowski, Tadeusz Jandy, trzeci rząd od góry - siedzący: Alfons Szpitter, Józef Szulwic, Kazimierz Woziwodzki, Witold Jarosz, Wiktor Stanisławski, Kazimierz Kopa, Władysław Gawlas, Franciszek Ormiński, Franciszek Jaszkowski, czwarty rząd od góry - siedzący na podłodze: Leon Siuchniński, Celestyn Graszewicz, Henryk Heppner, Roman Ciernicki, Edmund Schwarz, Kunibert Brzeziński, Poznań marzec 1928 r.
Józef Jastak (1901-1979)
Stanisław Hoppe (1903-1981)
Kazimierz Kopa (1904-ok.1963)
Franciszek Ormiński (1905-1983)
Józef Szulwic (1903-1945)
Henryk Heppner (1904-1939)
Tadeusz Jandy (1906-1939/45)
Henryk Lisiecki (1906-1939/45)
Poniżej nieopisane zdjęcie Polonii Posnaniensis z jesieni 1927 r. (prezes Kazimierz Kopa). Być może uda się kiedyś ustalić tożsamość osób na fotografii.
Polonia Posnaniensis, w środku prezes Kazimierz Kopa, Poznań jesień 1927 r.
Opublikowano: 11 X 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Gdzieś w ostatecznej krainie - opowieść o pastorze Marcinie Cumpfcie
“Jedzie sobie Marcin na synod do Wilna, jedzie jak co rok, bo to przecież obowiązek, konieczność nawet. Jedzie przez litewską ziemię która paruje mistycznością (…) mistyczność ta:
intensywnie wydobywała się z bożnic, karczem i chederów, a anioły dobre i upadłe przelatywały nad lasami do ukrytych wśród borów jezior; diabły, czarty, strzygi i południce przemykały się po wygonach wzbijając kłęby złotawego kurzu.
A Marcin jedzie swoją kolaską i nic nie dostrzega. Cały czas myśli o kazaniu jakie powie w Wilnie a będzie ono komentarzem do Psalmu pierwszego gdzie napisane jest:
Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników i nie siada w kole szyderców, lecz ma upodobanie w Prawie Pana, nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.
Więc myśląc nad tymi słowami (…) nie widzi Marcin tego co widział Adam Mickiewicz a potem w swym poemacie, który z czasem też stanie się biblią - umieścił:
A przecież wokół nich ciągnęły się lasy litewskie! Tak poważne i tak pełne krasy!”
To fragment z książki Grzegorza Pieńkowskiego Gdzieś w ostatecznej krainie (wyd. Libertas, 2012) o pastorze Marcinie Cumftcie (1831-1895), korporancie z Konwentu Polonia.
Film o Radziwiliszkach, w tym o ich pastorze Marcinie Cumfcie można obejrzeć na YouTube.
Opublikowano: 30 IX 2013 r.
Ostatnia zmiana: 4 X 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Korporanci w Wolnym Mieście Gdańsku
Na stronach korporacji gdańskich znalazło się kolejne niemal 30 fotografii korporantów gdańskich z Wisły, Helanii, Gedanii oraz Rosevii). Zdjęcia pochodzą ze zbiorowej fotografii z I Rady Naczelnej Związku Polskich Korporacji Akademickich, która odbyła się w Gdańsku w 1927 r. W środku widoczny jest Komisarz Generalny RP w Wolnym Mieście Gdańsku i jednocześnie Filister honorowy Wisły Henryk Strasburger. Zdjęcie zostało opisane przez Zbigniewa Osuchowskiego (Rosevia).
I Zjazd Rady Naczelnej ZPKA, Gdańsk 1927 r.
Poniżej kilkanaście fotografii osób, których tożsamości nie udało się ustalić. Dominują wśród nich członkowie polskich korporacji spoza Gdańska (opisani na oryginalnej fotografii jako “Warszawiacy”, “Wiślacy”, członkowie “estońskiej Wainli”, w rzeczywistości zgodnie ze sprawozdaniem z Rady Naczelnej delegaci z różnych ośrodków: Stefan Januszewicz – Cieszyn, K! Kujawja; Stanisław Skibniewski – Gdańsk, K! Helania; Klemens Dunin-Kęplicz – Kraków, K! Corolla; Zygmunt Karney – Kraków, K! Lauda; Ludwik Zahradnik – Lwów, K! Leopolia; Roman Haiman – Lwów, K! Znicz; Andrzej Grajnert – Lublin, K! Concordia; Tadeusz Wróblewski – Poznań, K! Chrobria, Zygmunt Grząślewicz – Poznań, K! Surma; Jan Gierycz – Warszawa, K! Unia; Zygmunt Jacoby – Warszawa, K! Aquilonia; Józef Wejtko – Warszawa, K! Arkonia; Jan Szmid – Warszawa, K! Sparta; [Kerym?] Achmatowicz, Wilno, Polonia).
Prawd. korporant z Warszawy, 1927 r.
Prawd. korporant z Warszawy II, 1927 r.
Prawd. korporant z Warszawy III, 1927 r.
Prawd. korporant z Warszawy IV, 1927 r.
Prawd. korporant z Warszawy V, 1927 r.
Prawd. korporant z Warszawy VI, 1927 r.
Prawd. korporant z Warszawy VII, 1927 r.
Prawd. korporant z Warszawy VIII, 1927 r.
Prawd. korporant z Warszawy IX, 1927 r.
Prawd. dwóch korporantów z Warszawy X-XI, 1927 r.
Prawd. trzech korporantów z Warszawy XII-XV, 1927 r.
Prawd. trzech korporantów z Warszawy XVI-XVIII, 1927 r.
Wiślak, 1927 r.
Wiślak II, 1927 r.
Członek estońskiej Wainli, 1927 r.
Członek estońskiej Wainli II, 1927 r.
Opublikowano: 26 IX 2013 r.
Osoba opisana jako “Prawd. korporant z Warszawy V” to Zygmunt Jacoby z K! Aquilonia. Identyfikacji i uzupełnienia o wykaz uczestników Rady dokonano dnia 26 IX 2013 r. dzięki pomocy Krzysztofa Adama Tyszki (K! Aquilonia).
Osoba opisana jako “Członek estońskiej Wainli II” to Tadeusz Wróblewski z K! Chrobria. Identyfikacji dokonano dnia 27 IX 2013 r. przez Bartłomiej Wróblewski i Maurycy Zajęcki (K! Chrobria).
Osoba opisana jako “Prawd. korporant z Warszawy III” to prawdopodobnie Ludwik Zahradnik z K! Leopolia. Identyfikacja dnia 7 X 2013 r. Bartłomiej Wróblewski (weryfikacja Krzysztof Adam Tyszka, K! Aquilonia).
Osoba opisana jako “Prawd. korporant z Warszawy IX” to prawdopodobnie Józef Wejtko z K! Arkonia. Identyfikacja dnia 7 X 2013 r. Krzysztof Tyszka (weryfikacja Bartłomiej Wróblewski).
Ostatnia zmiana: 20 X 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
O korporacjach, korporantach i Archiwum Korporacyjnym w Radiu Merkury
Radio Merkury.
W Radiu Merkury we wtorek 24 września po godz. 10.00 o korporacjach akademickich, korporantach i polskich elitach międzywojnia porozmawiam z Panią red. Kaliną Olejniczak (www.radiomerkury.pl). Opowiem także o perspektywach rozwoju i planach Archiwum Korporacyjnego. Zapraszam.
Opublikowano: 22 IX 2013 r.
Audycję “Co zostało po korporacjach?” można odsłuchać na: http://www.radiomerkury.pl/audycja/porozmawiajmy-o/co-zostalo-po-korporacjach.html#.UkKWstO0Wh4.facebook.
Ostatnia zmiana: 26 IX 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
IX Komers Rocznicowy Korporacji Orlęta, Lwów 14 III 1937 r.
Identyfikacja fotografii lwowskich Orląt i poznańskiej Silesii
Od 2009 r. Archiwum Korporacyjne prowadzi akcję identyfikacji przedwojennych fotografii. Tak jak współcześnie, również w przeszłości stosunkowo rzadko na bieżąco precyzyjnie opisywano zdjęcia wskazując datę, miejsce, okoliczności wykonania, a tym bardziej obecne na nich osoby (vide http://www.archiwumkorporacyjne.pl/index.php/o-archiwum/akcje-i-dzialania/identyfikacja-fotografii). Niestety pamięć ludzka jest zawodna, a dodatkowo po pewnym czasie brak wśród żyjących kogokolwiek, kto byłby w stanie to zrobić.
Poczet sztandarowy Silesii, Poznań 19 X 1934 r.
Tym bardziej cieszy, że w ostatnich tygodniach, w gruncie rzeczy z nieoczekiwaną pomocą przyszli dwaj żyjący jeszcze przedwojenni korporanci: Czesław Blicharski (ur. 1917) z lwowskich Orląt oraz Czesław Rymer (ur. 1916) z poznańskiej Silesii. Udało im się dokonać identyfikacji ponad 20 kolegów ze swoich korporacji. Pogratulować wieku i świeżości umysłu!
Dziesiątki nieopisanych fotografii w odpowiednich zakładkach na stronach Muzeum Korporacyjnego, w szczególności na: Identyfikacja fotografii ze Lwowa i Identyfikacja fotografii z Poznania. Poniżej fragment zdjęcia korporacji Silesia w dniu obchodów X-lecia powstania 25 I 1932 r. Wszystko Ślązacy, może ktoś rozpozna?
Uroczystości X-lecia Silesii, Poznań 25 I 1932 r.
Opublikowano: 22 IX 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Sprzączki i guziki z orzełkiem ze rdzy. Obraz ofiar Zbrodni Katyńskiej…
W 2012 r. ukazał się wydany przez Instytut Pamięci Narodowej album “Sprzączki i guziki z orzełkiem ze rdzy. Obraz ofiar Zbrodni Katyńskiej w pracach plastycznych młodego pokolenia”.
W starannie przygotowanej pracy upamiętniony został między innymi Józef Antoszek (1906-1940), członek korporacji Concordia Vilnensis.
W wydawnictwie wykorzystano fotografie Józefa Antoszka oraz wileńskiej Concordii pochodzące z Archiwum Korporacyjnego.
Opublikowano: 3 IX 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Bohaterowie bitwy nad Bzurą. Korporanci w Armii “Poznań” i Armii “Pomorze”
Największą bitwą kampanii wrześniowej, a jednocześnie największą operacją zaczepną przeciwko III Rzeszy do 1941 r., była bitwa nad Bzurą. Stoczyły ją w dniach od 9 do 18/22 września Armia “Poznań” (gen. Tadeusz Kutrzeba) i Armia “Pomorze” (gen. Władysław Bortnowski) z niemieckimi 8 Armią (gen. Johannes Blaskowitz) i 10 Armią (gen. Walter von Reichenau).
Armia “Poznań” była związkiem operacyjnym Wojska Polskiego II RP. Powstała 23 marca 1939 r. w celu obrony Wielkopolski i współdziałania z sąsiednimi armiami “Pomorze” i “Łódź”. Dowódcą Armii został gen. dyw. Tadeusz Kutrzeba. W skład związku wchodziły: 14 Wielkopolska Dywizja Piechoty, 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty, 25 Dywizja Piechoty, 26 Dywizja Piechoty, Wielkopolska Brygada Kawalerii, Podolska Brygada Kawalerii, jednostki piechoty - Poznańska Brygada Obrony Narodowej oraz Kaliska Brygada Obrony Narodowej, jednostki artylerii - 7 Pułk Artylerii Ciężkiej oraz 67 Dywizjon Artylerii Lekkiej, a także jednostki saperskie, pancerne, lotnicze oraz łączności.
Także Armia “Pomorze” została utworzona 23 marca 1939 r. Celem tego związku operacyjnego miała być obrona Pomorza przed atakiem niemieckim z kierunków zachodniego i wschodniego. Armią dowodził gen. dyw. Władysław Bortnowski. W jej skład wchodziły: 4 Dywizja Piechoty, 9 Dywizja Piechoty, 15 Wielkopolska Dywizja Piechoty, 16 Pomorska Dywizja Piechoty, 27 Dywizja Piechoty, Pomorska Brygada Kawalerii, Pomorska Brygada Obrony Narodowej i Chełmińska Brygada Obrony Narodowej, a także jednostki piechoty, artylerii, saperów, wojsk pancernych, lotniczych i marynarki wojennej.
W Armii “Poznań” i Armii “Pomorze” służyło wielu, prawdopodobnie nawet kilkuset korporantów. Dotychczas udało się ustalić 173 osoby. Należały one do kilkudziesięciu korporacji z Warszawy (Arkonia, Sarmatia, Jagiellonia, Chrobacja, Coronia, Mesconia, Filomatia Varsoviensis, Cassubia), Wilna (Konwent Polonia, Batoria), Lwowa (Lutyco-Venedia, Leonidania), Poznania (Magna-Polonia, Lechia, Posnania, Chrobria, Baltia,Silesia, Helionia, Primislavia, Korpus Zawisza Czarny, Legia, Hermesia, Roma, Aesculapia, Agraria, Gdynia, Gedania, Iustitia, Laconia, Sigismundia, Viritia), Krakowa (Corolla, Gnomia, Lauda), Gdańska (Wisła, Helania) oraz Kowna (Lauda). Poniżej album fotografii 57 korporantów-żołnierzy września z oddziałów walczących nad Bzurą.
Do dziś żyje jeszcze prawdopodobnie jedynie dwóch korporantów z armii “Poznań” i “Pomorze”: prof. Lech Działoszyński (ur. 1912, K! Masovia) oraz Kazimierz Fliciński (ur. 1914, K! Laconia).
Armia “Poznań”
Kazimierz Gintrowicz (1914-1979) z lwowskiej Lutyko-Venedyi, w wojnie obronnej 1939 w 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w ramach Armii “Poznań”, m.in. walczył nad Bzurą
Aleksander Buxakowski (1901-1970) z poznańskiej Baltii, w wojnie obronnej 1939 w 7 Szpitalu Okręgowym w Armii “Poznań”, w niewoli niemieckiej w oflagach m.in. Gross Born i Sandboestel
Roman Dembiński (1908 - ) z poznańskiej Chrobii, w wojnie obronnej 1939 walczył w obronie Warszawy w brygadzie pancerno-zmotoryzowanej.
Roman Kowalski (1907-1939) z poznańskiej Chrobrii, poległ w wojnie obronnej 1939.
Roman Namysł (1910-1993) z poznańskiej Chrobrii, w wojnie obronnej 1939 oficer ogniowy w 17 Pułku Artylerii Lekkiej 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty w Armii “Poznań”, jeniec oflagów m.in. w Woldenbergu
Tomasz Nowicki (1901-1952) z poznańskiej Chrobrii, w wojnie obronnej 1939 oficer żywnościowy w 58 Pułku Piechoty w Armii “Poznań”, dostał się do niewoli niemieckiej, więzień oflagów m.in. w Woldenbergu
Gerard Sobecki (1912-1939) z poznańskiej Chrobrii, w wojnie obronnej w 2 Dywizjonie 17 Pułku Artylerii Lekkiej 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty w Armii “Poznań”, poległ trafiony granatem po przeprawie przez Bzurę, pochowany w zbiorowej mogile
Edmund Sujak (1907-1963) z poznańskiej Chrobrii, w wojnie obronnej 1939 walczył w bitwie nad Bzurą (jako adiutant gen. Franciszka Włada) oraz w obronie Warszawy, dostał się do niewoli, gdzie był więziony w oflagu Woldenberg
Marian Szymański (1908-1940), w wojnie obronnej 1939 dostał się do niewoli sowieckiej
Adam Karwowski (1906-1940) z poznańskiej Corony, w wojnie obronnej 1939 w VII Szpitalu Okręgowym w Armii “Poznań”, w niewoli sowieckiej w Ostaszkowie, zamordowany przez NKWD
Leszek Buszkowski (1913-1987) z Gedanii Posnaniensis, w wojnie obronnej 1939 w Armii Poznań, ranny w walkach, w konspiracji w AK, więzień obozów koncentracyjnych Gross Rosen, Buchenwald i Bergen Belsen
Henryk Knie (1894-1977) z poznańskiej Lechii, w 1939 dowódca detaszowanej 14 Kompanii Telegraficznej przy Sztabie Armii Poznań, m.in. w walkach pod Piątkiem i Łęczycą, w niewoli niemieckiej w oflagu VII A Murnau
Kajetan Kruszczyński (1909-1988) z poznańskiej Lechii, w wojnie obronnej 1939 lekarz w 29 Pułku Piechoty 25 Dywizji Piechoty z Kalisza w ramach Armii “Poznań”
Sylwester Kubera (1911-1999) z poznańskiej Lechii, w wojnie obronnej 1939 dowódca plutonu I Kompanii 60 Pułku Piechoty w Armii “Poznań”, walczył w obronie Warszawy, ranny
Bogdan Miądowicz (1905-1979) z poznańskiej Lechii, w wojnie obronnej 1939 adiutant dowódcy dywizji w Armii Poznań, uczestnik bitwy pod Bzurą
Konrad Sroka (1906-1982) z poznańskiej Lechii, uczestnik wojny obronnej 1939, więzień obozu jenieckiego w Woldenbergu
Stanisław Taczak (1874-1960) z poznańskiej Lechii, w niewoli niemieckiej, przebywał w oflagach: Prenzlau, Colditz, Johanisbrunn i VII A Murnau
Alfred Wentzel (1914-1939) z poznańskiej Lechii, w wojnie obronnej 1939 w 60 Pułku Piechoty w Armii “Poznań”, m.in. uczestniczył w szturmie na Łęczycę oraz obronie Warszawy, zaginął od wybuchu granatu idąc z meldunkiem na Bielanach, prawd. pochowany w zbiorowej mogile na Cmentarzu w Łaniankach k. Warszawy
Marian Węclewicz (1903-1986) z poznańskiej Lechii, w wojnie obronnej 1939 w 17 Pułku Ułanów w ramach Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Armii Poznań, uczestnik bitwy nad Bzurą i obrony Warszawy, ciężko ranny, w niewoli niemieckiej m.in. w oflagach w Itzehoe, Sandbostel, Lubec i Dössel
Jerzy Gronowski (1908-1982) z poznańskiej Magna-Polonii, w wojnie obronnej 1939 w 55 Pułku Piechoty w Armii “Poznań”, m.in. bitwa nad Bzurą
Zygfryd Kordus (1911-2011) z poznańskiej Magna-Polonii, w wojnie obronnej 1939 dowódca plutonu w 8 kompanii w 69 Pułku Piechoty 17 Dywizji Piechoty Armiii Poznań, walczył m.in. nad Bzurą, pod Łęczycą i Sochaczewem, ranny w walkach pod Modlną k. Ozorkowa, w niewoli niemieckiej w obozie w Żychlinie, z którego zbiegł
Jan Pietrykowski (1908-1980) z poznańskiej Magna-Polonii, w wojnie obronnej 1939 dowódca plutonu w 8 kompanii w 69 Pułku Piechoty 17 Dywizji Piechoty Armiii Poznań, walczył m.in. nad Bzurą, pod Łęczycą i Sochaczewem, ranny w walkach pod Modlną k. Ozorkowa
Cezary Dastych (1904-1978) z poznańskiej Masovii, w wojnie obronnej 1939 dowódca plutonu 57 Pułku Piechoty w Armii “Poznań”, więzień niemieckiego oflagu w Murnau 1939-45
Feliks Dropiński (1897-1971) z poznańskiej Masovii, w wojnie obronnej 1939 dowódca drugiego plutonu 14 Kompanii Telegrafistów Armii Poznań, w niewoli niemieckiej w oflagach Prenzlau, Arnswalde, Gross Born, Woldenberg
Rajmund Galon (1906-1986) z poznańskiej Masovii, w wojnie obronnej 1939 ordynans dowódcy 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty, jeniec oflagu
Bogdan Maciejewski (1910-1996) z poznańskiej Masovii, w wojnie obronnej 1939 w Armii Poznań (?)
Witold Misterek (1903-1997) z poznańskiej Masovii, w wojnie obronnej 1939 dowódca baterii w 67 Dywizjonie Artylerii Lekkiej w Armii Poznań, m.in. w obronie Modlina, więzień niemieckich oflagów, m.in. VII A w Murnau
Tadeusz Pniewski (1914-1994) z poznańskiej Masovii, uczestnik wojny obronnej 1939 w 67 Dywizjonie Artylerii Lekkiej w Armii “Poznań”
Marian Smoniewski (1911-1994) z poznańskiej Masovii, w wojnie obronnej 1939 w Batalionie Obrony Narodowej Poznań 1 w Armii Poznań, m.in. uczestnik bitwy nad Bzurą, w niewoli niemieckiej w oflagach Eichstatt i Murnau
Alfons Stube (1903-1940) z poznańskiej Masovii, w wojnie obronnej 1939 w Oddziale Zapasowym 14 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty, w niewoli sowieckiej w Kozielsku, zamordowany przez NKWD
Bogdan Andrzejewski (1907-1940) z poznańskiej Posnanii, w wojnie obronnej 1939 w 58 Pułku Piechoty w Armii “Poznań”, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
Damazy Choraszewski (1912-1990) z poznańskiej Sigismundii, w wojnie obronnej 1939 dowódca kolumny samochodów ciężarowych nr 753 w I Batalionie Pancernym w Armii “Poznań”, m.in. uczestnik bitwy nad Bzurą, obrony Warszawy, więzień Oflagu XI B Brunszwik 1939-40, Oflgu II C Woldenberg 1940-45
Stefan Stroiński (1902-1967) z poznańskiej Surmy, w wojnie obronnej 1939 sędzia polowy w 25 Dywizji Piechoty Armii Poznań, w niewoli niemieckiej w obozach jenieckich Prenzlau, Neubrandenburg, Gross-Born i Sandbostel
Szczęsny Jaxa-Bykowski (1898-1940) z warszawskiej Arkonii, przydzielony do 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich, uczestnik wojny obronnej 1939, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
Michał Mazurkiewicz (1904-1994) z warszawskiej Arkonii, w wojnie obronnej 1939 w 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w ramach Armii “Poznań”, w niewoli niemieckiej
Jan Chomiczewski (1909-1992) z warszawskiej Coronii, w wojnie obronnej 1939 w 26 Dywizji Piechoty Armii Poznań dowódca IV plutonu (przeciwgazowego), wzięty do niewoli pod Bzurą
Wacław Frajndt (1906-1940) z Filomatii Varsoviensis, przydzielony do 69 Pułku Piechoty, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
Antoni Suchorski (1920-1996) z warszawskiej Jagiellonii, w wojnie obronnej 1939 w 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Armii “Poznań”
Antoni Jan Głowacki (1913-1939) z poznańskiej Chrobrii, w wojnie obronnej 1939 dowódca 2 pllutonu 6 baterii w 17 Pułku Artylerii Lekkiej 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty w Armii “Poznań”
Lech Działoszyński (1912 - ) z poznańskiej Masovii, ppor. rez., przydzielony do 55 Poznańskiego Pułku Piechoty, w wojnie obronnej 1939 walczył w obronie Modlina
Stefan Schedlin-Czarliński (1907-1939) z poznańskiej Legii, ppor. rez. piechoty, w wojnie obronnej 1939 dowódca 1 kampanii 68 Pułku Piechoty 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty w ramach Armii “Poznań”, walczył w bitwie nad Bzurą i obronie Warszawy, zginął od odłamków bomby pod Palmirami
Armia “Pomorze”
Stanisław Wierzbowski ( - 2003) z lwowskiej Leopolii, adiutant dowódcy 3 dywizjonu 5 Pułku Artylerii Lekkiej Armii “Pomorze” (?)
Marian Głowacki (1906-1939) z poznańskiej Chrobrii, w wojnie obronnej 1939 w 59 Pułku Piechoty Wielkopolskiej 15 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty w ramach Armii “Pomorze”, poległ w bitwie nad Bzurą
Tadeusz Trzciński (1912-2002) z poznańskiej Corony, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 dowódca II plutonu w szwadronie ckm 16. Pułku Ułanów Wielkopolskich w Pomorskiej Brygadzie Kawalerii w ramach Armii “Pomorze”, walczył na Pomorzu, w niewoli niemieckiej 1939-45
Jan Gawroński (1908-1986) z Filomatii Posnaniensis, w wojnie obronnej 1939 lekarz-dowódca plutonu sanitarnego w Armii “Pomorze”Kazimierz Fliciński (1914 - ) z poznańskiej Laconii, w wojnie obronnej 1939 ranny nad Bzurą
Władysław Kostka (1905-1939) z poznańskiej Pomeranii, w wojnie obronnej 1939 w Armii “Pomorze”, m.in. uczestnik bitwy nad Bzurą, poległ w trakcie prób wydostania z niemieckiego okrążenia
Jerzy Czaplicki (1912-1959) z warszawskiej Jagiellonii, ppor. rez. kawalerii, w wojnie obronnej 1939 dowódca II plutonu 4. Szwadronu marszowego (konnego) Oddziału II rzutu Pomorskiej Brygady Kawalerii w ramach Armii “Pomorze”, ranny w walkach w okolicach Świecia n. Wisłą, aresztowany w szpitalu wojennym przez Niemców, więzień oflagów w Hadamarze i Murnau 1939-45
Stanisław Janiszkiewicz (1912-1971) z warszawskiej Jagiellonii, w wojnie obronnej 1939 w 15 Baonie Saperów w 15 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty w ramach Armii “Pomorze”, jeniec Stalagu VI C
Janusz Krzeczkowski (ok. 1911-1944) z warszawskiej Jagiellonii, w wojnie obronnej 1939 w 11 Dywizjonie Artylerii Konnej Pomorskiej Brygady Kawalerii w ramach Armii “Pomorze”
Jan Dramiński (1907-1970) z warszawskiej Sarmatii, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 dowódca plutonu ckm w Szwadronie Krakusów (kawalerii dywizyjnej) wystawionym przez 8 Pułk Strzelców Konnych Pomorskiej Brygady Kawalerii dla 4. Dywizji Piechoty w ramach Armii “Pomorze”, uczestnik bitwy nad Bzurą, po urwaniu łączności z dywizją w dyspozycji Zbiorowego Pułku Pomorskiej Brygady Kawalerii, w czasie odwrotu w kierunku Warszawy ranny, w rejonie Sochaczewa wzięty do niewoli, uciekł ze szpitala jenieckiego
Mieczysław Brzozowski (1903-1940) z wileńskiego Konwentu Polonia, w wojnie obronnej 1939 dowódca szwadronu samochodów pancernych w 81 Dywizjonie Pancernym Pomorskiej Brygady Kawalerii w ramach Armii “Pomorze”, w niewoli sowieckiej w Starobielsku, zamordowany przez NKWD
Żołnierze o nieustalonej przynależności wojskowej
Antoni Rosochowicz (1909-1977) z krakowskiej Capitolii, uczestnik wojny obronnej 1939, m.in. brał udział w bitwie nad Bzurą, w niewoli niemieckiej w oflagu w Woldenbergu 1939-45
Stefan Wojtowicz (1912-1983) z poznańskiej Magna-Polonii, uczestnik wojny obronnej 1939, m.in. bitwy nad Bzurą
Zbigniew Langner (1905-1971/72) z poznańskiej Lechii, w wojnie obronnej 1939 lekarz dentysta, w niewoli niemieckiej lekarz w obozie jenieckim w Kutnie 1939-40
Leon Ciszak (1910-61) z poznańskiej Posnanii, rtm. rez., w wojnie obronnej 1939 dowódca plutonu konnego Kompanii Zwiadowczej, ranny w bitwie nad Bzurą.
Stanisław Gołębiowski (1902-1940) z warszawskiej Chrobacji, por. rez. saper, ochotnik w wojnie obronnej 1939 w Baonie Elektrycznym, m.in. uczestnik bitwy nad Bzurą, w niewoli sowieckiej w obozie w Starobielsku, zamordowany przez NKWD w Charkowie
Opublikowano: 27 VIII 2013 r.
Ostatnia zmiana: 9 IX 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Korporacja Laudania z Warszawy
Opracowanie poświęcone warszawskiej korporacji Laudania zostało wzbogacone ciekawą fotografią. Pochodzi ona z uroczystości V-lecia Laudanii w dniu 18 grudnia 1928 r., w trakcie których poświęcono sztandar korporacji.
Uroczystości V-lecia Laudanii, Warszawa 1928 r.
Laudania powstała w grudniu 1923 r. Należała do tzw. korporacji chrześcijańskich. Z inicjatywy Laudanii w październiku 1924 r. powołano Zjednoczenie Polskich Akademickich Korporacji Chrześcijańskich. Wspólnym celem korporacji należących do Zjednoczenia było wychowywanie młodzieży akademickiej w duchu etyki katolickiej i tradycji narodowej. Obowiązywał zakaz pojedynkowania się.
Natomiast szczególnym celem Laudanii była praca na rzecz umocnienia polskości na ziemiach wschodnich Rzeczypospolitej. Patronką korporacji została Matka Boska Ostrobramska, a za wzór stawiano rycerzy laudańskich. Wypełniając swoje cele statutowe Laudania przez wiele lat opiekowała się szkołą w Mizoczu na Wołyniu fundując nagrody dla uczniów, zbierając środki finansowe na bibliotekę oraz podarunki dla dzieci. Stworzyła także dwie biblioteki wędrowne dla Polskiej Macierzy Szkolnej. Koło Pań Laudanii ufundowało stypendium dla jednej uczennicy szkoły handlowej w Łucku.
Jest to pierwsza fotografia Laudanii w wirtualnym Muzeum Polskich Korporacji Akademickich. Identyfikacji fotografii dokonał Krzysztof Adam Tyszka (K! Aquilonia). Niestety imiennie znanych jest tylko 10 członków stowarzyszenia. Spośród nich na powyższej fotografii udało się zidentyfikować pięć osób (zob. Laudania).
Opublikowano: 20 VIII 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Biogramy i fotografie - nowości w Muzeum Polskich Korporacji Akademickich
Publikacji na stronach Archiwum Korporacyjnego oraz na profilu na Facebooku albumów korporantów-uczestników powstania warszawskiego towarzyszył apel o przesyłanie biogramów i fotografii. W jego wyniku udało się ustalić kolejnych osiem osób zaangażowanych w powstanie, tym razem z wileńskiego Konwentu Polonia, warszawskiej Coronii oraz poznańskiej Laconii.
Ponadto uzupełniono także biogramy i fotografie korporantów z Poznania (Baltia, Chrobria, Primislavia) oraz Lwowa (Lutyko-Venedya).
Stanisław Ostrowski (1903-1944) z Konwentu Polonia, w powstaniu porucznik AK ps. “Nałęcz”, walczył na Żoliborzu w Obwodzie “Żywiciel” Warszawskiego Okręgu AK oraz w Zgrupowaniu “Żaglowiec”, poległ
Witold Waligórski (1895-1953) z Konwentu Polonia, w czasie powstania lekarz, ewakuowany ze szpitalem
Stanisław Roskosz (1915-1972) z poznańskiej Laconii, w czasie powstania warszawskiego redagował “Serwis dla prasy i radia” wydawany przez Deparament Informacji oraz pismo “Z pierwszej linii frontu” kolportowane w schronach i piwnicach, po upadku powstania więziony obozie przejściowym w Spellen na granicy niemiecko-belgijskiej
Jan Chomiczewski (1909-1992) z warszawskiej Coronii, kapitan ZWZ-AK, w powstaniu lekarz w Zgrupowaniu “Radosław”, następnie w szpitalu polowym na bazie szpitala im. Karola i Marii, po zajęciu przez Niemców uniknął rozstrzelania i został skierowany do szpitala Wolskiego, gdzie opiekował się rannymi i chorymi w czasie ewakuacji ludności Warszawy
Opublikowano: 3 VIII 2013 r.
Ostatnia zmiana: 7 VIII 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Chłopcy silni jak stal. Korporanci w Powstaniu Warszawskim
Wkrótce 69. rocznica wybuchu powstania. Pośród tysięcy powstańców walczyło także kilkuset członków korporacji akademickich. Imiennie udało się ustalić 276 korporantów, którzy uczestniczyli w powstaniu lub byli ofiarami walk w Warszawie. Poza żołnierzami byli wśród nich także lekarze oraz pracownicy służby cywilnej. Wielu z nich poległo, zostało zamordowanych, zaginęło. Zadziwiająca jest różnorodność ich powstańczych losów.
Korporanci-powstańcy należeli do kilkudziesięciu korporacji z Warszawy (Arkonia, Welecja, Lechicja, Sarmatia, Jagiellonia, Patria, Aquilonia, Coronia, Sparta, Varsovia, Respublica, Wandea, Grunwaldia, Mesconia, Maritimia, Ostoja, Aleteja, Ikaria), Wilna (Konwent Polonia, Batoria, Polesia, Śniadecja, Cresovia), Lwowa (Lutyco-Venedia, Gasconia, Aqutania, Aragonia, Slavia), Poznania (Magna-Polonia, Lechia, Posnania, Chrobria, Baltia,Silesia, Helionia, Primislavia, Korpus Zawisza Czarny, Hermesia, Roma, Aesculapia), Krakowa (Akropolia, Gnomia, Vratislavia), Gdańska (Wisła, Helania, Gedania, Roseviia), Lublina (Concordia), Wiednia (Samogitia) oraz Kowna (Lauda). Udało się dotychczas odnaleźć fotografie 81 korporantów uczestniczących w Powstaniu Warszawskim.
Jerzy Dunin-Borkowski (1908-1992) z warszawskiej Arkonii, żołnierz AK, uczestnik powstania
Józef Mintowt-Czyż (1898-1965) w warszawskiej Arkonii, po powstaniu w obozie w Pruszkowie
Leszek Demby (1917-1944) z warszawskiej Arkonii, żołnierz AK ps. “Sosnowski” zgrupowania “Jeleń”, poległ w ataku na siedzibę Gestapo w Alei Szucha
Tadeusz Dobrzański (1915-1969) z warszawskiej Arkonii, w powstaniu w kompanii “Warszawianka” w zgrupowaniu “Chrobry II”, awansowany na stopień podporucznika, po upadku powstania w niewoli w obozie jenieckim w Murnau
Tadeusz Dziewanowski (1911-1975) w warszawskiej Arkonii, w sierpniu 1944 jako żołnierz AK ps. “Zemsta” przez Kampinos przedostał się do Warszawy, gdzie walczył do kapitulacji 
Stefan Ferch (1895-1971) z warszawskiej Arkonii, kapitan AK, uczestnik powstania
Jan Hłasko (1914-1944) z warszawskiej Arkonii, w lipcu 1944 zdał egzamin adwokacki, zginął walcząc w powstaniuMichał Mazurkiewicz (1904-1994) z warszawskiej Arkonii, podporucznik AK, uczestnik powstania, po upadku więzień niemieckiego obozu jenieckiego
Władysław Olizar (1908-1982) z warszawskiej Arkonii, uczestnik powstania
Mirosław Ostromęcki (1914-2000) z warszawskiej Arkonii, w powstaniu w oddziale por. Michała Słomińskiego
Edward Ruszczyc (1915-2003) z warszawskiej Arkonii, uczestnik powstania w I kompanii Zgrupowania “Gurt”, później więzień stalagu w Markt Pongau k. Salzburga
Tadeusz Sitkowski (1915-1984) z warszawskiej Arkonii, oficer AK, w powstaniu w zgrupowaniu “Żywiciel” ps. Zbigniew, później w niewoli niemieckiej
Stefan Wilski (1907-1993) z warszawskiej Arkonii, kapitan AK ps. “Dog”, powstania w batalionie “Kiliński”, odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari
Zbigniew Żaboklicki (1904-1966) z warszawskiej Arkonii, żołnierz AK, uczestnik powstania
Maurycy Chorzewski (1862-1944) z ryskiej Welecji, zginął w czasie powstania
Wacław Chyrosz (1900-1960) z warszawskiej Welecji, uczestnik powstania
Tadeusz Grabowski (1915-2001) z warszawskiej Welecji, żołnierz powstania
Stefan Kołodziejczyk (1900-1957) z warszawskiej Welecji, po powstaniu wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oranienburgu
Jan Wacław Kubalski (1901-1989) z warszawskiej Welecji, porucznik AK ps. “Jan Walczak”, uczestnik powstania
Ludomir Zasacki (1879-1944) z warszawskiej Welecji, rozstrzelany przez Gestapo w czasie powstania prawd. na Woli
prof. Jan Muszyński (1884-1957) z dorpackiej Lechicji, pełnił cywilną służbę w powstańczych oddziałach sanitarnych
Lech Kozierowski (1894-1972) z warszawskiej Lechicji, żołnierz powstania
Tadeusz Blauth (1912-1985) z warszawskiej Sarmatii, dowódca plutonu AK na Woli, Starym Mieście i Żoliborzu, ranny w walkach
Janusz Kalinowski (1918-1984) z warszawskiej Sarmatii, w czasie powstania w 8 Dywizji Piechoty AK na Żoliborzu
Zbigniew Korwin-Kuczyński (1917- ) z warszawskiej Sarmatii, w powstaniu uczestnik walk o Dworzec Gdański
Stanisław Kunstetter (1912-1985) z warszawskiej Sarmatii, żołnierz AK, po upadku powstania więzień oflagów w Gross-Born i Sandbostel
Włodzimierz Makomaski (1917-1987) z warszawskiej Sarmatii, w powstaniu w 8 Dywizji Piechoty AK na Żoliborzu
Tadeusz Rozdeiczer-Kryszkowski (1905-1984) z warszawskiej Sarmatii, żołnierz AK w składzie załogi stacji UKF
Michał Chełchowski (1916-2002) z warszawskiej Jagiellonii, walczył na Woli i Starym Mieście w Grupie “Północ” w zgrupowaniu “Sienkiewicz”, a następnie na odcinku “Kuba”-”Sosna” w batalionie “Łukasiński” - Dywizjon 1806 oraz w batalionie “Gozdawa”, ranny
Tadeusz Czarnecki (1906-1998) z warszawskiej Jagiellonii, w powstaniu ps. “Uszycki” dowódca 5 kompanii batalionu Tum w Zgrupowaniu “Kryska” na Powiślu, ranny
Czesław Wyszyński (1906-1944) z warszawskiej Jagiellonii, w czasie powstania pacjent szpitala na Bonifraterskiej rozstrzelany przez Niemców
Andrzej Kamiński (1917-1984) z warszawskiej Patrii, żołnierz Kedywu w pułku “Baszta” w powstaniu walczył na Mokotowie
Mieczysław Pączkowski (1904-1977) z warszawskiej Aquilonii, w powstaniu kapitan NSZ ps. “Turski”, po kapitulacji w obozie koncentracyjnym w Bergen Belsen
Wojciech Bobiński (1909-1944) z warszawskiej Sparty, w powstaniu żołnierz AK ps. “Adam” poległ w pierwszym dniu na ul. Tamka na Powiślu
Zygmunt Byczyński (1898-1991) z warszawskiej Sparty, w powstaniu komendant warsztatu naprawy broni, po kapitulacji w niewoli niemieckiej
Adolf Heidrich (1899-1983) z warszawskiej Sparty, w czasie powstania walczył na barykadzie przy ul. Śmiałej 11
Eugeniusz Trzaska-Konopacki (1906-1954) z warszawskiej Sparty, w powstaniu w harcerskim batalionie Wigry, 18 sierpnia 1944 awansowany na kapitana, ranny, dostał się do niemieckiej niewoli, więziony w oflagach
Jan Makowiecki (1907-1977) z warszawskiej Sparty, w powstaniu żołnierz AK, dowódca plutonu Kompanii Szturmowej “Trzaska”
Stanisław Peszyński ( -1944) z warszawskiej Sparty, rozstrzelany przez Niemców w pierwszych dniach powstania
Juliusz Pietraszkiewicz (ok. 1909-1978) z warszawskiej Sparty, w czasie powstania pracownik Polskiego Radia
Tadeusz Doberski (1907-1944) z warszawskiej Respubliki, w powstaniu żołnierz AK dywizjonu “Jeleń”, poległ na Sadybie
Jan Kajrunajtys (1904-1960) z warszawskiej Mesconii, w służbie ochrony przeciwpożarowej
Janusz Klarner (1910-1949) z gdańskiej Helanii, słynny himalaista, żołnierz AK ps. “Jar”, po załamaniu ataku 1 sierpnia na koszary przy ul. Czerniakowskiej wyprowadził swój oddział do Lasów Kabackich, ciężko ranny w walkach pod wsią Kiersza
Lechosław Muszyński (1909-1973) z gdańskiej Helanii, żołnierz AK, w powstaniu w zgrupowaniu “Żywiciel”, po kapitulacji w niemieckiej niewoli
Jerzy Święcicki (1908-1981) z gdańskiej Helanii, , po powstaniu w niemieckim obozie w Pruszkowie
Tadeusz Lampe (1914?-1944) z gdańskiej ZAG Wisła, poległ w powstaniu
Stanisław Weil (1875-1944) z gdańskiej ZAG Wisła, po upadku Mokotowa podczas wypędzania przez Niemców ludności cywilnej z dzielnicy zabity strzałem w tył głowy
Mieczysław Lucht (ok. 1912 - 1944) z lubelskiej Concordii, rozstrzelany w czasie powstania
Stanisław Śniechórski (1913-2008) z lubelskiej Concordii, żołnierz powstania
Jerzy Świetlik (1903-1987) z gdańskiej ZAG Wisła, po powstaniu wywieziony na roboty do Niemiec
Jerzy Stanisław Brzozowski (1913-1983) z wiedeńskiej Samogitii, żołnierz AK ps. “Sobota”, w powstaniu w zgrupowaniu „Kryska” w Śródmieściu, po kapitulacji w oflagach Fallingbostel, Bergen Belsen, Gross Born
Czesław Mikołajunas (1906-1990?) z kowieńskiej Laudy, żołnierz AK, uczestnik powstania, oficer łącznikowy z Warszawą
Tadeusz Tryliński (1877-1944) z dorpackiej Lutycji, podpułkownik w stanie spoczynku, w czasie powstania zastrzelony przez niemieckiego żołnierza, na pytanie “Wo sind diese Banditen?” miał Niemcowi odpowiedzieć “Du bist auch Bandit”, a następnie uderzyć Niemca w twarz, za co tamtem wyciągnął pistolet i go zastrzelił
Stanisław Kolarski (1911-1944) z lwowskiej Gasconii, poległ w powstaniu
Bronisław Ekert (1913-2005) z lwowskiej Aquitanii, oficer AK, ciężko ranny w powstaniu
Mieczysław Świrski (1913-po 1992) z lwowskiej Slavii, żołnierz powstania, po upadku wywieziony na roboty do Niemiec
Jan Ilczuk (1915-2000) z wileńskiej Batorii, żołnierz AK, uczestnik powstania
Mieczysław Obiezierski ( - 1944) w wileńskiej Batorii, zginął z dzieckiem na ręku w wyniku ostrzału Żoliborza podczas powstania
Zbigniew Leon Nanowski (1916 - 2016) z wileńskiej Polesii, żołnierz AK, uczestnik powstania, po upadku wywieziony do Niemiec
Leon Uszkiewicz (1905-1952) z wileńskiej Śniadecji, w czasie powstania lekarz w Szpitalu Jana Bożego
Tymoteusz Kowalewicz (1908-1956) z wileńskiej Cresovii, po powstaniu wywieziony do obozu koncentracyjnego w SachsenhausenStanisław Ostrowski (1903-1944) z Konwentu Polonia, w powstaniu porucznik AK ps. “Nałęcz”, walczył na Żoliborzu w Obwodzie “Żywiciel” Warszawskiego Okręgu AK oraz w Zgrupowaniu “Żaglowiec”, poległ
Witold Waligórski (1895-1953) z Konwentu Polonia, w czasie powstania lekarz, ewakuowany ze szpitalem
Opublikowano: 27 VII 2013 r.
Ostatnia zmiana: 31 VII 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Poznańscy korporanci w Powstaniu Warszawskim
Obok warszawiaków największą grupę polskich korporantów uczestniczących w powstaniu stanowią członkowie poznańskich korporacji akademickich. Skąd było ich tak wielu? Korporacje poznańskie były obok warszawskich najliczniejsze. Wielu Wielkopolan, w tym korporantów, ukrywało się w czasie wojny w stolicy bądź znalazło tam schronienie po wysiedleniu przez Niemców na początku wojny.
Udało mi się ustalić ponad 40 poznańskich korporantów-uczestników powstania. Spośród nich większość należała do Chrobrii (15), Lechii (6), Corony (4) i Masovii (4). Tylko w przypadku Chrobrii jest to lista w miarę kompletna, w przypadku pozostałych korporacji fragmentaryczna. Dzięki badaniom dra Maurycego Zajęckiego wiadomo, że przynajmniej 15 Chrobraków uczestniczyło w Powstaniu (Album Academicorum. Biogramy członków Korporacji Akademickiej Chrobria 1921-1939, Poznań 2011). Biorąc pod uwagę liczbę korporacji poznańskich oraz ich liczebność pozwala to szacować, że nawet 200 poznańskich korporantów mogło brać udział w powstaniu. W przypadku 18 z nich zachowały się w Archiwum Korporacyjnym fotografie.
Wiktor Roszczynialski (1900-1972) z Magna Polonii, uczestnik powstania
Witold Alkiewicz (1904?-1945) z Lechii, po powstaniu wysłany do obozu koncentracyjnego (prawd. w Lubece), gdzie zginął
Stefan Kuminek (1913-1945) z Lechii, działacz służby cywilnej w czasie powstania, po jego upadku wywieziony do obozu koncentracyjnego Oranienburg-Sachsenhausen, zginął w czasie ewakuacji na drogach Meklemburgii
Bogdan Miądowicz (1905-1979) z Lechii, uczestnik powstania
Zdzisław Gustowski (1912-1965) z Lechii, w czasie powstania w służbie cywilnej
Tadeusz Starkowski (1902-1981) z Lechii, żołnierz AK, uczestnik powstania
Władysław Budzyński (1911-1944) z Chrobrii, jako lekarz z polecenia władz powstańczych zorganizował punkt pomocy medycznej przy Alejach Jerozolimskich, zginął w trakcie udzielania pomocy rannemuRoman Dembiński (1908- ) z Chrobrii, uczestnik powstania (?), po jego upadku w niemieckim obozie jenieckim
Wiktor Namysł (1913-1944) z Chrobrii, w powstaniu podporucznik Dywizjonu Jeleń 7 Pułku Ułanów Lubelskich AK, poległ w ataku na sztab policji przy Alei Szucha
Jaromir Węcławski (1905-1984) z Chrobrii, żołnierz AK, uczestnik powstania
Zdzisław Mitkiewicz (1908-1994) z Korpusu Zawisza Czarny, żołnierz AK, uczestnik powstania
Antoni Nowakowski (1908-1976) z Masovii, żołnierz AK, uczestnik powstania
Wacław Skonieczny (1894-1974) z Masovii, w czasie powstania komendant szpitala wojskowego na Starówce
Stanisław Smoleński (1908-1996) z Masovii, żołnierz powstania
Jan Wesołowski (1908?-1944) z Hermesii, zmarł w czasie powstania z powodu braku możliwości przeprowadzenia operacji
Alfred Taczak (1903-1975) z Romy, uczestnik powstania, aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym we Flossenburgu
Józef Granatowicz (1901-1978) z Aesculapii, w czasie powstania warszawskiego dowódca szpitala powstańczego, który po upadku ewakuował do BrwinowaStanisław Roskosz (1915-1972) z poznańskiej Laconii, w czasie powstania warszawskiego redagował “Serwis dla prasy i radia” wydawany przez Deparament Informacji oraz pismo “Z pierwszej linii frontu” kolportowane w schronach i piwnicach, po upadku powstania więziony obozie przejściowym w Spellen na granicy niemiecko-belgijskiej
Opublikowano: 24 VII 2013 r.
Ostatnia zmiana: 15 VIII 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Profil Archiwum Korporacyjnego na Facebooku
Od dnia 21 VII 2013 r. posiadamy swój profil na Facebooku. Zobacz, polub, udostępnij: https://www.facebook.com/Archiwum.Korporacyjne. Dziękujemy!
Opublikowano: 22 VII 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Nowy numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego
Biuletyn Archiwum Korporacyjnego.
Dnia 16 VI 2013 r. ukazał się piąty numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego. Celem wydawnictwa jest informowanie o podejmowanych inicjatywach oraz przedstawianie sprawozdań z działalności Archiwum i Muzeum. Biuletyn ukazuje się dwa razy do roku. Wydawany jest od 2011 r.
W numerze znalazły się następujące wiadomości:
- Trzy czapki, trzy zagadki
- Nowe pamiątki w zbiorach Archiwum Korporacyjnego
- Nowości w wirtualnym Muzeum Polskich Korporacji Akademickich
- Muzeum Polskich Korporacji Akademickich - statystyki odwiedzin 2012
- + Stanisław Łucki (1917-2013), członek K! Znicz ze Lwowa
- + Wieńczysław Wagner (1917-2013), Arkon
Osoby zainteresowane otrzymywaniem Biuletynu prosimy o wiadomość (vide Kontakt).
Opublikowano: 16 VI 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Korpus Zawisza Czarny ze Lwowa
Zaproszenie na wieczór karnawałowy Korpusu 16 I 1937 r.
Do Muzeum Polskich Korporacji Akademickich trafiło jedyne zdjęcie Korpusu Zawisza Czarny ze Lwowa. Zgodnie z nazwą Zawisza Czarny należał do korporacji typu korpusowego. Powstał w 1924 r. we Lwowie. Skupiał studentów Akademii Medycyny Weterynaryjnej.
Korpus Zawisza Czarny, Lwów 1935 r.
Zawisza Czarny prawdopodobnie należał do Związku Polskich Korpusów Studenckich. Działał do wybuchu II wojny światowej.
Imiennie znanych jest jedynie trzech członków Korpusu.
Opublikowano: 6 VI 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Korporacja “Filaretia” w Paryżu
Filarecja, Paryż 1927/28 r.
Muzeum Polskich Korporacji Akademickich wzbogaciło się o nowe opracowanie poświęcone Korporacji “Filaretia” w Paryżu. Była to jedyna polska korporacja akademicka działająca nad Sekwaną, a obok Grenoblii jedna z dwóch polskich korporacji we Francji.
Cyrkiel Filarecji, 1928 r.
Związek został złożony w 1926 r. w Paryżu przez grupę ośmiu polskich korporantów. Ideologia Korporacji oparta była o tradycje wileńskich filaretów oraz o kult Józefa Piłsudskiego i Adama Mickiewicza. Widocznym znakiem tej łączności ideowej było przyjęcie na członka honorowego Filarecji Władysława Mickiewicza, syna wieszcza Adama Mickiewicza.
Korporacja blisko współpracowała ze Stowarzyszeniem Studentów Polskich w Paryżu oraz innymi organizacjami polskimi we Francji, m.in. Związkiem Stowarzyszeń Polskich we Francji, Związkiem Towarzystw im. Józefa Piłsudskiego, Komitetem Pomocy Bezrobotnym, Ligą Morską i Kolonialną. Członkowie Filarecji należeli również do współzałożycieli oddziału francuskiego Ligi Obrony Powietrznej Państwa.
Od lat 20-tych działało w Paryżu Koło Przyjaciół Filarecji, które skupiało przedstawicieli życia naukowego i społecznego kolonii polskiej we Francji. Korporacja wydawała periodyk “Filarecja w Paryżu”. Całkowita ustalona, fragmentaryczna imienna lista członków obejmuje 38 nazwisk, w tym ośmiu członków honorowych. W 1929 r. liczyła 42 , a w 1933 r. podobnie ok. 40 członków.
Władysław Mickiewicz (1839-1926).
Jan Skiba.
Andrzej Sobieski.
Opublikowano: 6 VI 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Nowy dekiel w Archiwum Korporacyjnym
Zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o kolejny dekiel polskiej korporacji akademickiej. Czapka podobno pochodzi z Warszawy.
Dekiel prawd. korporacji z Warszawy.Trudno określić kolor spłowiałej czapki (cegłowy?). W wyhaftowanym cyrklu organizacji widać litery “C”, “V” oraz “A”, a także orła w koronie. Ponadto obok wyszycia widoczne są trzy sztychy (fragmenty szarf innych korporacji).
Sformułowano przypuszczenie, że może to być dekiel weterynaryjnej korporacji Weneda. Organizacja ta powstała w 1932 r. w Warszawie.
Opublikowano: 5 VI 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Śluby Jasnogórskie Młodzieży Akademickiej z 1936 r.
Poczty sztandarowe w czasie procesji w czasie Ślubowań Młodzieży Akademickiej, Jasna Góra 24 V 1936 r.
Zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o interesujący album fotografii z ślubowań Polskiej Młodzieży Akademickiej. Było to jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu akademickim w drugiej połowie lat 30-tych.
Odbyły się one dnia 24 V 1936 r. przed obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasnej Górze. Według niektórych relacji miało w nich wziąć udział 20.000 studentów tj. 60% ówcześnie studiujących w Polsce katolików.
Album stanowił własność Józefa Brencza (1909-1989) z Filomatii Posnaniensis. W latach 30-tych był on znanym w Poznaniu działaczem akademickim: sekretarzem (1932), oldermanem (1932/33), prezesem (1933, sem. zim. 1933/34) Filomatii, a w okresie Ślubowań Jasnogórskich wiceprezesem Bratniej Pomocy Studentów Uniwersytetu Poznańskiego (1935/36, 1936/37).
Poczty sztandarowe, Jasna Góra 24 V 1936 r.
Opublikowano: 5 VI 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Regia
Zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o dobrą kopię jedynej zachowanej fotografii warszawskiej korporacji Regia. Zdjęcie zostało zrobione w 1927 r. Na zdjęciu widoczny jest abp Edward Ropp w otoczeniu członków korporacji.
Regia, Warszawa 1927 r.
Warto podkreślić, że zdjęcie jest szczegółowo opisane. Wymieniono nazwiska 29 znajdujących się na fotografii osób. Pozwoliło to na przedstawienie ich wykadrowanych zdjęć na podstronie poświęconej Regii.
Rowmund Piłsudski (1903-1988).
Kazimierz Krasicki (1906-2000).
Zygmunt Brudziński (senior).
Opublikowano: 15 III 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Dekiel korporacji akademickiej Vratislavia z Krakowa
Zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o kolejny dekiel polskiej korporacji akademickiej z Krakowa. Tym razem udało się odnaleźć czapkę korporacji Vratislavia.
Dekiel NN.
Vratislavia była jedną z najmłodszych korporacji krakowskich. Powstała dnia 7 XII 1931 r. Zgodnie ze swoją nazwą miała charakter regionalny i skupiała głównie Ślązaków. Od 1934 r. należała do Związku Polskich Korporacji Akademickich. W drugiej połowie lat 30-tych pod opieką Vratislavii kandydował do Związku inny śląski konwent - K! Silingia. Całkowita ustalona imienna liczba członków obejmuje 68 nazwisk, w tym siedmiu członków honorowych. Brak wiadomości o powojennej działalności Vratislavii i spotkaniach jej członków.
Dekiel jest szczególną pamiątką, ponieważ jest to jedyne znane zachowane do dziś insygnium korporacji Vratislavia. Czapka została odnaleziona we Śląsku, nie wiadomo kto był jej właścicielem.
Opublikowano: 14 II 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
+ Wieńczysław Wagner (1917-2013), Arkon
Dnia 11 lutego 2013 w Sarasocie w Stanach Zjednoczonych zmarł prof. Wieńczysław Wagner, ostatni przedwojenny członek K! Arkonia z Warszawy.
Wieńczysław Józef Wagner von Igelgrund zum Zorstein urodził się 12 grudnia 1917 w Moskwie. Był synem Józefa i Małgorzaty z de Ferreinów. Ukończył Gimnazjum im. Joachima Lelewela w Warszawie. Od 1935 r. studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W 1937 r. został przyjęty do Arkonii (nr ew. 1193). W czasie studiów był wiceprezesem Polskiego Akademickiego Związku Zbliżenia Międzynarodowego “Liga” i Koła Prawników UW. Podczas okupacji odbył w Warszawie aplikację sądową i adwokacką.
W tym czasie przeszedł także przeszkolenie wojskowe w Narodowej Organizacji Wojskowej. Kierował Wydziałem Informacji w Zarządzie Okręgu SN na m.st. Warszawę i był członkiem Zarządu tego Okręgu. Pracował także dla Delegatury Rządu na Kraj. W czasie Powstania Warszawskiego służył jako oficer ds. specjalnych zgrupowania NOW-AK “Harnaś” oraz pełnił funkcję redaktora naczelnego “Warszawskiego Dziennika Narodowego”. Po upadku Powstania znalazł się w niemieckich obozach jenieckich w Fallingbostel i Bergen-Bergen. Po wyzwoleniu przez wojska amerykańskie był zastępcą szefa Wydziału VI Sztabu Polskiego Ośrodka Wojennego w Lubece, a następnie pracował w dziale informacji i prasy II Korpusu PSZ we Włoszech oraz na placówce w Paryżu. Obronił doktorat z prawa międzynarodowego na Uniwersytecie w Paryżu w 1947 r. Był wiceprezesem Polskiego Stowarzyszenia Studentów Katolickich Veritas, pierwszym prezesem Oddziału Koła Armii Krajowej we Francji, członkiem Rady Naczelnej Koła AK w Londynie, przewodniczącym I Zjazdu Uchodźstwa Wojennego we Francji.
W 1948 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Na Northwestern University w Chicago studiował prawo i uzyskał doktorat (1949-53). Był profesorem prawa Notre Dame University w stanie Indiana (1953-62), Indiana University (1962-71) oraz University of Detroit (1971-1989), a takżę visiting professor w Seton Hall University w Newark w stanie Nowy Jork. Jest autorem ok. 200 prac naukowych z zakresu prawa konstytucyjnego, międzynarodowego, cywilnego i porównawczego, a także rozwoju polskiej tolerancji i myśli demokratycznej w okresie przedrozbiorowym. Został doktorem honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Otrzymał Krzyż Oficerski i Komandorski OOP.
Był wieloletnim członkiem Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Chicago oraz Stowarzyszenia Filistrów Polskich Korporacji Akademickich. W tym Stowarzyszeniu w latach 1995-1997 pełnił funkcję zastępcy członka Zarządu. Wspierał Archiwum Korporacyjne (vide Podziękowania).
Requiescat in pace.
Opublikowano: 14 VI 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
+ Stanisław Łucki (1917-2013), członek K! Znicz ze Lwowa
Stanisław Łucki, ok. 1938 r.
Dnia 28 stycznia, po ciężkiej chorobie, zmarł w Paryżu Stanisław Łucki, prawdopodobnie ostatni żyjący członek lwowskiej korporacji Znicz.
Stanisław Łucki urodził się 3 maja 1917 w Kutach w rodzinie Stefana i Katarzyny z Pogonowskich. W latach 1935-39 studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza. W 1935 r. został przyjęty do Polskiej Korporacji Akademickiej “Znicz” we Lwowie, w której w 1939 r. pełnił funkcję prezesa. W czasie II wojny światowej jako żołnierz Brygady Podhalańskiej walczył pod Narwikiem, a później pracował dla Wydziału Informacyjno-Wywiadowczego Sztabu Naczelnego Wodza w sieci F2 w okręgu Lyonu i Paryżu. Był podporucznikiem Wojska Polskiego i honorowym kapitanem Armii Francuskiej.
Po wojnie aktywnie działał politycznie i społecznie na emigracji polskiej we Francji. Był członkiem Stronnictwa Narodowego. Wydawał dwutygodnik “Placówka”, współredagował miesięcznik Stronnictwa Narodowego we Francji “Biuletyn Narodowy”. Był członkiem i działaczem licznych stowarzyszeń i organizacji, m.in. Fundacji Narodowej im. Romana Dmowskiego, Koła Lwowian, Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, Komitetu Wykonawczego Zjednoczenia Polskiego Uchodźstwa Wojennego, Rady Skarbu Narodowego, Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu, Komitetu Lokalnego Biblioteki Polskiej w Paryżu, Polskiego Funduszu Humanitarnego, Towarzystwa Opieki nad Polskimi Zabytkami i Grobami Historycznymi we Francji, Amicale du “Réseau F2″. Został odznaczony między innymi: Krzyżem Walecznych, Medalem Armii Polskiej, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą OOP, Legią Honorową, Komandorią l’Ordre National du Mérite, Krzyżem Wojennym z Palmami, Medalem Ruchu Oporu, norweskim Medalem za Bitwę pod Narwikiem.
Po odrodzeniu ruchu korporacyjnego w Polsce po 1989 r., należał do Stowarzyszenia Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Warszawie oraz Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich w Poznaniu. Wspierał działalność Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich w Poznaniu (vide Podziękowania). W 2007 r. w ramach akcji Ostatni Filistrzy zarejestrowano z Nim wywiad wspomnieniowy.
Msza święta żałobna zostanie odprawiona w czwartek 31 stycznia 2013 r. o godz. 10.00 w Kaplicy des Petites Sœurs des Pauvres przy ul. Notre Dame des Champs 49 w Paryżu. Pogrzeb odbędzie się na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency.
Requiescat in pace.
Opublikowano: 29 I 2013 r.
Ostatnia zmiana: 30 I 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Arkoni w końcu XIX wieku
Arkoni, 1900 r.
Archiwum Korporacyjne wzbogaciło się o ciekawe zdjęcie. Fotografia przedstawia grupę Arkonów, kolegów przyjętych do Arkonii w 1900 r. (w semestrze zimowym 1900/01 ?), prawdopodobnie w towarzystwie oldermana Juliana Matłaszyńskiego.
Zgodnie z opisem pod zdjęciem: od lewej stoją: Bronisław Chudzyński, Eryk Węcławowicz, Jan Oskierka, Adam Ronikier, Marian Baehr, siedzą od lewej: na murku Władysław Trzeciak (bądź Władysław Kontowt), Tomasz Andrycz, olderman (?) Julian Matłaszyński, Karol Lipkowski, Julian Przybytko (?), siedzą na podłodze od lewej: Władysław Kontowt (?), Tomasz Jarnuszkiewicz, Jan Pawłowicz.
W powyższym opisie wymieniono 13 osób, a na fotografii widocznych jest jedynie 12 korporantów. Na podstawie innych fotografii można potwierdzić prawidłowość opisu w odniesieniu do Adama Ronikiera i Mariana Baehra. Dość prawdopodobne wydaje się, że dwa najwyższe rzędy opisano prawidłowo. Być może błąd wkradł się do opisu najniższego rzędu, gdzie podano trzy osoby, a na fotografii widoczne są dwie. Bylibyśmy wdzięczni za pomoc w wyjaśnieniu tej zagadki.
Opublikowano: 26 I 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Muzeum Polskich Korporacji Akademickich - statystyki odwiedzin 2012
W 2012 r. stronę Archiwum odwiedzono 40.396 razy (ok. 3366/miesiąc). Obejrzano 89.510 podstron (ok. 7459/miesiąc). Strona była odwiedzana w przybliżeniu tak samo często jak w poprzednim 2011 r.
Strona była najczęściej odwiedzona w styczniu (4286 wizyt) i w lutym (3919 wizyt), a najrzadziej w sierpniu (2424 wizyt). W styczniu obejrzano najwięcej podstron (9.511 wizyt), a w czerwcu najmniej (5.362 wizyt).
Strona była odwiedzana w 83 państwach świata, głównie z Europy (38.081 tj. 94%) i obu Ameryk (1415 tj. 3,5%), najrzadziej w Afryce (14 tj. 0,03%, w tym 10 z RPA). Najwięcej odwiedzających mieszkało na terenie Polski (34.260 tj. 84%), Niemiec (1024), Stanów Zjednoczonych (950), Wielkiej Brytanii (625), Kanady (357), Francji (299), Litwy (274), Ukrainy (218), Łotwy (131), Rosji (125), Australii (118) oraz Holandii (104).
W Polsce największym zainteresowaniem strona cieszyła się w Mazowieckim (11.028), Wielkopolskim (4.703), Śląskim (3057), Małopolskim (2723), Pomorskim (2 450), Dolnośląskim (2150) oraz Kujawsko-Pomorskim (1839).
Opublikowano: 16 VI 2013 r.
__________________________________________________________________________________________
Ostatni Corończyk. Spotkanie na antypodach z Raulem Nałęcz-Małachowskim
Raul Małachowski, 1936 r.
Po śmierci latem tego roku ks. Antoniego Gościmskiego (1912-2012), Raul Małachowski pozostaje najprawdopodobniej ostatnim żyjącym członkiem poznańskiej korporacji Corona. Związek ten został założony w 1922 r. przez młodych ziemian z Poznańskiego i Pomorza. Myślą przewodnią nowej korporacji miało być propagowanie idei monarchistycznych. Krótko po powstaniu Corona została przyjęta do Związku Polskich Korporacji Akademickich. Kandydowała w Związku pod opieką poznańskiej Lechii. Przez wiele lat pozostawała blisko związana z Primislavią, inną korporacją poznańską o elitarnym charakterze.
W wieku 97 lat Raul Małachowski wciąż cieszy się dobrym zdrowiem i pamięcią. Miałem okazję się o tym przekonać składając Jemu wizytę w Santiago de Chile w grudniu 2012 r. w drodze na wyprawę na Masyw Vinsona na Antraktydzie (www.7szczytow.pl). Opowiadał o swoim pochodzeniu, Ojcu Generalne, Matce-Szwedce, dzieciństwie i młodości w Łodzi, studiach w Poznaniu, Coronie, ale także Primislavii, Arkonii i Corolli, kolegach z korporacji, wojennych i obozowych losach, życiu na emigracji w Belgii i Chile, a wreszcie o pracy zawodowej.
Raul Nałęcz-Małachowski to postać nietuzinkowa. Urodził się dnia 1 stycznia 1916 w Helsinkach. Jest synem generała Stanisława Małachowskiego (1882-1971) oraz szwedki Anny Lisy z domu Petersen. Po I wojnie światowej rodzina osiadła w Łodzi, gdzie Raul ukończył Gimnazjum Klasyczne im. M. Kopernika. Później odbył przeszkolenie wojskowe w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, a następnie rozpoczął studia na Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu. W końcu lat trzydziestych został przyjęty do Corony. Jak wspimina, nadano mu imię piwne “Wielki Łowczy Koronny”. W semestrze zimowym 1938/39 pełnił w korporacji funkcję gospodarza.
Raul Małachowski uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., walcząc między innymi w obronie Modlina. W czasie okupacji był zaangażowany w działalność Czerwonego Krzyża. W 1943 r. został aresztowany przez Gestapo. Przez niemal rok przebywał w łódzkich więzieniach: na Sterlinga i na Radogoszczu, a następnie został osadzony w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen (Gusen II). Po wyzwoleniu w 1945 r. został wcielony do II Korpusu PSZ we Włoszech, a po jego rozwiązaniu osiadł w Belgii. Stamtąd w 1951 r. wyemigrował do Chile. Zawodowo związał się ze światem kultury. Był dyrektorem artystycznym i scenografem Opera Real de Amberes w Belgii, wykonywał murale i dekoracje m.in. w Hotelu Carrera i Teatrze Mariola w Santiago, hotelach O’Higgins, San Martin i Miramar w Viña del Mar oraz Hotelu Prat w Valparaiso. Jego ekspozycje prezentowano we Francji, Szwajcarii i Polsce. W latach 60-tych XX wieku założył Teatro de la Costa w Valparaiso, a także był dyrektorem kawiarni artystycznej „Gato Negro” w Santiago. Jego prace malarskie obejmują: cykl obrazów olejnych i akwarel przedstawiających życie nocne portowe Valparaiso, szkice o tematyce obozowej i wojennej, a także portrety, w tym m.in. polskich bohaterów narodowych T. Kościuszki, A. Mickiewicza, F. Chopina, J. Piłsudskiego. W latach 1989-90 był Przedstawicielem Rządu Rzeczypospolitej na Uchodźstwie w Chile. Został odznaczony m.in. w 1990 r. Krzyżem Polonia Restituta (przez władze na Uchodźstwie) oraz w 1992 r. Krzyżem Komandorskim OOP.
W 1998 r. Zygmunt Skonieczny nakręcił film dokumentalny pt. „Człowiek dwóch kontynentów” opowiadający o losach Raula Nałęcz-Małachowskiego, ukazała się także w Polsce pierwsza część jego wspomnień.
Panta rhei… Być może była to ostatnia rozmowa w ramach rozpoczętej w 2006 r. akcji Ostatni Filistrzy.
Opublikowano: 15 XII 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Lech Działoszyński, Poznań 31 V 2008 r.
100. urodziny prof. Lecha Działoszyńskiego. Ad multos annos!
Dnia 21 grudnia 2012 r. 100. rocznicę urodzin będzie obchodził jeden z najbardziej zasłużonych polskich korporantów prof. Lech Działoszyński, Filister Masovii, Filister honoris causa Magna-Polonii, Członek Honorowy Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich w Poznaniu.
Lech Działoszyński jest z pochodzenia Poznańczykiem. W latach 1935-1939 studiował chemię na Uniwersytecie Poznańskim. W 1937 r. został przyjęty do Korporacji Akademickiej Masovia. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., między innymi w obronie Modlina. Po przedostaniu się do Francji służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. W czasie wojny ukończył studia i obronił doktorat w Zakładzie Chemii Lekarskiej i Biochemii Polskiego Wydziału Lekarskiego przy Uniwersytecie w Edynburgu. Po wojnie wrócił do kraju. Pracował początkowo na Uniwersytecie Poznańskim. W 1952 r. habilitował się, a w 1959 r. został profesorem nadzwyczajnym. Był organizatorem i kierownikiem Katedry Biochemii i Fizjologii Zwierząt Akademii Rolniczej w Poznaniu (1953-70), organizatorem i kierownikiem Katedry Biochemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (1955-1967), a także organizatorem i kierownikiem Zakładu Biochemii Analitycznej Instytutu Pediatrii Akademii Medycznej w Poznaniu (1972-1983).
Od końca lat 80-tych Lech Działoszyński zaangażował się w odrodzenie ruchu korporacyjnego. W latach 1991-1994 był pierwszym prezesem, następnie wiceprezesem 1994-1997 oraz członkiem Zarządu 1997-2007 Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich. Zasłużył się dla reaktywacji kilku poznańskich korporacji, Poznańskiego Koła Międzykorporacyjnego oraz powstania Archiwum Korporacyjnego - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich w Poznaniu (vide Archiwum Korporacyjne).
Czcigodnemu Jubilatowi wielu dobrych lat życia!
Opublikowano: 8 XII 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Dekiel korporacji akademickiej Szczerbiec ze Lwowa
Zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o kolejny dekiel polskiej korporacji akademickiej ze Lwowa. Tym razem udało się odnaleźć czapkę korporacji Szczerbiec.
Dekiel T.K.O samej korporacji i jej członkach wiadomo niewiele. Szczerbiec powstała w kwietniu 1928 r. Wiadomo, że była to korporacja o profilu chrześcijańskim i od 1929 r. należała do Zjednoczenia Polskich Akademickich Korporacji Chrześcijańskich. Współpracowała z Towarzystwem Szkoły Ludowej. Znanych jest jedynie trzech członków korporacji. Z powodu braku członków w 1935 r. K! Szczerbiec połączyła się z lwowską K! Orlęta. Od tego czasu nosiła nazwę „Orlęta-Szczerbiec”.
Dekiel jest szczególną pamiątką, ponieważ jest to jedyne znane zachowane do dziś insygnium korporacji Szczerbiec. Wewnątrz czapki widoczne są inicjały (zapewne właściciela) “T.K.”. Czapka została odnaleziona we Wrocławiu.
Opublikowano: 6 XII 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
+ Jan Koprowski (1915-2012), Slavita
Jan Koprowski, 1975 r.
Dnia 4 grudnia 2012 r. zmarł dr Jan Koprowski, filister lwowskiej korporacji Slavia.
Jan Koprowski był synem Stefana (urzędnika PKP) i Tatiany z domu Szewczyk. Ukończył Gimnazjum im. K. Morawskiego w Przemyślu oraz Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 24 Dywizji Piechoty w Jarosławiu. Od 1936 r. studiował weterynarię na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. W tym samym roku został przyjęty do Polskiej Korporacji Akademickiej Slavia.
Jako ppor. rez. piechoty został zmobilizowany latem 1939 r. Walczył w kampanii wrześniowej 1939 r., a następnie w kampanii francuskiej 1940 r. W Dowodził wówczas 3 plutonem 7 kompanii 2 Pułku Grenadierów Wielkopolskich im. Bolesława Chrobrego. Walczył między innymi pod Dieuze i Lagarde. Za kampanię został odznaczony Krzyżem Walecznych i francuskim Croix de Guerre. Dostał się do niewoli niemieckiej i został osadzony w oflagu w Woldenbergu. Po wojnie w 1947 r. ukończył Wydział Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. W życiu zawodowym do emerytury w 1980 r. pracował jako asystent, a następnie adiunkt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki, później przekształconego w Wyższą Szkołę Rolniczą, a w 1972 r. w Akademię Rolniczą. W 1951 r. obronił doktorat. W 1955 r. został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa pod zarzutem współpracy z angielskim wywiadem i skazany na 12 lat więzienia. Do 1957 r. odbywał karę w więzieniu we Wronkach. W 1957 r. został zwolniony. Jednocześnie zdegradowano go do stopnia szeregowego LWP. W 1970 r., mimo pozytywnych recenzji jego pracy, odmówiono mu możliwości habilitacji.
Przez wiele lat po 1989 r. wspierał odrodzenie ruchu korporacyjnego. Zasłużył się dla rozwoju Archiwum Korporacyjnego (vide Podziękowania). W roku akademickim 2006/2007 udało się zarejestrować z Nim wywiad wspomnieniowy w ramach akcji (vide Ostatni Filistrzy). W 2009 r. był głównym reaktywatorem Slavii. Należał do Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich w Poznaniu.
Jan Koprowski zostanie pochowany w piątek 7 grudnia 2012 r. na cmentarzu Św. Rodziny we Wrocławiu. Requiescat in pace.
Opublikowano: 6 XII 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Nowy numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego
Biuletyn Archiwum Korporacyjnego.
Dnia 29 XI 2012 r. ukazał się kolejny numer internetowego Biuletynu Archiwum Korporacyjnego. Celem wydawnictwa jest informowanie o istotnych inicjatywach podejmowanych w ramach prac Archiwum Korporacyjnego oraz przedstawianie krótkich sprawozdań z działalności Archiwum i Muzeum. Biuletyn ukazuje się dwa razy do roku.
W numerze znalazły się następujące wiadomości:
Ad superos. Zmarli korporanci 1 XI 2011 – 31 X 2012,
Nowe pamiątki w zbiorach Archiwum Korporacyjnego,
Nowości w wirtualnym Muzeum Polskich Korporacji Akademickich,
Raul Nałęcz-Małachowski, ostatni Corończyk.
Osoby zainteresowane otrzymywaniem Biuletynu prosimy o wiadomość (vide Kontakt).
Opublikowano: 29 XI 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Apel zmarłych Filistrów 1 XI 2011 - 31 X 2012
W okresie Wszystkich Świętych oraz Dnia Zadusznego nawiedzamy cmentarze i modlimy się za zmarłych członków korporacji akademickich. Doszły do nas wiadomości o śmierci w ostatnim roku jedenastu przedwojennych korporantów. Wśród nich byli:
- dr Lesław Galeński (10 lutego 1917 w Bielsku Białej - 5 listopada 2011) z lwowskiej Leopolii (ostatni Leopolia),
- Zbigniew Łukowski (26 maja 1920 w Wiłkomierzu - 12 lutego 2012 w Gdańsku) z kowieńskiej Laudy (ostatni kowieński Laudanin),
- Władysław Basza (7 kwietnia 1907 w Kielcach - 19 marca 2012 w Londynie) z warszawskiej Vigintii (ostatni członek Vigintii),
- Czesław Michniak (29 sierpnia 1918 w Lublinie - 25 marca 2012 w Poznaniu) z krakowskiej Laudy (ostatni krakowski Laudanin),
- Włodzimierz Żychowicz (14 sierpnia 1914 w Krakowie - 18 maja 2012 w Krakowie) z krakowskiej Palestry (ostatni Palestrant),
- Michał Chełchowski (27 lipca 1916 w Rustowie - 12 czerwca 2012 w Stanach Zjednoczonych) z warszawskiej Jagiellonii,
- Kazimierz Kisielewski (4 lutego 1909 - 24 lipca 2012 w Krakowie) z krakowskiej Arcadii (ostatni członek Arcadii),
- ks dr Antoni Gościmski (4 kwietnia 1912 w Kobylnikach w pow. inowrocławskim - 26 lipca 2012 w Warszawie) z poznańskiej Corony,
- Zbigniew Michalski (16 marca 1914 - 17 września 2012) z poznańskiej Icarii (ostatni Icarus),
- Ludwik Sosabowski (19 września 1916 w Krakowie - 23 września 2012 w Londynie) z lwowskiej Cresovii Leopoliensis (ostatni Cresoviak)
- Zefiryn Ligocki (1915 - 9 października 2012) z poznańskiej Romy (ostatni członek Romy)
Requiem aeternam dona eis Domine et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace.
Większość ze zmarłych zasłużyła się dla rozwoju Archiwum Korporacyjnego (vide Podziękowania). W latach 2006-2008 udało się zarejestrować wywiady wspomnieniowe z Lesławem Galeńskim, Zbigniewem Łukowskim, Czesławem Michniakiem, Włodzimierzem Żychowiczem, ks. Antonim Gościmskim, Zbigniewem Michalskim (vide Ostatni Filistrzy).
Opublikowano: 28 X 2012 r.
Ostatnia zmiana: 6 I 2014 r.
__________________________________________________________________________________________
Dyplom filisterski Cezarego Dastycha z poznańskiej Masovii
Dyplom filisterski Cezara Dastycha, 1939 r.
Do Archiwum Korporacyjnego trafił dyplom filisterski Cezarego Dastycha z poznańskiej korporacji Masovia. Pamiątka została przekazana przez rodzinę śp. Filistra.
Cezary Dastych urodził się dnia 13 sierpnia 1904 w miejscowości Fürstenwalde koło Frankfurtu nad Odrą. W 1932 r. ukończył Wyższą Szkołę Handlową. W wojnie obronnej 1939 r. był dowódcą plutonu 57 Pułku Piechoty. Dostał się do niemieckiej niewoli, a wojnę spędził w oflagu w Murnau. Po wojnie pracował początkowo w Izbie Skarbowej w Cieszynie, a następnie w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Hurtu Spożywczego w Poznaniu. Zmarł dnia 5 lutego 1978 w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
Cenna pamiątka stała się okazją do poszerzenia opracowania poświęconego członkom korporacji Masovia. W ostatnich dniach dodano niemal 50 indywidualnych fotografii członków tej korporacji.
Karol Stojanowski (1895-1947)Stanisław Smoleński (1908-1996).
Ignacy Mąka
Jednocześnie w dziale Identyfikacja fotografii z Poznania dodano kilkanaście fotografii członów Masovii. Za pomoc w ustaleniu tożsamości tych osób będziemy wdzięczni.
Opublikowano: 4 X 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Dekiel Korporacji Orlęta (Orlęta-Szczerbiec)
Zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o kolejny dekiel polskiej korporacji akademickiej ze Lwowa. Tym razem udało się odnaleźć czapkę Polskiej Akademickiej Korporacji Orlęta.
Dekiel NN.
Korporacja Orlęta została założona przez grupę studentów Uniwersytetu Jana Kazimierza, Politechniki Lwowskiej, Akademii Medycyny Weterynaryjnej oraz Akademii Handlu Zagranicznego w marcu 1928 r. Należała do korporacji chrześcijańskich i od maja 1928 r. była członkiem Zjednoczenia Polskich Akademickich Korporacji Chrześcijańskich. Stowarzyszenie blisko współpracowało z Towarzystwem Szkoły Ludowej. Całkowita ustalona, niekompletna imienna lista członków obejmuje 54 nazwiska.
W 1935 r. Orlęta połączyła się z korporacją Szczerbiec, inną lwowską korporacją o profilu chrześcijańskim. Odnaleziona czapka pochodzi zapewne z okresu po połączeniu obu organizacji. Bliskie związki z innymi korporacjami Zjednoczenia potwierdzają na czapce tzw. sztychy (wszyte w czapkę fragmenty band) korporacji Pomerania i Constantia. Brak pewności, do kogo należał dekiel. Być może był to członek Orląt (Orląt-Szczerbca) o nazwisku Polański (Poloński), który po wojnie osiadł w Bytomiu.
Dekiel jest szczególną pamiątką, ponieważ jest to jedyne znane zachowane do dziś insygnium korporacji Orlęta (Orlęta-Szczerbiec).
Opublikowano: 28 IX 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Ryscy Weleci
Koło Welecji z okazji 9. rocznicy powstania korporacji, Ryga 26 X 1892 r.
Zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o jedną z najstarszych zachowanych polskich fotografii korporacyjnych. Jest to zbiorowe zdjęcie korporacji Welecja z Koła (spotkania), które odbyło się w Rydze dnia 26 X 1892 r. z okazji 9. rocznicy powstania korporacji.
Dodatkową ciekawostką jest to, że zdjęcie zostało na odwrocie szczegółowo opisane. Wymieniono nazwiska 57 znajdujących się na fotografii osób. Na podstawie innych zdjęć udało się potwierdzić tożsamość czterech znajdujących się na fotografii osób.
Marian Lutosławski, 1892 r.
Aleksander Rothert, 1892 r.
Józef Tuliszkowski, 1892 r.
Pozwoliło to jednak także na potwierdzenie (z dużym stopniem prawdopodobieństwa) tożsamości pozostałych 54 osób (vide Welecja).
Opublikowano: 26 IX 2012 r.
Ostatnia zmiana: 28 IX 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
+ Zbigniew Michalski (1914-2012) z K! Icaria
Dnia 17 września 2012 r. zmarł w Strzelcach Krajeńskich Zbigniew Michalski, najprawdopodobniej ostatni Filister poznańskiej korporacji Icaria, członek Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich w Poznaniu.
Zbigniew Michalski urodził się dnia 16 marca 2014 r. W czasie studiów został przyjęty do korporacji akademickiej Icaria, której był ostatnim prezesem przed wojną. Jego pogrzeb odbędzie się w najbliższy czwartek dnia 20 września 2012 r. o godz. 11.30 na cmentarzu w Strzelcach Krajeńskich.
Requiescat in pace.
Opublikowano: 18 IX 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Polska Korporacja Gaskonja w Louvain
Pieczęć Gaskonji, 1935 r.
W ostatnich dniach zbiory Archiwum Korporacyjnego powiększyły się o interesujący eksponat. Jest to zaproszenie na Bal Gakończyków, który miał się odbyć w dniu 15 października 1935 r. w salonach “Café-Dancing Club” przy ul. Nowy Świat 15 w Warszawie.
Bal został zorganizowany “Pod Wysokim Protektoratem Ich Ekscelencyj Panów Ministrów Pełnomocnych Austrji, Finlandji, Hiszpanji, Łotwy i Portugalji” w osobach Min. Maxa Hoffinger’a, Min. Gustave’a Ideman’a, Min. Francisco de Asstis y Bonastre’a, Min. Mikielisa Walters’a, Min. D-ra Cesara de Souza Mendes’a, a także attaché wojskowego poselstwa Czechosłowacji pułk. Ferdynanda Silvéstra. 
Zaproszenie na Bal Gaskończyków, 1935 r. Do Komitetu Honorowego wyszło niemal 40 ziemian, przemysłowców, osobistości przedwojennej Warszawy.
Z zaproszenia wynika, że organizatorem balu było Stowarzyszenie Członków Akademickiej Korporacji Gaskonja w Louvain w Belgii i nosiło oficjalną nazwę “Polska Korporacja Gaskonja”. Druk ten jest ciekawy nie tylko dlatego, że to pierwszy w Archiwum Korporacyjnym dokument tej korporacji, ale także gdyż to jedyne znane świadectwo, że organizacja taka w ogóle istniała. Dotychczas nie było także wiadomo, aby przed wojną działała jakakolwiek polska korporacja akademicka w Belgii.
Opublikowano: 25 VIII 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Maurycego Zajęckiego “Album Academicorum. Biogramy członków Korporacji Akademickiej Chrobria (1921-1939)”
Okładka książki Maurycego Zajęckiego, Album Academicorum
W 2011 r. ukazał się korporacyjny słownik biograficzny pt. “Album Academicorum. Biogramy członków Korporacji Akademickiej Chrobria (1921-1939)” pióra dra Maurycego Zajęckiego z poznańskiej Korporacji Chrobria. Starannie pod względem edytorskim i redakcyjnym opracowaną książkę opublikowało poznańskie Wydawnictwo Replika. Jest to pierwsza praca tego rodzaju, która ukazała się w Polsce drukiem.
Jak pisze we wstępie Autor jest ona owocem “blisko trzyletnich poszukiwań archiwalnych i rozmów”. Blisko 300-stronicowy słownik szczegółowo przedstawia sylwetki 328 Chrobraków - członków Korporacji Akademickiej Chrobria w latach 1921-1939. Żadna z rodzimych korporacji nie mogła się jak dotychczas poszczycić tego rodzaju gruntowanym opracowaniem losów swoich członków. Co więcej dzięki pracy M. Zajęckiego polska biografistyka wzbogaciła się o kolejną (i nie jest to wyraz zwyczajowej kurtuazji) znakomitą pozycję.
Wydawnictwo umożliwiło obszerną aktualizację (i jej udostępnienie w ostatnich dniach) opracowania poświęconego członkom korporacji Chrobria w wirtualnym Muzeum Polskich Korporacji Akademickich (vide Chrobria).
Opublikowano: 18 VIII 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Zaproszenie na Tradycyjny Bal Osnowy 20 II 1930 r.
Towarzystwo Ukraińskich Studentów Politechniki “Osnowa” we Lwowie (Товариство Українських Студентів Політехніки “Основа” у Львові)
W ostatnim czasie zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o zaproszenie na Tradycyjny Bal Towarzystwa Ukraińskich Studentów Politechniki “Osnowa” we Lwowie, który miał odbyć się dnia 20 II 1930 r. w salach kasyna wojskowego przy ul. Fredry 1 we Lwowie.
O samym towarzystwie wiadomo niewiele. Osnowa miała być korporacją studentów ukraińskich. Skupiała słuchaczy Politechniki Lwowskiej. Władze uczelni zatwierdziły działalność korporacji prawdopodobnie w początkach 1928 r.
Opublikowano: 2 VIII 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
+ ks. kan. Antoni Gościmski (1912-2012) z K! Corona
Dnia 26 lipca 2012 r. zmarł w Warszawie ks. kan. Antoni Gościmski, najstarszy kapłan archidiecezji warszawskiej, najstarszy żyjący Filister korporacji Corona, członek Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich w Poznaniu.
Antoni Gościmski pochodził z rodziny ziemiańskiej. Urodził się dnia 4 kwietnia 1912 w Kobylnikach w pow. inowrocławskim. Był synem Zygmunta i Marii z Plucińskich. Ukończył Gimnazjum im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu 1930 oraz prawo na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. W 1931 r. został przyjęty do elitarnej Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego “Corona”. Po studiach został adwokatem. Walczył w wojnie obronnej 1939 r. W czasie okupacji wstąpił do Seminarium Duchownego w Warszawie. Po upadku Powstania Warszawskiego został wywieziony na roboty do Niemiec. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1948 r. Był kapłanem diecezji włocławskiej, a od 1960 r. archidiecezji warszawskiej. Sprawował funkcję sędziego Sądu Metropolitalnego Warszawskiego oraz pracował jako radca prawny Kurii Warszawskiej. Uzyskał doktorat z prawa kanonicznego. Wykładał w Seminarium Duchownym w Warszawie oraz na Akademii Teologii Katolickiej 1973-1988. Po 1989 r. wspierał odrodzenie ruchu korporacyjnego w Rzeczpospolitej.
Requiescat in pace.
Opublikowano: 1 VIII 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Nowy numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego
Biuletyn Archiwum Korporacyjnego.
Dnia 27 VI 2012 r. ukazał się kolejny numer internetowego Biuletynu Archiwum Korporacyjnego. Celem wydawnictwa jest informowanie o istotnych inicjatywach podejmowanych w ramach prac Archiwum Korporacyjnego oraz przedstawianie krótkich sprawozdań z działalności Archiwum i Muzeum. Biuletyn ukazuje się dwa razy w roku.
W numerze znalazły się następujące wiadomości: Prekursor polskiego himalaizmu. Janusz Klarner, Helańczyk (1910-1949?), Nowe pamiątki w zbiorach Archiwum Korporacyjnego, Nowości w wirtualnym Muzeum Polskich Korporacji Akademickich, Muzeum Polskich Korporacji Akademickich - statystyki odwiedzin 2011, + Włodzimierz Żychowicz, ostatni Palestrant (1914-2012).
Osoby zainteresowane otrzymywaniem Biuletynu prosimy o wiadomość (vide Kontakt).
Opublikowano: 27 VI 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Cyrkiel Koła Studenckiego “Lechitia” w Dreźnie
Cyrkiel Koła Studenckiego Lechitia w Dreźnie, 1894 r.
Zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły się o ciekawe zaproszenie Koła Studenckiego “Lechitia” w Dreźnie. Dotyczy ono “Koncertu i Balu” organizowanych dnia 29 stycznia 1894 r. w salach “królewskiego Belwederu” w Dreźnie. Dochód z imprezy przeznaczony był na zasilenie “biblioteki Towarzystwa”. Zaproszenie podpisali studiujący inżynierię prezes Koła Leon Golc oraz absolwent (?) chemii Kazimierz Skarbek Woyczyński. W czasie koncertu miała wystąpić śpiewaczka opery królewskiej Pani Jadwiga Camil oraz Pan Max Huster, akompaniować na fortepianie uczennica Antoniego Rubinsteina Panna K. Jaczynowska, a na wiolonczeli Pan Baron Lillencron.
Drezdeńska Lechitia była jedną z wielu istniejących w XIX i XX wieku na terenie Niemiec organizacji polskich studentów o charakterze korporacyjnym bądź parakorporacyjnym. Należały do nich także między innymi powstała w 1892 r. wśród studentów górnictwa w saksońskim Freibergu Sarmatia, czy istniejąca w końcu XIX i początkach XX wieku w Greiswaldzie Adolphia (vide W czasie zaborów: korporacje 1816-1918).
Opublikowano: 21 VI 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
+ Włodzimierz Żychowicz, ostatni Palestrant, nestor korporacji krakowskich (1914-2012)
Włodzimierz Żychowicz, 1937 r.
Dnia 18 maja 2012 r. w wieku 98 lat zmarł Włodzimierz Żychowicz, ostatni Filister krakowskiej Korporacji Studentów Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego „Palestra”.
Włodzimierz Żychowicz urodził się 14 sierpnia 1914 w Krakowie. Studiował i ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Do Korporacji Palestra został przyjęty w 1933 r. Był jej dwukrotnym prezesem i oldermanem. Pełnił także funkcje sekretarza i prezesa Krakowskiego Koła Międzykorporacyjnego. Działał również w innych organizacjach ideowo-wychowawczych oraz politycznych: w Sokole, Młodzieży Wszechpolskiej, Obozie Wielkiej Polski, Stronnictwie Narodowym.
W wojnie obronnej 1939 został ranny i wzięty do niewoli niemieckiej. Po zwolnieniu działał w konspiracji. Był członkiem NOW-AK ps. “Żubr”. W czasie akcji “Burza” koordynował akcje oddziałów partyzanckich na terenie Okręgu Krakowskiego i działania 106 Dywizji Piechoty AK.
Po wojnie był prześladowany przez władze komunistyczne. W 1947 został skazany na 10 lat więzienia. Przez wiele lat pracował jako radca prawny. Od 1981 działał w Polskim Związku Katolicko-Społecznym, a po 1989 w odrodzonym Sokole. Wspierał także odrodzenie ruchu korporacyjnego. Wielokrotnie w swoim gościnnym domu przyjmował grupy członków odrodzonych korporacji. Był nestorem korporacji krakowskich. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Requiem aeternam dona eis Domine et lux perpetua luceat eis. Requiescat in pace.
Opublikowano: 8 VI 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Janusz Klarner (1910-1949?) - Helańczyk i prekursor polskiego himalaizmu
Janusz Klarner, druga poł. lat 30-tych.
Janusz Klarner urodził się w 1910 r. w Warszawie. Był jednym z sześciorga dzieci Czesława i Florentyny z Jaworowskich. Jego ojciec z wykształcenia inżynier-technolog był działacze gospodarczym, wysokim urzędnikiem państwowym i politykiem. Pełnił między innymi funkcję wiceministra skarbu i senatora. Janusz Klarner ukończył Gimnazjum im. Stanisława Staszica w 1928 r. Podobnie jak starszy brat Jerzy studiował na Politechnice Gdańskiej i był członkiem elitarnej Polskiej Korporacji Akademickiej “Helania”. Sprawował w niej funkcję prezesa i wychowawcy (oldermana).
Po studiach pracował w zakładach „Lilpop, Rau i Löwenstein” w Warszawie. W tym okresie zainteresował się alpinizmem. Został uczestnikiem pierwszej polskiej wyprawy himalaistycznej i zdobywcą pierwszego polskiego siedmiotysięcznika - szczytu Nanda Devi Wschodnia (7.434 m n.p.m.) w indyjskich Himalajach. Swoje wspomnienia opisał w wydanej pośmiertnie książce “Nanda Devi” (wyd. 1, Warszawa 1956; wyd. 2, Katowice 2010).
Do kraju wrócił na początku września 1939 r. Zdążył jeszcze wziąć udział w walkach w czasie kampanii wrześniowej. W konspiracji był żołnierzem Armii Krajowej ps. “Jar” i dowódcą 3 Baterii i Dywizjonu Artylerii Konnej. W czasie Powstania Warszawskiego 1 sierpnia po załamaniu ataku na niemieckie koszary przy ul. Czerniakowskiej wyprowadził swój oddział do Lasów Kabackich, gdzie został ciężko ranny w walkach pod wsią Kiersza. Za udział w Powstaniu odznaczono go Krzyżem Walecznych. Po wojnie prowadził przedsiębiorstwo inżynieryjno-budowlane “Start”, a w 1948 r. przejął fabrykę Wyrobów Metalowych K. Kubacki w Warszawie. Wieczorem 17 września 1949 r. wyszedł z mieszkania na ul. Lipskiej 21 w Warszawie i zaginął bez śladu. Jego zaginięcie do dziś pozostaje zagadką. Według domniemania prokuratorów IPN został zamęczony w więzieniu UB przy ul. Cyryla Metodego na warszawskiej Pradze. To jednak tylko jedna z wysuwanych hipotez.
Postać Janusza Klarnera, podobnie jak sama wyprawy na Nanda Devi jest otoczona legendą i tajemnicą. Przyczyniły się do niej niewyjaśnione okoliczności śmierci wszystkich czterech uczestników wyprawy z 1939 r. oraz milczenie jakim ekspedycja była otoczona w powojennej Polsce.
Dla prowadzącego Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich osoba Janusza Klarnera jest szczególna z innego powodu. Łączy bowiem w sobie dwie fascynacje: korporacje akademickie i góry. W przeddzień wyprawy na Dach Świata daje do myślenia (www.7szczytow.pl).
Opublikowano: 28 III 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Dekiel Bolesława Popielskiego z lwowskiego Zagończyka
Do Archiwum Korporacyjnego przekazano dekiel korporacyjny Bolesława Popielskiego z Polskiej Korporacji Akademickiej “Zagończyk” we Lwowie.
Dekiel Bolesława Popielskiego.
Bolesław Popielski urodził się w 1907 r. we Lwowie. Był absolwentem VIII Państwowego Gimnazjum Realnego im. Króla Kazimierza Wielkiego we Lwowie, a następnie studentem i absolwentem medycyny na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1925 r. należał do założycieli korporacji Zagończyk. Po studiach wykładał i habilitował się na Uniwersytecie we Lwowie. Po wojnie był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego, a później Akademii Medycznej we Wrocławiu. Przez wiele lat kierował Katedrą Medycyny Sądowej. Zmarł w 1997 r. we Wrocławiu.
Bolesław Popielski, 1931 r.
Warto dodać, że w okresie powojennym do rąk prof. Bolesława Popielskiego trafiło siedem czaszek ofiar zbrodni katyńskiej przywiezionych przez Niemców z Rosji w 1943 r., w tym czaszka jedynej kobiety zamordowanej w Katyniu pilot-lotnik Janiny Lewandowskiej, córki gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego. Profesor przez wiele lat ukrywał czaszki przed Urzędem Bezpieczeństwa. Wiadomość o tym ujawniono dopiero w latach 90-tych. Po identyfikacji w 2005 r. czaszkę Janiny Lewandowskiej z honorami wojskowymi pochowano w mogile rodziny Dowbor-Muśnickich na cmentarzu w Lusowie pod Poznaniem.
Dekiel Bolesława Popielskiego jest szczególną pamiątką także z z tego powodu, że jest to jedyne zachowane w Archiwum Korporacyjnym insygnium korporacji Zagończyk.
Opublikowano: 10 III 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Śląskie korporacje akademickie: Odra, Slensania i Vratislavia
Zaproszenie na poświęcenie sztandaru Odry w kościele św. Antoniego w Chorzowie dnia 21 VIII 1938 r.
Do Archiwum Korporacyjnego przekazano zbiór pamiątek po korporacjach śląskich Odrze z Poznania, Slensania z Poznania oraz Vratislavii z Krakowa.
Wśród nich znajdują się cenne pamiątki po korporacji Odra, w tym rapir korporacyjny, pieczęć oraz zaproszenie na uroczystość poświęcenia sztandaru korporacji Odra. Materiały te pochodzą ze spuścizny po Leonie Tatarczyku (1909-1985), przedwojennym prezesie Odry, farmaceucie, żołnierzu wojny obronnej 1939, więźniu obozów koncentracyjnych w Dachau i Mauthausen, po wojnie lektorze i wykładowcy na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i Uniwersytecie Wrocławskim.
Opublikowano: 10 III 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Cyrkiel Vesalii prof. Stanisława Maziarskiego
Cyrkiel Vesalii prof. Stanisława Maziarskiego, lata 30-te.
Do Archiwum Korporacyjnego przekazano cyrkiel korporacyjny prof. Stanisława Maziarskiego, członka honorowego krakowskiej Vesalii.
Stanisław Maziarski urodził się w 1873 w Tarnowie. Był lekarzem i naukowcem, przez ponad 40 lat profesorem i kierownikiem Katedry Histologii, czterokrotnie dziekanem Wydziału Lekarskiego, a w końcu rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie I wojny światowej służył jako lekarz w armii austriackiej, a następnie w stopniu podpułkownika w Wojsku Polskim. Był jednym z aktywnych patronów korporacji krakowskich. Został wyróżniony godnością Filistra honorowego Montany i Vesalii, a w latach 30-tych pełnił funkcję przewodniczącego Koła Filistrów Montany. W czasie II wojny światowej został uwięziony w Sachsenhausen. Po zwolnieniu współorganizował tajny Wydział Lekarski Uniwersytetu. Zmarł w 1956 r. i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Jego syn Kazimierz (1905-1980) także należał do Montany, a wnuk Jacek Maziarski (1937-2009) był znanym dziennikarzem, publicystą i politykiem.
Korporacja Vesalia powstała w 1929 r. Była korporacją wydziałową i skupiała studentów Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1929 r. należała do Związku Polskich Korporacji Akademickich. Kandydowała pod opieką Corolli. Jej kuratorami z ramienia Uniwrsytetu byli prof. Emil Godlewski oraz prof. Janusz Zubrzycki. Całkowita ustalona lista członków Vesalii liczy niemal 100 osób.
Warto dodać, że cyrkiel prof. Stanisława Maziarskiego jest jedynym zachowanym w Archiwum Korporacyjnym insygnium Vesalii.
Opublikowano: 13 II 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Viritia, Poznań lata 30-te (?).
Korporacja Akademicka “Viritia” w Poznaniu
Udało się dokonać identyfikacji nieopisanego zdjęcia z Poznania (vide Identyfikacja fotografii z Poznania). Potwierdziły się przypuszczenia, że przedstawiona na fotografii korporacja to najprawdopodobniej Viritia. Jest to jedyne znane zdjęcie tej korporacji.
O samej Viritii wiadomo niewiele. Dnia 13 III 1927 r. założyła ją grupa studentów Uniwersytetu Poznańskiego. Miała być korporacją harcerską. Od 1931 r. należała do Związku Polskich Korporacji Akademickich. Kandydowała pod opieką Helionii. W 1935 r. Senatu Uniwersytetu Poznańskiego zatwierdził statut korporacji, a także wyznaczył jej kuratora w osobie prof. Zygmunta Lisowskiego. Jednak podjętą już dwa lata później uchwałą Senatu rozwiązano Viritię. Zamieszczona na stronach Muzeum Korporacyjnego fragmentaryczna lista członków korporacji obejmuje zaledwie 25 nazwisk.
Opublikowano: 3 II 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Działacze korporacyjni dwudziestolecia międzywojennego
W ostatnich dniach na stronach Muzeum Polskich Korporacji Akademickich umieszczono ponad 70 fotografii działaczy polskiego ruchu korporacyjnego z dwudziestolecia międzywojennego. Należeli oni do korporacji wchodzących w skład Związku Polskich Korporacji Akademickich. Są wśród nich uczestnicy zjazdu założycielskiego Związku, prezesi i członkowie prezydiów, liderzy ruchu korporacyjnego z Wilna, Warszawy, Lwowa i Poznania, działacze związku filisterskiego.
Henryk Pankiewicz (1894-1977) z K! Sarmatia, prezes ZPKA 1922-1923.
Antoni Weytko (1895-1962) z K! Arkonia, prezes ZPKA 1923-1924.
Józef Weytko ( - 1979) z K! Arkonia, prezes ZPKA 1925-1927
Jerzy Czerwiński (1904-1941) z K! Sarmatia, prezes ZPKA 1927-1928.Mieczysław Pączkowski (1904-1977) z K! Aquilonia, prezes ZPKA 1928-1930.
Leonard Rudowski z K! Sarmatia, prezes ZPKA 1930-1931.
Zbigniew Gołębiowski z K! Chrobacja (1906-1997), prezes ZPKA 1931-1932.
Franciszek Bała (1898-po1939) z K! Magna-Polonia.
Marian Schroeder (1899-1984) z K! Lechia.
Władysław Sołtan (1870-1943) z Konwentu Polonia.
Stefan Otolski (1878-1950) z K! Lechicja i K! Batoria.
Kazimierz Kiersnowski (1880-1944) z K! Welecja.
Jan Nowacki (1898-1964) z Konwentu Polonia.
Zygmunt Czaplicki z K! Respublica.
Jan Bielecki ( - 1938) z K! Lutyko-Venedya
Józef Nowak (1903-1940) z K! Chrobria.
Mieczysław Sidor (1905-1989) z K! Gasconia.
Zbigniew Barcz (1910-2003) z K! Hermesia.
Zdjęcia pochodzą z kwerendy w czasopismach korporacyjnych: Korporant (1925), Wiadomości Korporacyjne (1927-1932) oraz Życie Korporacyjne (1934-1935).
Opublikowano: 14 I 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Korporacja Wandea z Warszawy i Promethea ze Lwowa
Czarna kawa Wandei, Warszawa 1930 r.
Dziś na stronach Muzeum umieszczone zostały jedyne w zbiorach Archiwum Korporacyjnego fotografie dwóch mniejszych korporacji: Wandei z Warszawy oraz Promethei ze Lwowa.
Wandea powstała już w 1922 r. Dewizą korporacji było zawołanie Pro Patria et studio (”Dla Ojczyzny i nauki”). O 1927 r. należała do Związku Polskich Korporacji Akademickich. Jak wiele innych warszawskich korporacji w wyniku “reform” jędrzejewiczowskich po 1933 r. zanikła. Znanych jest 44 członków Wandei.
Promethea, Lwów 16 III 1929 r.
Korporacją o jeszcze krótszej historii była Promethea. Powstała ona w marcu 1928 r. we Lwowie. Szczególnym celem korporacji była praca społeczna “nad propagandą polskiego morza”. W krótkim okresie swojego istnienia należała do trzech związków międzykorporacyjnych: początkowo do Zjednoczenia Polskich Akademickich Korporacji Chrześcijańskich, następnie od końca 1928 r. do Związku Polskich Korporacji Akademickich, a od 1932 r. do sanacyjnej Federacji Polskich Korporacji Akademickich. Prawdopodobnie w połowie lat 30-tych zaprzestała działalności. Znanych jest zaledwie 18 członków Promethei.
Opublikowano: 13 I 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Polska Korporacja Akademicka “Helania” z Wolnego Miasta Gdańska
Komers Helanii, Gdańsk 1927/28 r.
Dziś na stronie Archiwum znalazło się niemal 40 kolejnych zdjęć członków korporacji gdańskich, a w większości należących do korporacji Helania.
Pochodzą one ze zbiorowej fotografii z komersu Helanii w gdańskiej restauracji Rathskeller, który odbył się w 1927 r. bądź początkach 1928 r. Szczęśliwie zdjęcie zostało szczegółowo opisane, prawdopodobnie przez Helańczyka Romualda Iszkowskiego (1907-2007), co umożliwiło dodanie fotografii do biogramów 23 członków Helanii, trzech Wisły i jednego Gedanii. 10 osób pozostaje niezidentyfikowane (vide Identyfikacja fotografii z Gdańska).
Opublikowano: 7 I 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Dewizka Józefa Brencza z Filomatii Posnaniensis
Dewizka Józefa Brencza z Filomatii Posnaniensis
W ostatnim czasie do Archiwum Korporacyjnego przekazano dewizkę korporacyjną Józefa Brencza z Filomatii Posnaniensis.
Józef Brencz (1909-1989) ukończył Gimnazjum św. Jana Kantego w Poznaniu oraz prawo na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. W latach 30-tych był znanym działaczem akademickim: sekretarzem (1932), oldermanem (1932/33), prezesem (1933, sem. zim. 1933/34) Filomatii, a ponadto także wiceprezesem Bratniej Pomocy Studentów Uniwersytetu (1935/36, 1936/37). Ciekawostką jest fakt, że dewizka w czasie okupacji została ukryta w instalacji hydraulicznej mieszkania Józefa Brencza i pozostawała w ukryciu przez kilkadziesiąt lat.
Należy dodać, że dewizka jest jedyną znaną, zachowaną do dziś, materialną pamiątką po Filomatii Posnaniensis.
Opublikowano: 7 I 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Strona Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich - statystyki 2011
W 2011 r. stronę Archiwum odwiedzono 42.475 razy (średnio ok. 3540/miesiąc). Obejrzano 101.022 podstron (średnio ok. 8400/miesiąc).
Strona była najczęściej odwiedzona w styczniu (4269 wizyt) oraz w listopadzie (4207 wizyt), a najrzadziej w sierpniu (2759 wizyt). W styczniu obejrzano najwięcej podstron (11.368 wizyt), a w czerwcu najmniej (6.341 wizyt). W porównaniu do 2010 r. strona była odwiedzana ponad 35 % razy częściej.
Najwięcej odwiedzających mieszkało na terenie Polski (36.355), Niemiec (1460), Stanów Zjednoczonych (1021), Wielkiej Brytanii (620), Francji (493), Kanady (331), Litwy (268), Ukrainy (196), Rosji (123) oraz Szwecji (123).
W Polsce największym zainteresowaniem strona cieszyła się w Mazowieckim (11.544), Wielkopolskim (6059), Śląskim (3262), Małopolskim (2758), Pomorskim (2 497), Dolnośląskim (2056) oraz Kujawsko-Pomorskim (1870).
Opublikowano: 2 I 2012 r.
__________________________________________________________________________________________
Korporacja Studentów Uniwersytetu Poznańskiego Sigismundia
Pasowanie seniorów w Sigismundii, Poznań 28 I 1933 r.
W ostatnim czasie do Archiwum Korporacyjnego przekazano fotografie przedstawiające poznańską korporację Sigismundia. Trzeba zauważyć, że są to pierwsze zdjęcia tej korporacji, które znalazły się w Archiwum. Zostały one przekazane przez rodzinę Damazego Choraszewskiego.
Sigismundia powstała 2 V 1930 r. Celem Korporacji była praca na rzecz zbliżenia Polski i Węgier. Należała do korporacji sanacyjnych, a w 1932 r. została członkiem-założycielem sanacyjnego związku międzykorporacyjnego - Federacji Polskich Korporacji Akademickich. Kuratorami z ramienia Uniwersytetu byli początkowo prof. Antoni Peretiatkowicz, a następnie prof. Karol Mayer. O Sigismundii nie zachowało się wiele informacji. Całkowita ustalona, fragmentaryczna imienna lista członków obejmuje zaledwie 17 nazwisk. Zgodnie z ustaleniami dra Maurycego Zajęckiego znaczna część członków Sigismundii była absolwentami Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie.
Opublikowano: 6 XII 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
W setną rocznicę urodzin. Wspomnienie o Zygfrydzie Kordusie (1911-2011)
Wspomnienie o Zygfrydzie Kordusie.
Przeżył niemal cały wiek. W tych dniach obchodziłby 100. rocznicę urodzin. Choć bardzo się na tę uroczystość cieszył, nie będzie dane mu jej świętować. „Nieoczekiwanie” zmarł kilka miesięcy temu.
Jego pochodzenie, miejsce urodzenia, wychowanie i wykształcenie były do pewnego stopnia charakterystyczne dla wielkopolskiej inteligencji pierwszej połowy XX wieku. Dalsze koleje życia odpowiadały z kolei losom całego pokolenia Polaków. Nawet na tle swojej generacji był osobą nietuzinkową. Dla tych, którzy go znali, pozostanie człowiekiem legendą. (…)
W postawie, słowach, gestach pozostał osobą starej daty, autentycznym magistrem elegantiorum, przedstawicielem świata, którego już nie ma. Przed kilku laty na spotkaniu wielkopolskich rodzin ziemiańskich – jak jeden z uczestników zauważył – wydawał się być ostatnim arystokratą… (…).
Z okazji 100. rocznicy urodzin Filistra wspomnienie o Nim pióra Bartłomieja Wróblewskiego ukazało się w poznańskim wydaniu Gazety Wyborczej z dnia 5 XII 2011 r.
Opublikowano: 9 XII 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Nowy numer Biuletynu Archiwum Korporacyjnego
Biuletyn Archiwum Korporacyjnego.
Dnia 23 XI 2011 r. ukazał się drugi numer internetowego Biuletynu Archiwum Korporacyjnego. Celem wydawnictwa jest informowanie o istotnych inicjatywach podejmowanych w ramach prac Archiwum Korporacyjnego oraz przedstawianie krótkich sprawozdań z działalności Archiwum i Muzeum. Biuletyn ukazuje się dwa razy w roku.
W numerze znalazły się następujące wiadomości: “Ad superos. Zmarli korporanci 1 XI 2010 – 31 X 2011″, “Nowe pamiątki w zbiorach Archiwum Korporacyjnego”, “Nowości w wirtualnym Muzeum Polskich Korporacji Akademickich”.
Osoby zainteresowane otrzymywaniem Biuletynu prosimy o wiadomość (vide Kontakt).
Opublikowano: 23 XI 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
95. urodziny Czesława Rymera. Sto lat!
Czesław Rymer, 1937 r.
Dnia 21 listopada 2011 r. 95. urodziny obchodzi Czesław Rymer, członek Korporacji Silesia, członek honorowy Korporacji Magna-Polonia, osoba zasłużona dla ocalenia pamięci po polskich korporacjach akademickich ze Śląska.
Czesław Rymer jest synem pierwszego wojewody śląskiego Józefa Rymera. Przed wojną studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim. Podobnie jak dwaj Jego starsi bracia Stefan i Bernard został wówczas przyjęty do Korporacji Silesia. Po wojnie ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach powojennych był organizatorem nieoficjalnych spotkań korporantów na Śląsku. Od lat 80-tych był zaangażowany w działalność Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich, po 1989 r. przyczynił się do reaktywacji ruchu korporacyjnego w Poznaniu, w szczególności odrodzenia Korporacji Magna-Polonia oraz rozwoju Archiwum Korporacyjnego.
Czcigodnemu jubilatowi najlepsze życzenia!
Opublikowano: 21 XI 2011 r.
_________________________________________________________________________________________
Nowe pamiątki w zbiorach Archiwum Korporacyjnego
Mundurek Longina Malickiego z Masovii.
W ostatnich miesiącach zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły ciekawe eksponaty. Część z nich można zobaczyć na stronach wirtualnego Muzeum Polskich Korporacji Akademickich.
Najcenniejszym z nabytków jest oryginalny mundurek korporacji Masovia. Został on przekazany przez rodzinę dra Longina Malickiego, muzealnika, dyrektora Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu oraz twórcy i kierownika działu etnograficznego Muzeum Narodowego w Gdańsku. Jest to jedyny znany zachowany do dziś oryginalny mundurek korporacyjny. Przed wojną tego rodzaju uniformy używane były przede wszystkim w korporacjach poznańskich (m.in. Magna-Polonia, Lechia, Surma, Chrobria, Baltia, Silesia, Slensania), ale także w korporacjach wileńskich (Konwent Polonia, Polesia) oraz korporacjach krakowskich (Gnomia, Montana).
Dyplom filisterski Edmunda Gańczy z Magna-Polonii.
Dewizka Bolesława Brauera z Lutyko-Venedyi.
Dyplom z życzeniami ślubnymi dla dra Hieronima Schulza od Chrobrii.
Wachlarz w barwach Pomeranii.
Wśród przekazanych pamiątek należy również wspomnieć: dewizkę korporacyjną Bolesława Brauera z Lutyko-Venedyi, dyplomy filisterskie Edmunda Gańczy z Magna-Polonii oraz Józefa Granatowicza z Aesculapii oraz ozdobne życzenia ślubne dla Hieronima Schulza od Chrobrii. Szczególną ciekawostką jest wachlarz balowy w barwach Korporacji Pomerania.
Wszystkim osobom, które w ostatnim czasie przyczyniły się do wzbogacenia zbiorów Archiwum Korporacyjnego składamy serdeczne podziękowania.
Opublikowano: 21 XI 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Apel zmarłych Filistrów 1 XI 2010 - 31 X 2011
W okresie Wszystkich Świętych oraz Dnia Zadusznego nawiedzamy cmentarze i modlimy się za zmarłych członków korporacji akademickich. Doszły do nas wiadomości o śmierci w okresie ostatniego roku siedmiu przedwojennych korporantów. Wśród nich byli:
Władysław Rutkowski (1916 - 21 lutego 2011) z poznańskiej Masovii,
Benon Stranz (30 sierpnia 1918 w Drensteinfurt - 18 marca 2011) z krakowskiej Gnomii,
Stanisław Pawłowski (1913 (?) - marzec 2011) z lwowskiej Lutyko-Venedyi,
Zygfryd Kordus (30 października 1911 w Charlottenburgu - 20 kwietnia 2011 w Poznaniu) z poznańskiej Magna-Polonii,
Bogdan Budzyński (3 stycznia 1917 w Krotoszynie - 23 maja 2011 we Wrocławiu) z poznańskiej Chrobrii,
Marian Gosk (7 września 1914 - 7 lipca 2011) z wileńskiej Conradii,
Józef Kasznia (maj 1909 - 15 lipca 2011) z poznańskiej Iustitii.
Requiem aeternam dona eis Domine et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace.
Większość ze zmarłych zasłużyła się dla rozwoju Archiwum Korporacyjnego (vide Podziękowania). W roku akademickim 2006/2007 udało się zarejestrować wywiady wspomnieniowe z Benonem Stranzem, Bogdanem Budzyńskim oraz Zygfrydem Kordusem (vide Ostatni Filistrzy).
Opublikowano: 1 XI 2011 r.
Ostania zmiana: 11 III 2012 r.
_________________________________________________________________________________________
91. rocznica urodzin Filistra Bolesława Skrzypczaka!
Bolesław Skrzypczak, Poznań 24 IV 2009 r.
Dnia 29 października 2011 r. senior Baltii oraz członek honorowy Magna-Polonii dr Bolesław Skrzypczak świętował 91. urodziny.
Jubilat był w latach 1997-2007 Prezesem Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich, a w 2002 r. jednym z głównych reaktywatorów Baltii. Wspierał powołanie i rozwój Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich (vide Archiwum Korporacyjne).
Dostojnemu jubilatowi najlepsze życzenia: ad multos annos!
Opublikowano: 31 X 2011 r.
_________________________________________________________________________________________
Korporacje Agraria i Gdynia. Ze zbiorów śp. Stefana Bach-Żelewskiego.
Uroczystość poświęcenia sztandaru K! Agraria, Poznań 2 VI 1928 r.
W ostatnich dniach do Archiwum Korporacyjnego przekazano zbiór fotografii związanych z historią Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego “Pomerania”. Zostały one przechowane przez rodzinę jednego z prezesów Pomeranii Stefana Bacz-Żelewskiego.
Komers K! Gdynia w Hotelu Centralnym, Gdynia 7 V 1932 r.
W zbiorze znalazły się między innymi fotografie dokumentujące historię grupy korporacji określanych jako “chrześcijańskie” oraz ich związku Zjednoczenia Polskich Akademickich Korporacji Chrześcijańskich. Szczególnie cenne są jedyne odnalezione dotychczas zdjęcia poznańskich korporacji Agraria i Gdynia.
Opublikowano: 22 X 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Gaudeamus igitur… uczeni, żołnierze, birbanci - o korporacjach akademickich w Poznaniu i Lwowie w dwudziestoleciu międzywojennym
Prelekcja i wystawa, Poznań 9 IX 2011 r.
W dniach 9-11 XI 2011 r. odbyły się w Poznaniu organizowane przez Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich XIV Dni Lwowa i Kresów.
Herb Lwowa.
Rozpoczęły się one dnia 9 XI 2011 r. prelekcją dra Bartłomieja Wróblewskiego pt. Gaudeamus igitur… uczeni, żołnierze, birbanci - o korporacjach akademickich w Poznaniu i Lwowie w dwudziestoleciu międzywojennym, która odbyła się dnia 9 IX 2011 r. w Collegium Maius Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza przy ul. Fredry 10 w Poznaniu.
Jednocześnie w Collegium Maius otwarto przygotowaną przez Korporację Akademicką “Masovia” wystawę poświęconą historii poznańskich i lwowskich korporacji.
Opublikowano: 9 XII 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
W hołdzie rektorom Uniwersytetu Poznańskiego! Osłonięcie tablicy.
Tablica rektorska, Poznań 4 VI 2011 r.
Z okazji 90. rocznicy powstania pierwszych poznańskich korporacji akademickich dnia 4 czerwca 2011 r. w Collegium Minus Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w obecności rektorów Uniwersytetu, Uniwersytetu Ekonomicznego, Politechniki Poznańskiej oraz Akademii Wychowania Fizycznego odsłonięta została tablica pamiątkowa poświęcona rektorom Uniwersytetu Poznańskiego-członkom korporacji akademickich.
Obchody 90-lecia rozpoczęła Msza Św. w Kościele pw. św. Marcina, którą odprawił prodziekan Wydziału Teologicznego prof. Adam Przybecki. Uroczystość odsłonięcia tablicy prowadził prezes Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich Marek Aleksandrowicz z K! Magna Polonia Vratislaviensia. Okolicznościowe przemówienia wygłosili dr Bartłomiej Wróblewski z K! Lechia oraz Jego Magnificencja Rektor Uniwersytetu prof. Bronisław Marciniak. Następnie doszło do odsłonięcia tablicy, którego wspólnie dokonali nestor polskich korporacji akademickich 98-letni prof. Lech Działoszyński z K! Masovia oraz Rektor prof. Bronisław Marciniak. Po uroczystości odbył się Komers 90-lecia Poznańskiego Koła Międzykorporacyjnego.
Odsłonięcie tablicy przez prof. Lecha Działoszyńskiego i rektora UAM prof. Bronisława Marciniaka.
Rozpoczęcie uroczystości odsłonięcia tablicy przez Marka Aleksandrowicza.
Zarząd Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich.
Pamiątkowa fotografia.
Warto przypomnieć, że tablica upamiętnia ośmiu wybitnych przedstawicieli środowiska akademickiego, rektorów Uniwersytetu Poznańskiego-członków korporacji akademickich: prof. Stefana Dąbrowskiego z K! Aesculapia, prof. Stanisława Dobrzyckiego z K! Chrobria, prof. Ludwika Jaxę-Bykowskiego z K! Masovia, prof. Stanisława Kasznicę z K! Helionia, prof. Edwarda Lubicz-Niezabitowskiego z K! Demetria, prof. Antoniego Peretiatkowicza z K! Mercuria, prof. Stanisława Runge z lwowskiej K! Lutyko-Venedya oraz prof. Jana Sajdaka z K! Silesia.
Tablica powstała w ramach, realizowanego z inicjatywy Archiwum Korporacyjnego, przez Stowarzyszenie Filistrów Korporacji Akademickich i ze wsparciem Poznańskiego Koła Międzykorporacyjnego/Związku Polskich Korporacji Akademickich, projektu “Nowe tablice korporacyjne - w 25. rocznicę odsłonięcia tablic korporacyjnych w krużgankach klasztoru oo. Dominikanów w Poznaniu”. Celem inicjatywy jest ufundowanie trzech tablic upamiętniających patronujących ruchowi korporacyjnemu wybitnych postaci dwudziestolecia międzywojennego. Pierwszą z zaplanowanych tablic poświęconą korporantom-powstańcom wielkopolskim odsłonięto dnia 25 stycznia 2009 r. na fasadzie Księgarni św. Wojciecha przy Placu Wolności w Poznaniu.
Ostatnia z tablic ma upamiętniać ponad 2000 poległych, pomordowanych i zaginionych w latach 1939-1956 członków korporacji akademickich. Zostanie ona odsłonięta z okazji 75. rocznicy wybuchu II wojny światowej w 2014 r. W związku z podjęciem prac nad tablicą poszukujemy wiadomości o wszystkich poległych, pomordowanych i zaginionych członkach korporacji akademickich (vide Kontakt).
Opublikowano: 16 VI 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Pierwszy numer internetowego Biuletynu Archiwum Korporacyjnego
Biuletyn Archiwum Korporacyjnego 2011/1.
W poniedziałek dnia 6 VI 2011 r. ukazał się pierwszy numer internetowego Biuletynu Archiwum Korporacyjnego. Celem wydawnictwa jest informowanie o istotnych inicjatywach podejmowanych w ramach prac Archiwum Korporacyjnego oraz przedstawianie krótkich sprawozdań z działalności Archiwum i Muzeum. Biuletyn ma się ukazywać co do zasady dwa razy w roku.
W pierwszym numerze znalazły się następujące wiadomości: “Odsłonięcie tablicy poświęconej rektorom Uniwersytetu-członkom korporacji akademickich”, “Nowe pamiątki w zbiorach Archiwum Korporacyjnego”, “Nowości w wirtualnym Muzeum Polskich Korporacji Akademickich”, “Ad superos. Śp. Zygfryd Wiktor Kordus, Polonus (1911-2011)”.
Osoby zainteresowane otrzymywaniem Biuletynu prosimy o wiadomość (vide Kontakt).
Opublikowano: 8 VI 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Odsłonięcie tablicy poświęconej rektorom Uniwersytetu-członkom korporacji akademickich
Z okazji 90. rocznicy powstania pierwszych korporacji akademickich w Poznaniu dnia 4 czerwca 2011 r. w Collegium Minus Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza odsłonięta zostanie tablica pamiątkowa poświęcona rektorom Uniwersytetu Poznańskiego-korporantom.
Tablica poświęcona rektorom Uniwersytetu Poznańskiego-korporantom.
Tablica upamiętnia ośmiu wybitnych przedstawicieli środowiska akademickiego, rektorów Uniwersytetu Poznańskiego-członków korporacji akademickich z lat 1920-1939: prof. Stefana Dąbrowskiego z K! Aesculapia, prof. Stanisława Dobrzyckiego z K! Chrobria, prof. Ludwika Jaxę-Bykowskiego z K! Masovia, prof. Stanisława Kasznicę z K! Helionia, prof. Edwarda Lubicz-Niezabitowskiego z K! Demetria, prof. Antoniego Peretiatkowicza z K! Mercuria, prof. Stanisława Runge z lwowskiej K! Lutyko-Venedya oraz prof. Jana Sajdaka z K! Silesia.
Tablica znajdzie się w Collegium Minus, miejscu ściślej związanym z historią Uniwersytetu oraz poznańskiego ruchu korporacyjnego. Jest to nawiązanie do przedwojennej tradycji, gdyż to właśnie w westybulu Collegium Minus w latach międzywojennych wisiały herby i tablice informacyjne korporacji poznańskich. Wsparcie dla inicjatywy wyraził w 2009 r. Rektor Uniwersytetu Jego Magnificencja prof. Bronisław Marciniak, a w 2010 r. Kolegium Rektorów Uczelni Poznańskich.
Uroczystości 90-lecia poznańskiego środowiska korporacyjnego rozpocznie Msza Św. odprawiona o godz. 15.00 w kościele pw. św. Marcina przy ul. Św. Marcin 13. Odsłonięcie tablicy nastąpi o godz. 16.30 w Collegium Minus UAM przy ul. Wieniawskiego 1, a następnie w Sali Lubrańskiego odbędzie się Komers XC-lecia Poznańskiego Koła Międzykorporacyjnego.
Tablica powstanie w ramach, realizowanego z inicjatywy Archiwum Korporacyjnego przez Stowarzyszenie Filistrów Korporacji Akademickich i ze wsparciem Poznańskiego Koła Międzykorporacyjnego/Związku Polskich Korporacji Akademickich, projektu “Nowe tablice korporacyjne - w 25. rocznicę odsłonięcia tablic korporacyjnych w krużgankach klasztoru oo. Dominikanów w Poznaniu” (vide Tablice pamiątkowe). Celem inicjatywy jest ufundowanie trzech tablic upamiętniających patronujących ruchowi korporacyjnemu wybitnych postaci dwudziestolecia międzywojennego. Pierwszą z zaplanowanych tablic poświęconą korporantom-powstańcom wielkopolskim odsłonięto dnia 25 stycznia 2009 r. na fasadzie Księgarni św. Wojciecha przy Placu Wolności w Poznaniu (vide Aktualności 2009).
Opublikowano: 26 V 2011 r.
Ostatnia zmiana 6 VI 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Bogdan Budzyński, Chrobrak (1917-2011)
Bogdan Budzyński, 2007 r.
Dnia 23 maja 2011 r. w wieku 94 lat zmarł we Wrocławiu F! płk dr Bogdan Budzyński, ostatni przedwojenny członek poznańskiej Korporacji Chrobria.
Bogdan Budzyński urodził się dnia 3 stycznia 1917 r. w Krotoszynie. W rodzinnym mieście ukończył w 1934 r. Gimnazjum im. Hugona Kołłątaja w Krotoszynie. Po maturze rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Poznańskim. Podobnie jak starszy brat Władysław należał do Korporacji Chrobria. Po wojnie pracował jako lekarz kolejowy, a następnie jako lekarz wojskowy. Mieszkał we Wrocławiu.
Był wieloletnim i oddanym członkiem Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich (od 2009 r. Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich). W 2002 r. wyraził zgodę na - organizowaną przez Daniela Nowickiego z Korporacji Lechia - reaktywację macierzystej Korporacji Chrobria. W kolejnych latach wspierał odrodzenie kolejnych korporacji poznańskich Magna-Polonii (2004 r.), Masovii (2006 r.) i Surmy (2008 r.), a także reaktywację Poznańskiego Koła Międzykorporacyjnego (2006 r.). Przez wiele lat służył także pomocą Archiwum Korporacyjnemu. W 2007 r. został z Nim przeprowadzony wywiad w ramach akcji Ostatni Filistrzy.
Bogdan Budzyński został pochowany dnia 30 maja 2011 r. na cmentarzu przy ul. Bujwida we Wrocławiu. Requiescat in pace.
Opublikowano: 30 V 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Zygfryd Wiktor Kordus, Polonus (1911-2011)
Dnia 20 kwietnia 2011 r. w 100. roku życia zmarł Zygfryd Wiktor Kordus. Urodzony w Berlinie Wielkopolanin, oficer II Rzeczypospolitej, absolwent Gimnazjum św. Marii Magdaleny oraz Wydziału Prawno-Ekonomicznego Uniwersytetu Poznańskiego, z zamiłowania korporant - w środowisku polskich korporacji akademickich czlowiek-legenda.
Zygfryd Kordus, 2008 r.
Zygfryd Kordus, 1933/34 r.
Do Korporacji Magna-Polonia został przyjęty w 1930 r. i pozostał jej wierny przez 80 lat. W konwencie pełnił różne funkcje, w tym w roku akademickim 1933/34 prezesa Polonii. W 1939 r. został sekretarzem Kola Filistrow. Był jedną z osób najbardziej zasłużonych dla odrodzenia się po 1989 r. polskiego ruchu korporacyjnego, współinicjatorem, współzałożycielem i prezesem Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich. Osobiście dla mnie osobą szczególną. Zainspirował mnie do pracy na rzecz korporacji akademickich, stworzenia Archiwum Korporacyjnego - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich, reaktywacji Magna-Polonii i innych korporacji.
Był polskim patriotą i uosobieniem najlepszych wielkopolskich cnót. Został wyróżniony wieloma państwowymi i wojskowymi odznaczeniami, w tym Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Był człowiekiem wielkiego stylu, w postawie, gestach i słowie osobą starej daty, ostatnim magistrem elegantiorum.
Panie świeć nad Jego duszą!
Opublikowano: 22 IV 2011 r.
Ostatnia zmiana: 27 V 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Arkoni, Laudanie, Samogici, Zniczanki - nowe fotografie w Muzeum Polskich Korporacji Akademickich
W ostatnich dniach listy członkowskie korporacji związanych z Litwą kowieńska, w szczególności Arkonii z Rygi i Warszawy, Laudy z Kowna, Samogitii z Wiednia, Pragi i Brna, a także Znicza z Kowna, zostały wzbogacone o nowe wiadomości biograficzne oraz ponad 100 indywidualnych fotografii członków tych związków. Uzupełnienia były możliwe dzięki zbiorom z Archiwum Ryszarda Mackiewicza oraz albumowi Mieczysława Szawernowskiego (vide infra).
Lubomir Hryncewicz (1871 - po 1938) z K! Arkonia i K! Lauda.
Konstanty ks. Radziwiłł (1873-1944/45) z K! Arkonia i K! Lauda.
Adam hr. Potocki (1883 - po 1929) z K! Arkonia.
Bohdan Butrym (1888-1941) z K! Arkonia i K! Lauda.
Konrad Łapin (1915-1929) z K! Lauda.
Zygmunt Ugiański (1906-1972) z K! Lauda.
Rudolf Fried z K! Jagiellonia i K! Samogitia.
Eugeniusz Raczunas z K! Samogitia
Stanisława Poziemska z K! Znicz.
Jednocześnie w działach Identyfikacja fotografii z Rygi oraz Identyfikacja fotografii umieszczono ok. 20 fotografii w nadziei, że osoby odwiedzające tę stronę będą w stanie dokonać identyfikacji znajdujących się na nich członków korporacji. Za wszelką pomoc w tym względzie będziemy wdzięczni.
Opublikowano: 4 IV 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Album Szawernowskiego - przyczynek do dziejów ryskiej Arkonii
Przyjęcie Pań w siedzibie Arkonii, Ryga 1912 r.
W marcu 2011 r. do Archiwum Korporacyjnego przekazany został Album Mieczysława Szawernowskiego z ryskiej Korporacji Arkonia.
Sztandary Arkonii, ok. 1910 r.
Arkonia jest jedną z najstarszych polskich korporacji akademickich. Została złożona w 1879 r. przez grupę polskich studentów Politechniki Ryskiej. Miała charakter patriotyczny, samopomocowy i samokształceniowy. Arkonia działa nieprzerwanie od ponad 130 lat. Jej siedzibami były kolejno Ryga, Warszawa, Londyn, a od 1990 r. ponownie Warszawa. W latach 1879-2011 skupiała ponad 1300 członków.
Arkoni, Ryga 1 V 1911 r.
Jednym z członków ryskiej Arkonii był Mieczysław Szawernowski. Urodził się on w 1890 r. w polskiej rodzinie ziemiańskiej osiadłej na Witebszczyźnie. Był absolwentem Szkoły Realnej w Kronsztadzie, a następnie w latach 1908-1915 studentem i absolwentem Wydziału Rolniczego Politechniki Ryskiej. W 1908 r. został przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 804). Po I wojnie światowej pracował jako urzędnik w Ministerstwie Robót Publicznych w Warszawie. Zmarł tuż po zakończeniu II wojny światowej. Jest pochowany na warszawskich Powązkach.
Album Szawernowskiego jest unikalną pamiątką i świadectwem dziejów Arkonii w ostatnich latach przed I wojną światową. Zawiera 59 fotografii dokumentujących święta i życie codzienne polskiej kolonii akademickiej w Rydze w latach 1909-1914.
Opublikowano: 31 III 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Polskie korporacje z Litwy Kowieńskiej z Archiwum Ryszarda Mackiewicza
W marcu 2011 r. do Archiwum Korporacyjnego przekazany został znaczny i unikalny zbiór materiałów poświęcony korporacjom skupiającym w dwudziestoleciu międzywojennym polską młodzież z Litwy Kowieńskiej. Stanowi on część spuścizny gromadzonej przez całe życie przez śp. Ryszarda Mackiewicza.
Ryszard Mackiewicz.
Ryszard Mackiewicz (1946-2010) pochodził z polskiej rodziny szlacheckiej wywodzącej się z Kowieńszczyzny. W dwudziestoleciu międzywojennym Jego Ojciec Czesław Mackiewicz był znanym działaczem polskim na terenie państwa litewskiego, między innymi sekretarzem Polskiego Towarzystwa Oświatowo-Kulturalnego “Pochodnia” w Kownie. W czasie II wojny światowej organizował pomoc dla uchodźców z Polski. Po wojnie rodzina Mackiewiczów została ekspatriowana do Polski i osiadła w Warszawie. Czesław Mackiewicz, a po jego śmierci Ryszard Mackiewicz przez całe życie gromadzili materiały dokumentujące historię Polaków z Litwy Kowieńskiej. Ich uwagę zajmowały także korporacje akademickie: Samogitia, Lauda, Antevia i Znicz. W ciągu ostatnich lat materiały te były stopniowo przekazywane do Archiwum Korporacyjnego. Ryszard Mackiewicz zmarł dnia 3 VIII 2010 r. w Warszawie. Jego córka Pani Dominika Mackiewicz pozostałą część spuścizny poświęconej korporacjom akademickim, uporządkowaną i opisaną przez Panią Krystynę z Brzozowskich Doweyko, przekazała do Archiwum Korporacyjnego.
Lekcja szermierki Samogitii, Brno 20 X 1931 r. 
Herb Laudy.
Zaprzysiężenie nowych członkiń Znicza, Kowno.
Ryszard Mackiewicz został pośmiertnie wyróżniony tytułem Honorowego Obywatela Miasta Sejny. Pozostałą część Jego zbiorów zdeponowano w Muzeum Ziemi Sejneńskiej, gdzie mają w przyszłości stanowić ekspozycję jednej z sal muzealnych.
Opublikowano: 31 III 2011 r.
Ostatnia zmiana: 8 IV 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Korporacja Antevia z Kowna
Antevia, Kowno ok. 1929 r.
W dniu 31 marca 2011 r. ekspozycja w wirtualnym Muzeum Polskich Korporacji Akademickich została wzbogacona o opracowanie poświęcone Antevii - niewielkiej korporacji Polaków z Litwy Kowieńskiej.
Jedyne znane zdjęcie tej korporacji zachowało się w zbiorze po śp. Ryszardzie Mackiewczu.
Opublikowano: 31 III 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Nowe insygnia korporacyjne w zbiorach Archiwum Korporacyjnego
Banda z herbem ryskiej Arkonii Kazimierza Żórawskiego, prawd. koniec XIX wieku.
W ostatnich miesiącach zbiory Archiwum Korporacyjnego wzbogaciły nowe ciekawe eksponaty. Część z nich można zobaczyć na stronach wirtualnego Muzeum Polskich Korporacji Akademickich.
Wśród ostatnio pozyskanych insygniów korporacyjnych znalazło się kilka band i szarf korporacyjnych. Do interesujących i rzadkich pamiątek 
Szarfa prezydialna Kazimierza Głębockiego oraz banda frakowa Zbigniewa Lutosławskiego.tego rodzaju należą: banda Kazimierza Żórawskiego z ryskiej K! Arkonia (prawd. koniec XIX wieku), szarfa prezydialna Kazimierza Głębockiego z K! Helania oraz banda komersowa Jana Boguckiego z K! Jagiellonia.
Wszystkim osobom, które w ostatnim czasie przyczyniły się do wzbogacenia zbiorów Archiwum Korporacyjnego składamy serdeczne podziękowania.
Opublikowano: 22 III 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Benon Stranz, Gnom (1918-2011)
Benon Stranz, 2006 r.
Dnia 18 marca 2011 r. w 93 roku życia zmarł F! prof. Benon Stranz, ostatni przedwojenny członek krakowskiej Korporacji Gnomia.
Benon Stranz urodził się dnia 30 sierpnia 1918 w Drensteinfurcie. Ukończył Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie oraz Wydział Górniczy Akademii Górniczej. Zajmował wiele eksponowanych stanowisk, m.in. dyrektora kopalni ‘Klimontów” i “Sosnowiec”, dyrektora Katowickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego oraz Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach. Był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Górnictwa oraz przewodniczącym Państwowej Rady Górnictwa w Warszawie. Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim, Komandorskim i Komandorskim z Gwiazdą.
Był członkiem Stowarzyszenia Filistrów Poznańskich Korporacji Akademickich (od 2009 r. Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich). W 2006 r. został z Nim przeprowadzony wywiad w ramach akcji Ostatni Filistrzy.
Msza pogrzebowa została odprawiona dnia 23 marca 2011 r. w Kościele Najświętszych Imion Jezusa i Marii w Katowicach-Brynowie. Benon Stranz został pochowany w rodzinnym Witkowie k. Gniezna.
Requiem aeternam dona ei Domine et lux perpetua luceat ei. Requiescat in pace.
Opublikowano: 30 V 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
10 rocznica śmierci Wiktora Hempowicza, Lechity
Wiktor Hempowicz, 1938 r.
Dnia 30 I 2011 r. mija 10 rocznica śmierci Wiktora Hempowicza (1912-2001), jednego z reaktywatorów Lechii oraz jednego z najbardziej barwnych polskich korporantów. Z tej okazji zamieszczamy pamiątkowe wspomnienia pióra Macieja Andrzejczaka.
Wspomnienia o Słowackiego 34/1
Było to dla mnie, ale zapewne tez dla wielu innych Lechitów, miejsce w pewnym sensie niezwykłe – mieszkanie ś.p. F! Wiktora Hempowicza. Na Słowackiego można było przyjść każdego dnia, prawie o dowolnej porze. Nawet nie trzeba było się przedstawiać. Filister zachęcał do tego, mówiąc „Odpowiedz, że Lechita i wszystko jasne”. A kiedy pokonało się tych parę stopniu w dół, czas jakby zwalniał. Długie (w naszym przekonaniu) dysputy były dla filistra niedługą chwilą. Nigdy nie można było ich zacząć tak ot co…najpierw wizyta w sklepie po aprowizację kolacyjną i oczywiście po jasne z pianką. A potem długie rozmowy: o Lechii, o Dowborze, o sztandarze, o życiu, o czasach przedwojennych i trudnych latach okupacji. Czasami trudne, czasami przeplatane żartami i dykteryjkami – ale zawsze niezwykle serdeczne i pełne słynnych powiedzonek filistra, które Lechitom z coetusów lat 90-tych są doskonale znane. „Wiadro też miara”, „Był i wybył”, czy też „Nie bój się, bom ja sam w strachu”. Ale oczywiście pierwsze miejsce na liście powiedzonek zajmowało bezapelacyjnie „Siedem K”, co zgrabnie rymarze w swoich rymach spuentowali wersem „Pijmy zdrowie Hempowicza, on nam siedmiu K użycza”.
Uroczystości reaktywacji Lechii, Poznań 18 XII 1993 r.
Nasz drogi filister interesował się też naszym młodym studenckim życiem. Było to bardzo miłe – często dawał nawet do zrozumienia, że jest dumny z naszych skromnych osiągnięć. Nasze publikacje, artykuły, osiągnięcia naukowe zawsze odnotowywał z radością.
Często wracam po latach myślami do tamtych spotkań na Słowackiego. Pomimo że starałem się bywać u filistra Wiktora w miarę często, mam ich niedosyt. Było ich za mało, były za krótkie… Było wszak tyle tematów do porozmawiania. O Lechii i innych korporacjach potrafił mówić długie kwadranse, a zachowane przez siebie pamiątki i zdjęcia przechowywał z dużą starannością. Cieszył się bardzo z reaktywacji Lechii. Aktywnie uczestniczył w życiu naszej korporacji w pierwszych latach po reaktywacji. Co czwartek pojawiał się na kwaterze, zawsze siadał w tym samym miejscu (czego widomym znakiem, zważywszy na tuszę filistra, było trochę spłaszczone krzesło). Chciał być zawsze na bieżąco z tym co dzieje się w korporacji, a kiedy czegoś z racji zmieniających się czasów nie rozumiał lub nie mógł pojąć, przyznawał z rozgoryczeniem „czuję się pomijany”… Choć oczywiście pomijanie naszego drogiego filistra nie było naszą intencją.
Komers Gwiazdkowy Lechii, Poznań 14 XII 1996 r.
W miarę, jak w dorosłym życiu topnieje liczba autorytetów, a tym przez „duże A”, które pozostały, stawia się poprzeczkę wysoko, osoba filistra jawi się coraz bardziej wyraziście jako wzór godny do naśladowania. Upór – w dobrym tego słowa znaczeniu – niezłomność, serdeczność i zwykła pogoda ducha to cechy, które ceniłem w nim najbardziej.
Patrzy na nas czasami z góry, a gdyby było to możliwe przywdziałby zapewne swój stary dekiel i pojawiłby się na kwaterze, tak na zupełnie zwykłym spotkaniu, albo na jakieś uroczystości, aby jeszcze raz zaśpiewać z nami swojego ukochanego „Stefana Batorego”.
F! Maciej Andrzejczak (coetus 1993), 30 I 2011 r.
Opublikowano: 30 I 2011 r.
__________________________________________________________________________________________
Polska Akademicka Korporacja “Aleteja”
Uroczystości V-lecia Aleteji, Warszawa 6 V 1928 r.
W ostatnich dniach do Archiwum Korporacyjnego przekazana została cenna fotografia przedstawiająca powstałą w 1923 r. warszawską korporację Aleteja. Nazwa związku pochodzi od greckiego słowa “aletheia” oznaczającego “prawdę”.
Zdjęcie wykonano dnia 6 V 1928 r. w czasie obchodów piątej rocznicy powstania korporacji. Szczególna wartość fotografii związana jest z faktem, że zostało ono - co jest rzadkością - wyczerpująco opisane, co pozwoliło na przedstawienie na stronach wirtualnego Muzeum Korporacyjnego większości członków korporacji (vide Aleteja).
Opublikowano: 20 I 2011 r.