K! Helania

Dekiel Helanii - vide Poszukiwania. Nazwa:
Polska Korporacja Akademicka “Helania”
Siedziba:
Gdańsk
Data powstania:
30 V 1922 r.
Barwy:
stalowa – złota – fioletowa (symbolika barw: solidarność – szlachetność – powaga)
Dewiza:
„In necessariis - unitas, in dubiis - libertas, in omnibus autem caritas” („W sprawach istotnych - jedność, w rzeczach wątpliwych - wolność, we wszystkim - miłość”)

Rys historyczny

Szarfa prezydialna Kazimierza Głębockiego oraz banda frakowa Zbigniewa Lutosławskiego.

Helania została założona dnia 30 V 1922 r. w Gdańsku. Miała powstać z inicjatywy studiujących w Wolnym Mieście Gdańsku członków korporacji Arkonia (?), Welecja (?) oraz Sarmatia. Nazwa stowarzyszenia nawiązywała do nazwy półwyspu helskiego i wskazywała na związek z morzem. Helania była najbardziej elitarną korporacją polską w Gdańsku. Skupiała zamożną młodzież, w znacznym stopniu pochodzenia ziemiańskiego.

Herb Helanii, 1939 r.

Dnia 12 X 1922 r. Helanię przyjęto do Związku Polskich Korporacji Akademickich (data starszeństwa związkowego: 12 X 1922 r.). W 1933 r., w związku ze sporami na tle reakcji korporacji związkowych na ograniczenia przez władze sanacyjne autonomii szkół wyższych, wystąpiła ze Związku. Formalnie powróciła do niego dopiero w 1939 r.

Związek Filistrów Helanii istniał od 30 V 1923 r. W 1932 r. uległ on znacznemu rozszerzeniu, gdyż wzorem K! Wisła do jego grona przyjęto in corpore członków Koła Technologów, absolwentów Instytutu Technologicznego z Petersburga.

Jacht Kismet, 1934 r.Komers Helanii, 1927-1928 r.

Istotnym elementem działalności korporacji było żeglarstwo. Helania posiadała w latach 20-tych jacht “Smyk”, a w latach 30-tych jacht “Kismet”.

Korporacja zawarła dwa czasowe kartele: w 1923 r. dwuletni z K! Patria z Warszawy oraz dnia 1 III 1924 r. z K! Corona z Poznania.

Siedziba Korporacji mieściła się kolejno: przy ul. Czarnej (mieszkanie Wacława Jakubowskiego), później do 1934 r. przy ul. Jaśkowa Dolina (dwupokojowe mieszkanie), a od 1934 r. na rogu ul. Jaśkowa Dolina i ul. Batorego (czteropokojowe mieszkanie).

Całkowita ustalona, choć niekompletna imienna lista członków obejmuje 120 nazwisk, w tym 31 członków honorowych.

Tablica pamiątkowa Helanii, kościół pw. św. Stanisława Biskupa w Gdańsku Wrzeszczu.Zjazd Helańczyków, Warszawa 1975 r.

W okresie powojennym odbywały się nieoficjalne spotkania Helańczyków. W 1982 r. odsłonięto tablicę upamiętniającą członów Helanii w kościele pw. św. Stanisława w Gdańsku-Wrzeszczu.

Lista członków

Poniższa, niekompletna lista członków Helanii obejmuje niemal 100 nazwisk. Będziemy wdzięczni za jej uzupełnianie i korektę, przesyłanie danych biograficznych i fotografii członków korporacji (vide Kontakt), jak także za pomoc w poszukiwaniach materialnych śladów oraz wszelkich informacji o samej korporacji (vide Poszukiwania).

Członkowie honorowi

  1. Michał Borowski, admirał, prawd. Filister honorowy Helanii

    Stefan Grabski, 1927-1928 r.

  2. Stefan Grabski,(5 stycznia 1867 w Targownicy pow. Mogilno - 22 lutego 1943 w Poznaniu, herbu Wczele, s. Lucjana i Joanny z d. Reuss, ojciec Lucjana (Helania), stryj Adolfa (Primislavia), absolwent Gimnazjum w Inowrocławiu, przemysłowiec, bankowiec w latach 20-tych członek rady Stoczni Gdańskiej oraz rad nadzorczych różnych polskich cukrowni, dziłacz społeczny w 1893 wraz z ojcem założył w Inowrocławiu „Dziennik Kujawski”, członek Izby Handlowej w Bydgoszczy i Rady Miejskiej w Inowrocławiu, przewodniczący Rady Miejskiej w Kruszwicy, członek Wydziału Powiatowego oraz Sejmiku Powiatowego w Strzelnie, współzałożyciel „Rolnika” w Inowrocławiu i „Spółki Budowlanej”, która zbudowała hotel Bast w Inowrocławiu, konsul honorowy Królestwa Rumunii w Gdańsku, Filister honorowy Helanii, pochowany w grobowcu rodzinnym, który znajduje się w parku przy kościele “Ruina” w Inowrocławiu

  3. Stanisław Krzysztoporski, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii

    Kazimierz Krzyżanowski.

  4. Kazimierz Antoni Krzyżanowski, (10 grudnia 1886 w Mitawie - 5 lipca 1974 w Warszawie) s. Kacpra i Stefanii z Korybut-Daszkiewiczów, brat Jana (Konwent-Polonia), Bohdana i Wawrzyńca (obaj Welecja), absolwent Gimnazjum w Parnawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1905-12, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 840), student i absolwent Wyższej Szkoły Technicznej w Karlsruhe, po studiach kierownik biura budowlanego w Wilnie 1913-15, po I wojnie światowej uciekając z zajętego przez bolszewików Wilna znalazł się w Gdańsku, kierownik Wydziału Technicznego w Komisariacie Rządu Polskiego WMG 1919, dyrektor firmy “Spółka Akcyjna Budowlana” w Gdańsku, właściciel przedsiębiorstwa “Inż. K. Krzyżanowski i S-ka, sp. z o.o. w Gdyni” 1927-39, zbudował w Gdyni m.in. Łuszczarnię Ryżu, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, gmach Żeglugi Państwowej, gmach firmy “Paged”, II budynek firmy “Polskarób”, magazyny firmy “Cukroport”, Warszawskiego Towarzystwa Transportowego, firmy “Warta”, Szpital Sióstr Miłosierdzia i parowozownię, prezes Związku Fabryk i Przemysłu w Gdyni, radca Izby Przemysłowo-Handlowej w Gdyni, członek związku przedsiębiorców i Koła Architektów w Gdyni, członek honorowy Helanii, po wojnie mieszkał w Gdyni, do 1949 prowadził własną firmę budowlaną, który został zmuszony zlikwidować, do emerytury inspektor nadzoru kredytów budowlanych w Banku Inwestycyjnym w Gdyni, na emeryturze w 1964 przeniósł się do Warszawy, pochowany na warszawskich Powązkach

  5. Andrzej Kubicki, dr, przedstawiciel Polonii gdańskiej, Filister honorowy Helanki
  6. Franciszek Kuropatwiński, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  7. Stefan Lalicki, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  8. Stanisław Lewakowski, Filister honorowy Helanii
  9. Stanisław Majewski, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  10. Leon Malecki, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  11. Kajetan Morawski, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  12. Stanisław Mszczanowski, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii

    Bohdan Nagórski, 1927-1928 r.

  13. Bohdan Nagórski, Filister honorowy Helanii

  14. Ludwik Nakulski, Filister honorowy Helanii
  15. Edward Natanson, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  16. Stanisław Nehring, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  17. Adolf Nowaczyński, (9 stycznia 1876 w Podgórzu k. Krakowa - 3 lipca 1944 w Warszawie) pisarz, dramaturg, satyryk, poeta, publicysta, działacz polityczny i społeczny, Filister honorowy Helanii 1928, zmarł wskutek ciężkich przeżyć okupacyjnych
  18. Bronisław Okulicz-Kozaryn, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  19. Leon Pluciński, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  20. Wacław Polkowski, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  21. Czesław Raczewski, Filister honorowy Helanii
  22. Ignacy Radziszewski, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  23. Antoni Roman, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii

    Julian Rummel, prawd. ok. 1930 r.

  24. Julian Eugeniusz Rummel, (29 września 1878 w Libawie na Łotwie - 22 kwietnia 1954 w Gdynii) s. Władysława i Walerii z Narolskich, ojciec Aleksandra (Helania), inż. budowy okrętów, prezes związku towarzystw żeglugi morskiej w Rosji 1909, działacz społeczny i gospodarczy, współtwórca idei Gdyni, dyrektor Żeglugi Polskiej w Warszawie 1926 (?), prezes Związek Armatorów Polskich, prezes Związek Maklerów Polskich, wiceprezes Instytutu Bałtyckiego, inicjator wielu pionierskich przedsięwzięć związanych z morzem, Filister honorowy Pomeranii, Helanii i Rosevii, autor wspomnień “Narodziny żeglugi” (1980)

  25. Lucjan Sikorski prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  26. Mieczysław Strasburger, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  27. Jan Świętochowski, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  28. Seweryn Wachowski, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  29. Wacław Wańkowicz, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  30. Jan Wilga, prawd. członek Koła Technologów w Petersburgu, Filister honorowy Helanii
  31. Witold Wańkowicz, Filister honorowy Helanii

Członkowie rzeczywiści

  1. Stanisław Badeni, ( - 1977 w Londynie) student Wydziału Elektrycznego PG 1936-39, w czasie wojny znalazł się w Wielkiej Brytanii, pozostał tam na emigracji
  2. Tadeusz Bratkowski, (5 lipca 1912 w Wojtowicach na Ukrainie - 28 grudnia 1977) absolwent Gimnazjum im. Jana Zamojskiego w Warszawie 1930, student Wydziału Elektrycznego PG 1930-36, wiceprezes sem. zim. 1934/35, w tym czasie współorganizował akcję patriotyczną tzw. “wieczory ludowe”, po Powstaniu Warszawskim przechował sztandar Helanii, który przekazano PG w 1982, po studiach pracował w Fabryce Aparatów Elektrycznych K. Szpotański, uczestnik wojny obronnej 1939, w czasie okupacji w AK, żołnierz powstania warszawskiego, po wojnie pracował w Biurze Odbudowy Stolicy i stworzył organizacyjne podstawy odbudowy instalacji elektrycznych w Warszawie, od 1951 naczelny specjalista w Zjednoczeniu Biur Projektów Budownictwa, a następnie kierownik Działo Ośrodka Badawczo-Projektowego Budownictwa Przemysłowego “Bistyp”, wieloletni członek zarządu głównego Stowarzyszenia Elektryków Polskich, przewodniczący Centralnej Komisji Uprawnień i Rzeczoznawstwa Budowlanego SEP, autor wielu artykułów fachowych oraz współautor IV tomu Historii Elektryki Polskiej pt. “Przemysł i instalacje elektryczne”, odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych (za 1939 oraz Powstanie Warszawskie), a także m.in. Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim OOP, złotymi odznakami SEP i NOT
  3. Janusz Brinckenhoff, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1923-26, współorganizator Polskiego Domu Akademickiego
  4. Eryk Budzyński, (1917 - czerwiec 2005) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1936-39, w czasie wojny przebywał na Litwie, po wojnie na emigracji, pracował przez kilka lat w wielkiej firmie w Australii, a później przeniósł się do Stanów Zjednoczonych
  5. Stanisław Chrzanowski, student Budowy Okrętów 1934-39
  6. Jerzy Chrząszczewski, ( - 1940 w Warszawie) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1934-39, zginął tragicznie
  7. Wiktor Czarnecki, studiował PG w latach 30-tych

    Antoni Dembiński, 1927-1928 r.

  8. Antoni (”Tonio” ) Dembiński, (22 czerwca 1903 w maj. rodzinnym Górkach Pińczowskich k. Kielc - 10 lipca 1994) herbu Nieczuja, s. Ludwika i Marii z Michałowskich, uczeń Gimnazjum w Chyrowie, matura 1921, ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej 1920 w 8 Pułku Ułanów, student PL 1921-22, a następnie Wydziału Budowy Maszyn 1922-30 PG, c. 1923, dwukrotny prezes, po studiach pracował w zakładach English Electric w Stafford w Anglii, a następnie w warsztatach Marynarki Wojennej w Gdyni, po wojnie m.in. w Katowickim Elektroprojekcie i Instytucie Elektrotechniki, tłumacz z trzech języków, rzeczoznawca Polskiej Izby Handlu Zagranicznego, autor pamiętników (wydane 2007), pochowany w Laskach k. Warszawy

  9. Witold Dichmann, ( - 1943 w Warszawie) student Wydziału Elektrycznego PG 1926-33, założyciel (?) Helanii 1922
  10. Ignacy Donimirski, (1916 - 5 grudnia 1984) student Wydziału Elektrycznego 1936-39
  11. Jerzy Drozdowski, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1935-39

    Kazimierz Dworzański, 1939 r.

  12. Kazimierz Dworzański, (28 kwietnia 1917 w Krakowie - ) matura Kraków, student Wydziału Budowy Okrętów PG 1938 (?)-39, c. 1937 (?), po wojnie reaktywował Akademicki Związek Morski w Krakowie 1946, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej 1952, po studiach pracował początkowo w Okręgu Lasów Państwowych w Katowicach, a od 1953 do 1988 w Biurze Projektów “Miastoprojekt” w Krakowie

    Ludwik Dzierżanowski, 1927-1928 r.

  13. Ludwik Dzierżanowski, ( - po 1945) brat Tadeusza (Filomatia Varsoviensis), student Wydziału Budowy Maszyn PG 1924-32, w czasie wojny w oflagu, po wojnie mieszkał w Oliwie

  14. Adam Ehrenberg, założyciel (?) Helanii 1922
  15. Roman Fafius, (1902 w Radowie na Wołyniu - 15 września 1981 w Szczecinie) absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie 1920, ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej 1920, student PW 1920-21 i student i absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1921-26, założyciel Helanii 1922, prezes sem. zim. 1924/25, po studiach pracował przy budowie Elektrycznej Kolei Dojazdowej Warszawa-Grodzisk i Warszawa-Młociny, a następnie jako kierownik w Wydziale Technicznym Zarządu Budowy Portu w Gdyni, jednocześnie przygotował szereg projektów, m.in. Giełdy Bawełnianej i firmy Bergenske, w wojnie obronnej 1939 w 6 Baterii I Dywizjonu Artylerii Konnej oraz jako oficer łącznikowy między dowództwem obrony Warszawy i oddziałów kawalerii nad Narwią, za kampanię wrześniową odznaczony czterokrotnie Krzyżem Walecznych, w niewoli niemieckiej w oflagach (m.in. w Dössel), w 1948 powrócił do kraju, wicedyrektor ds. technicznych w Szczecińskiej Dyrekcji Odbudowy Portu, organizator i dyrektor biura projektów budownictwa Partu oraz oddziału biura w Koszalinie, wykładowca Wydziału Architektury i Budownictwa PSz, od 1955 dziekan Wydziału Budownictwa Ogólnego i Wodnomelioracyjnego PSz, w 1958 Główny Architekt Województwa i kierownik Wydziału Budownictwa, Architektury i Urbanistyki Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym Krzyżem Zasługi
  16. Stanisław Flach, Filister 1933

    Andrzej Flatau, ok. 1923 r. (?).

  17. Andrzej Michał Flatau, (17 sierpnia 1904 w Krakowie - 30 września 1968 w Wielkiej Brytanii) s. Michała Stanisława (dyrektora C.K. Policji w Krakowie) i Marii z d. Müller, absolwent III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie 1923, student i absolwent (inż. elektryk) Wydziału Budowy Maszyn, Elektrotechniki oraz Techniki Okrętowej i Lotniczej PG 1923(?)-30, działacz i prezes Bratniej Pomocy, członek komitetu redakcyjnego „Dodatku Akademickiego” do Gazety Gdańskiej, po studiach mieszkał w Sosnowcu i w Katowicach, jako ppor. uczestnik wojny obronnej 1939, w końcu września przedostał się zagranicę, po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, pracował jako inż. elektryk w firmach zajmujących się produkcją urządzeń elektrycznych, od 1959 w Brookhirst Igranic Ltd w Bedford, w tym od 1964 jako Consultant to Engineering Director, od 1945 członek stowarzyszony, a od 1966 członek Institution of Electrical Engineers (dane na podstawie relacji członka rodziny Krzysztofa Koziary)

  18. Roman Fragstein, student Wydziału Elektrycznego PG 1921-28
  19. Józef Girtler, (11 stycznia 1909 w Warszawie - 22 maja 1988 (86? 89?) w Warszawie) absolwent Gimnazjum im. St. Staszica w Warszawie 1929, student i absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1929?-1935, olderman sem. zim. 1933/34, oficer rez., pracował przy budowie Huty Stalowa Wola, w wojnie obronnej 1939 w II Batalionie Mostów Kolejowych w Legionowie, wraz z Januszem Klarnerem prowadził Przedsiębiorstwo Budowlane “Start” z.o.o., a po jego likwidacji pracował przy budowie Huty im. Lenina w Krakowie, naczelny dyrektor Zjednoczenia Budowy Huty im. Lenina 1961-72, później pracował w firmie Chemadex w Warszawie na stanowiskach dyrektorów budowy cukrowni w Grecji, Maroku, Iranie i Czechosłowacji 1961-72, zastępca dyrektora ds. handlu zagranicznego Generalnej Dyrekcji Energopolu 1972-77, członek Towarzystwa Konsultantów Polskich, odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Oficerskim OOP, Złotą Odznaką “Zasłużony dla Budownictwa”
  20. Jerzy Glaser (Glazer), (24 października 1915 w Łodzi - 3 lutego 1976 w Krakowie) student PG 1935-39, w czasie okupacji robotnik w rafinerii “Limanowa”, po wojnie kontynuował i ukończył studia na AGH 1945-46, adiunkt a następnie zastępca prof. i kierownik Zakładu Teorii Maszyn Cieplnych AGH, prowadził badania eksploatacji komór chłodniczych w tropikach oraz zagadnienia optymalizacji wymienników ciepła

    Kazimierz Głębocki, 1946 r.Kazimierz Głębocki, 1927-1928 r.

  21. Kazimierz Głębocki, (17 stycznia 1909 w Kijowie - 11 maja 1992 w Sopocie) s. Kazimierza i Zofii z Głębockich, absolwent Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie, w czasie wojny polsko-rosyjskiej 1920 jako harcerz był łącznikiem w oddziałach wojskowych broniących Warszawy, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1927-36, po studiach pracował w Mirkowskiej Fabryce Papieru, w wojnie obronnej 1939 dowódca plutonu w Warszawskiej Brygadzie Pancerno-Motorowej płk. Stefana Grot-Roweckiego, w niewoli niemieckiej w oflagu Woldenberg, po wojnie pracował m.in. w dyrekcji Dróg Wodnych w Sopocie 1945, jako kierownik w Stoczni w Pleniewie k. Gdańska 1946-48, od 1950 do emerytury w Polskim Rejestrze Statków na stanowiskach od inspektora do dyrektora technicznego, doradca d/s kontroli technicznej i nadzoru klasyfikacyjnego w Stoczni Casablanca na Kubie, studia ukończył po wojnie PG 1956, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP oraz medalem Rodła

  22. Jerzy Górnicki, student PG 1923-24

    Lucjan Grabski, 1927-1928 r.

  23. Lucjan Stanisław Józef Marian Grabski, (30 grudnia 1906 w Kruszwicy - 7 stycznia 1973 w Gdańsku) herbu Wczele, s. Stefana (Helania) i Zofii z Pomian-Nieżychowskich, brat stryjeczny Adolfa (Primislavia), absolwent Gimnazjum w Bydgoszczy, student Wydziału Mechanicznego PG PG 1925-35, I wiceprezes Bratniej Pomocy Studentów PG 1939/31, po studiach inż. w wydziale budowy silników diesla w Gdańsku, a następnie przedstawiciel wytwórni silników diesla w Warszawie, od wiosny 1944 administrator maj. Seroki k. Warszawy, po wojnie zatrudniony w przemyśle okrętowym, a następnie w biurze projektów, gazownictwie oraz biurze technologiczno-projektowym, pochowany wraz z żoną w Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

    Jerzy Gramadzki, 1927-1928 r.

  24. Jerzy Gramadzki, pochodził z Litwy kowieńskiej, student PG 1923-28, wrócił na Litwie

  25. Stefan Grott, ( - po 1945 w Wielkiej Brytanii) student Wydziału Budowy Okrętów PG 1932-38, po studiach pływał na statkach “Polskarob”, w 1939 pozostał w Anglii
  26. Ignacy Marian Gryglewski, (1918 - 10 marca 1960 w Krakowie) student Wydziału Budowy Maszyn PR 1938, absolwent Wydziału Inżynierii AGH 1949, do 1959 pracował w krakowskich biurach projektów, a w 1959 jako ekspert w dziedzinie oczyszczania ścieków oddelegowany do firmy “Ciba” w Szwajcarii
  27. Henryk Hedinger (Hadinger), student PG 1935-39, po wojnie mieszkał za granicą, zginął tragicznie w czasie wizyty w kraju w wypadku samochodowym na trasie Poznań-Gdańsk

    Stefan Hoser, 1927-1928 r.

  28. Stefan Karol Hoser, (30 lipca 1903 w Warszawie - 9 września 1981 w Warszawie) absolwent Gimnazjum Mikołaja Reja 1922, student Wydziału Budowy Maszyn 1922-30, po studiach pracuje m.in. jako inż. ruchu w Żbikowskich Zakładach Stalowych “Hossyb” S.A. Pruszków, właściciel i kierownik Zakładu Produkcji Pilników w Warszawie 1940-50, zmarł tragicznie

    Romuald Iszkowski, 1927-1928 r.

  29. Romuald Iszkowski, (4 sierpnia 1907 w Marburgu (Mariborze) w Cesarstwie Austriackim - 1 listopada 2007 w Nowym Targu) absolwent Gimnazjum Mikołaja Reja w Bydgoszczy 1926, student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1926-34, wiceprezes Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1930, po studiach pracował w Stoczni Gdańskiej 1935-37, Zakładach “H. Cegielski” w Poznaniu 1937-46, następnie przez wiele lat w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Chemicznego w Gliwicach i innych biurach projektowych, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP

  30. Adam Iwanicki, ( - wiosna 1945) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1925-31, po studiach pracował na Wybrzeżu, aresztowany przez Gestapo jesienią 1939, zesłany do obozu koncentracyjnego Stutthof, potem do Neugamme k. Hamburga, zamordowany

    Wacław Jakubowski, 1927-1928 r.

  31. Wacław Jakubowski, ( - po 1945 na Litwie) student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1923-29 (?), założyciel Helanii 1922, po zakończeniu studiów wyjechał na Litwę

  32. Jerzy Jeziorański, student i absolwent (inż.) Wydziału Architektury PG 1928-33, sekretarz sem. zim. 1932/33, po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Chicago
  33. Andrzej Kalinowski, (1910 - 1939 nad Bzurą) student Wydziału Budowy Okrętów PG 1932-39, pchor. rez., w wojnie obronnej 1939 ranny w bitwie nad Bzurą, w niewoli niemieckiej, zastrzelony przez konwojenta z Wehrmachtu gdy opatrywał nogę w rowie (wg innej wersji przeżył wojnę, a po wojnie mieszkał w Trójmieście)
  34. Lech Kentzer, (13 września 1918 w Tengutach w pow. olsztyńskim - 1991 w Gdańsku) student 1938-39 i absolwent 1950 Wydziału Chemicznego PG, ochotnik w wojnie obronnej 1939 w 1 Pułku Szwoleżerów, aresztowany 1940 i osadzony w obozie koncentracyjnym Oranienburg-Sachsenhausen 1940-45, po wojnie asystent, starszy asystent i adiunkt PG, a następnie pracownik Instytutu Morskiego w Gdańsku, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP

    Janusz Klarner, druga poł. lat 30-tych.

    Janusz Klarner, 1927 r.

  35. Janusz Klarner, (14 kwietnia 1910 w Warszawie - 1949 ?) s. inżyniera-technologa, wiceministra skarbu i senatora Czesława i Florentyny z Jaworowskich, brat Jerzego (Helania), absolwent Gimnazjum im. Stanisława Staszica 1928, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1928-35, prezes sem. zim. 1933/34, olderman sem. let. 1932/33, absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii 1935/36, ppor. rez., po studiach pracował w zakładach „Lilpop Rau i Löwenstein”, himalaista, uczestnik pierwszej polskiej wyprawy himalaistycznej i zdobywca pierwszego polskiego siedmiotysięcznika - szczytu Nanda Devi Wschodnia (7.434 m n.p.m.) w indyjskich Himalajach, opisał wspinaczkę w książce “Nanda-Devi” (wyd. 1, 1956; wyd. 2, Katowice 2010), do kraju wrócił 9 września 1939, w wojnie obronnej 1939 w Dywizjonie Artylerii Najcięższej, który brał udział m.in. w walkach pod Kamionką Strumiłową, w czasie okupacji prowadził warsztat samochodowy “Start”, w konspiracji żołnierz AK ps. “Jar” i dowódca 3 Baterii i Dywizjonu Artylerii Konnej, uczestnik powstania warszawskiego, po załamaniu ataku 1 sierpnia na koszary przy ul. Czerniakowskiej wyprowadził swój oddział do Lasów Kabackich, ciężko ranny w walkach pod wsią Kiersza, za udział w Powstaniu odznaczony Krzyżem Walecznych, po wojnie prowadził przedsiębiorstwo inżynieryjno-budowlane “Start”, w 1948 przejął fabrykę Wyrobów Metalowych K. Kubacki w Warszawie, wieczorem 17 września 1949 wyszedł z mieszkania na ul. Lipskiej 21 w Warszawie i zaginął bez śladu, według domniemania prokuratorów IPN został zamęczony w więzieniu UB przy ul. Cyryla Metodego na warszawskiej Pradze

    Jerzy Klarner, 1927-1928 r.

  36. Jerzy Klarner, (20 czerwca 1908 w Warszawie - prawd. 29 lipca 1943 w Warszawie) s. inżyniera-technologa, wiceministra skarbu i senatora Czesława i Florentyny z Jaworowskich, brat Janusza (Helania), absolwent Gimnazjum im. Stanisława Staszica 1927, student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1927-34, potem absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierz Wołyńskim, po studiach pracował w firmie “Lilpop, Rau i Löwenstein” w Warszawie, w wojnie obronnej 1939 w Dywizjonie Artylerii Najcięższej, który brał udział m.in. w walkach pod Kamionką Strumiłową, w konspiracji w AK ps. Konar, aresztowany 29 lipca 1943 na terenie zakładów Lilpopa pod zarzutem produkcji broni, w czasie przesłuchania wyskoczył oknem z III piętra budynku Gestapo przy Alei Szucha w Warszawie

    Jan Kłokocki, 1927-1928 r.

  37. Jan Kłokocki, (ok. 1900 - prawd. pierwsza poł. lat 60-tych) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1921-27, założyciel Helanii 1922, sekretarz Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1927, po wojnie pracownik gazowni gdańskiej

  38. Tadeusz Kocent, (27 października 1911 we Włocławku - 1986 (?) w Poznaniu) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1929-36, sekretarz sem. let. 1932/33, pracował w przedsiębiorstwach budowlanych w Katowicach i Stalowej Woli, uczestnik wojny obronnej 1939, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego, po wojnie pracował w Poznaniu
  39. Stefan Kopczyński, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1935-39, w czasie wojny w niewoli niemieckiej

    Stanisław Kozłowski, 1927-1928 r.

  40. Stanisław Kozłowski, student PG 1919-26, sekretarz wewn. ZPKA 1927-28 (VI kadencja), po wojnie na emigracji we Francji

  41. Tadeusz Królikiewicz, ( - lata 70-te w Australii) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1936-39, w czasie okupacji przedostał się na Zachód, wyemigrował do Australii
  42. Harald Krusze (Krusche), (21 marca 1909 w Łodzi - 27 stycznia 2014 w Black Diamond) absolwent Gimnazjum w Pabianicach, student Wydziału Chemicznego PG 1932-34, później student PL, zaangażowany sportowiec, organizator wyścigów i rajdów, instruktor strzelania i narciarstwa, w wojnie w Nowogródzkiej Brygady Kawalerii gen. W. Andersa, w niewoli niemieckiej, m.in. w oflagu Woldenbergu, uzyskał dyplom na Politechnice Londyńskiej, od 1949 na emigracji w Kanadzie, pracował na kierowniczych stanowiskach w przemyśle chemicznym, m.in. kierował pracami projektowymi największej kanadyjskiej fabryki chemicznej

    Jerzy Julian Kryński, 1927 r.

  43. Jerzy Julian Kryński, (16 stycznia 1903 w Warszawie - 21 stycznia 1989 w Warszawie) student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1922-35, w czasie przerwy w studiach pracował w Miejskich Zakładach Elektrycznych w Gdyni, gdzie stworzył i nadzorował projekt elektryfikacji Gdyni, po studiach pracował w zakładach AEG w Katowicach, a później jako zastępca szefa Wydziału Budowy Turbin w Stalowej Woli, w czasie okupacji w AK, był współautorem opracowanego planu elektryfikacji Polski powojennej (przy założeniu granic zachodnich na linii Odra-Nysa Łużycka, który po wojnie był główną podstawą realizacji elektryfikacji kraju, po wojnie prof. zw. PW, członek Komitetu Elektryfikacji Polski przy Prezydium PAN, członek Rady Technicznej przy Ministrze Energetyki, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP

  44. Harald Lange, ( - 1960 w Warszawie) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1930-36

    Zbigniew Lewakowski, 1927 r.

  45. Zbigniew Lewakowski, (28 listopada 1903 - 9 września 1939 pod Iłżą) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1921-28, wiceprezes sem. zim. 1924/25, wiceprezes Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1925, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 dowódca 206 plutonu art. przeciwlotniczej 8 Pułku Piechoty, poległ pod Iłżą, pochowany w Iłży

  46. Janusz Lubert, ( - wrzesień 1944 w Warszawie) brat Jerzego (Helania), student Wydziału Budowy Maszyn PG 1932-34, w czasie okupacji żołnierz AK, poległ w połowie września na Starym Mieście w powstaniu warszawskim
  47. Jerzy Lubert, ( - 1944 w Warszawie ?) brat Janusza (Helania), student Wydziału Budowy Maszyn PG 1930-39, miał zginąć w powstaniu warszawskim (?)

    Zbigniew Lutosławski, 1926 r.

  48. Zbigniew Lutosławski, (17 stycznia 1904 w Warszawie - 21 czerwca 1972 w Warszawie) herbu Jelita, s. Mariana (Welecja), bratanek Wincentego (Arkonia, Konwent Polonia), Jana (Welecja) i Kazimierza (h.c. Sparta), brat stryjeczny Bohdana, Henryka, Jerzego (Sparta), student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1922-27, sekretarz sem. zim. 1924/25, prezes Helanii, sekretarz Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1925, po studiach pracował w firmie “Lilpop, Rau, Löwenstein”, a następnie w latach 1935-52 w Zakładach “H. Cegielski”, m.in. jako dyrektor naczelny, później sekretarz Rady Naukowo-Technicznej przy Ministrze Przemysłu Ciężkiego 1952-71, pracował także jako główny specjalista w Komitecie Nauki i Techniki, odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP

  49. Tadeusz Łakościuk, (1903-1987) z Ostrowa Wlkp., student Wydziału Elektrycznego PG 1925-33, po studiach pracował na Śląsku, m.in. Jako dyrektor elektrowni “Zabrze”
  50. Mieczysław Erazm Majewski, ( - 1978) student Wydziału Elektrycznego PG 1936-39, sekretarz sem. let. 1931/32, wiceprezes sem. zim. 1932/33, prezes sem. let. 1932/33, prezes sem. zim. 1934/35

    Janusz Markowski, 1927-1928 r.

  51. Janusz Markowski, (?) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1922-32

  52. Stanisław Markowski, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1938-39
  53. Stefan Michałowski, (15 maja 1902 w Jaśle - 24 grudnia 1962 w Warszawie) herbu Jasieńczyk, s. Władysława i Ireny z Żółtowskich, student PG 1921-27, przewodniczący Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1925

    Andrzej Mieczkowski, 1928/29 r.

  54. Andrzej Mieczkowski, (22 maja 1906 w Poznaniu - po 1972 w Zakopanym) s. Stanisława i Kazimiery z Moszczeńskich, brat Edmunda (Corona), student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1925-31, sekretarz 1928/29, po studiach pracował w Zakładach “Norblin” w Warszawie, dyrektor fabryki narzędzi “Prom” w Bydgoszczy, w czasie okupacji w firmie “Stehr” w Bydgoszczy, w 1944 aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Stutthofie, po wojnie m.in. w Wydziale Budowy Kolei Linowych i w Biurze Projektów Budownictwa Linowego w Zakopanym, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP

    Michał Mikoś, 1927-1928 r.

  55. Michał Mikoś, (ok. 1900 - 1972 k. Wrocławia) student Wydziału Budowy Okrętów PG 1922-28, c. 1922 (pierwszy fuks Helanii), dyrektor fabryki kotłów w Raciborzu, więziony w okresie komunizmu, zginął w wypadku

    Lechosław Muszyński, 1927-1928 r.

  56. Lechosław Muszyński, (26 listopada 1909 w Warszawie - 24 czerwca 1973 w Warszawie) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1927-34, po studiach pracował w fabryce wagonów Lilpopa w Warszawie, w wojnie obronnej 1939 w 1 Pułku Artylerii Najcięższej, uciekł z niewoli niemieckiej, w konspiracji w AK, uczestnik powstania warszawskiego w zgrupowaniu “Żywiciel”, po kapitulacji w niewoli niemieckiej w stalagu XII, po wyzwoleniu w PSZ na Zachodzie, wrócił do kraju w 1947, osiedlił się we Wrocławiu i pracował w przemyśle drzewnym, organizator i do 1952 kierownik zarządu Przemysłu Maszynowego i Mechanizacji Leśnictwa, od 1954 dyrektor Biura Konstrukcyjnego Przemysłu Maszynowego Lesnictwa, od 1968 szef produkcji Zakładu Doświadczalnego Wojskowej Akademii Technicznej, odznaczony brytyjskim “Medalem Wojennym” i Złotym Krzyżem Zasługi

  57. Michał Nowakowski, (1913 w Poznaniu - 1991 w Montrealu) s. Kazimierza (Primislavia) i Janiny z Mieczkowskich, brat Jerzego i Zygmunta (wszyscy trzej Primislavia) student PG 1932-39, po wojnie na emigracji w Kanadzie, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Montrealu

  58. Jerzy Ochenduszko, ( - po 1945 w Kanadzie) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1920-25, założyciel (?) Helanii 1922, wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, a następnie do Kanady

    Władysław Csáky-Pallavicini, 1927-1928 r.

  59. Władysław margrabia Csáky-Pallavicini, (16 marca 1907 w Zamku Studenec w Czechach - 1995 w Warszawie) s. Hipolita i Zofii z Pobóg-Niementowskich, student Wydziału Rolniczego (?) PG, student i absolwent Akademii Handlowej w Paryżu, przed wojną pracował w przedsiębiorstwach maklerskich w Gdyni, uczestnik wojny obronnej 1939, w czasie okupacji w AK, kierownik punktu przerzutowego żołnierzy w Koszycach, sekretarz filii Węgiersko-Polskiego Komitetu Opieki nad Uchodźcami w Koszycach, dzięki pokrewieństwu z węgierskim ministrem spraw zagranicznych margrabią Istvanem Csáky miał uratować wielu więźniów Gestapo, umożliwić uzyskanie paszportu węgierskiego i przedostanie się na Zachód wielu Polakom, po wojnie pracownik banków, m.in. Banku “Pekao” w Warszawie

  60. Kazimierz Pogorzelski, (28 marca 1916 w Warszawie - 2 sierpnia 1944 w Warszawie) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1935-39, pchor. rez., w wojnie obronnej 1939 w 3 Warszawskim Batalionie Pancernym, uciekł z niewoli niemieckiej, od jesieni 1939 w konspiracji w pionie wojskowym organizacji Pobudka, która została scalona z AK, żołnierz AK ps. “Rygiel”, “Podkowiński” poległ w powstaniu warszawskim, pośmiertnie awansowany do stopnia kapitana i odznaczony Krzyżem Virtuti Militari
  61. Edmund Pozowski (po wojnie Stanley), (21 czerwca 1916 w Odessie - 30 kwietnia 1981) absolwent Gimnazjum Jana Zamoyskiego w Warszawie 1934, student Wydziału Lotniczego PG 1934-39, dyplom PL 1939, w czasie w polskich dywizjonach myśliwskich w Wielkiej Brytanii, był także instruktorem w jednostkach angielskich i polskich, po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, uzyskał dyplom inż. mechanika w Guilgs College w Londynie, pracował w zakładach Rolls Royce’a jako konstruktor inż. doświadczalny oraz konsultant techniczny działu silników przemysłowych i morskich, odznaczony za udział w II wojnie światowej Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz angielskimi i francuskimi odznaczeniami wojskowymi
  62. Marian Lech Prusakiewicz, (1911 - 30 sierpnia 2007) student i absolwent Wydziału Lotniczego PR 1928-36, c. 1930, po studiach pracował w warszawskich zakładach PZL, a następnie kierownik budowy kadłubów samolotu bombowego PZL Łoś, po wojnie pracował w przemyśle budowlanym, w początkach lat 80-tych pełnomocnik na Polskę szwedzkiej firmy “Flygt”
  63. Ziemowit Roman Stanisław Ratajski, (23 października 1908 - 16 marca 1985) s. Cyryla (Posnania) i Stanisławy z Mayów, student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1927-35, wiceprezes sem. let. 1931/32, prezes sem. zim. 1932/33, pracował w Instytucie Lotnictwa w Warszawie, ewakuowany z personelem do Rumunii i Francji, a później do Wielkiej Brytanii, w czasie wojny i po jej zakończeniu pracował w przemyśle lotniczych w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu
  64. Andrzej Rudnicki, ( - 1944 w Warszawie) student Wydziału Elektrycznego PG 1936-39, w czasie okupacji w AK, poległ w powstaniu warszawskim
  65. Jan Rudowski (23 listopada 1911 w Sosnowcu - 22 sierpnia 1960 w Krakowie) z Rumoki, herbu Prus (II Wilczekosy), s. Leona i Janiny z Jaroszewskich, brat Zbigniewa (Helania), brat stryjeczny Jerzego i Zygmunta, brat stryjeczny Józefa, Leonarda i Szymona (wszyscy Sarmatia), brat stryjeczny Stanisława (Jagiellonia), brat stryjeczny Jana (Praetoria), brat stryjeczny Michała (Corona), szwagier Leszka Tyszki (Helania), student Wydziału Budownictwa Lądowego PG, sekretarz sem. zim. 1933/34 i sem. zim. 1934/35, inż. budowlany, po wojnie pracował w Nowej Hucie, zginął tragicznie (pod kołami pociągu), pochowany na warszawskich Powązkach [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]
  66. Zbigniew Rudowski, (1906 - 4 listopada 1992 w Wielkiej Brytanii) z Rumoki, herbu Prus (II Wilczekosy), s. Leona i Janiny z Jaroszewskich, brat Jana (Helania), brat stryjeczny Jerzego i Zygmunta, brat stryjeczny Józefa, Leonarda i Szymona (wszyscy Sarmatia), brat stryjeczny Stanisława (Jagiellonia), brat stryjeczny Jana (Praetoria), brat stryjeczny Michała (Corona), szwagier Leszka Tyszki (Helania), żołnierz w wojnie obronnej 1939, internowany w Rumunii, w PSZ na Zachodzie we Francji, internowany w Szwajcarii, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, pochowany na warszawskich Powązkach s. Leona Jana i Janiny z Jaroszewskich [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]
  67. Aleksander Rummel, (28 lutego 1908 w Petersburgu - 8 sierpnia 1993) s. Juljana (Pomerania, Helania, Rosevia) i Olgi z d. de Morandi, matura 1926, student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1926-34, c. 1927, po studiach pracował w Biurze Studiów Państwowych Zakładów Inżynierii w Warszawie, od 1937 kierownik Samochodowego Biura Konstrukcyjnego w zakładach “Lilpop, Rau i Löwenstein” w Warszawie, uruchamia tam licencyjną produkcję samochodu Chevrolet 157, w czasie okupacji w AK w grupie artyleryjskiej “Granat”, prowadził szkolenia z zakresu użycia broni pancernej i bierze udział w nielegalnej produkcji pistoletów “Vis”, aresztowany w 1943 i osadzony w obozie Mauthausen, po wojnie pracuje m.in. jako zastępca dyrektora w Centralnym Biurze Przemysłu Motoryzacyjnego, od 1957 kierownik Katedry Taboru i Sprzętu Samochodowego, a następnie Zakładu Techniki i Eksploatacji Samochodu PSz., prof. PSz., autor licznych publikacji fachowych, napisał wspomnienia dot. powstania i rozwoju polskiego przemysłu motoryzacyjnego “Wśród zmian i przemian” (MON 1986), odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP

    Andrzej Sczaniecki, 1927-1928 r.

  68. Andrzej Maria Sczaniecki, (17 czerwca 1908 w Łaszczynie w Poznańskim - 8 maja 1996 w Haslemere w Anglii) s. Władysława i Jadwigi z Plucińskich, brat Michała (Corona), absolwent Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu 1926, student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1926-34, po studiach pracował jako konstruktor w Państwowych Zakładach Tele-Radiowych 1934-36, a następnie w Polskich Zakładach Philipsa i własnej firmie, w wojnie obronnej 1939 zmobilizowany do pracy w warsztatach Wojsk Łączności w Lwowie, a później w Czortkowie nad Seratem, na rozkaz szefa Wojsk Łączności ewakuował się z kraju, przez Rumunię, Jugosławię i Włochy dociera do Francji, w PSZ na Zachodzie, odbył szkolenie dla polskich oficerów w Coetquidan we Francji, później ewakuowany do Szkocji, gdzie służył w Kompanii Łączności 1 Brygady Strzelców Karpackich, od 1942 w Admiralicji Brytyjskiej w Korpusie Oficerów Łączności, pracował nad rozwojem sprzętu radarowego, od 1946 do 1970 w służbie czynnej w Wojskowym Instytucie Technicznym, ostatecznie jako Principal Scientific Officer, dwukrotnie odznaczony Medalem Wojska (British Defence Medal), w 1990 awansowany na kapitana, odznaczony Komandorią Zakonu św. Sylwestra Papieża 1968, papieskim Medalem Benemerenti 1969, Złotym Krzyżem Zasługi Prezydenta RP 1973, Papieską Gwiazdą do Komandorii Zakonu św. Sylwestra Papieża 1979 oraz Krzyżem Oficerskim OOP 1989

  69. Józef Skibiński, ( - 1939) założyciel (?) Helanii 1922, poległ w wojnie obronnej 1939

    Stanisław Skibniewski, 1927 r.

  70. Stanisław Skibniewski, (6 sierpnia 1901 we Lwowie - 3 maja 1957 w Warszawie) herbu Ślepowron, s. Jakuba Wacława i Anny z d. Ślubicz-Załęska, student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1922-28, założyciel Helanii 1922, olderman sem. zim. 1924/25, prezes Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1927, po studiach pracował w firmie Brown-Boveri w Szwajcarii 1928-30, później w firmie “Rhon i Zieliński” (licencja Brown-Boveri) 1930-37, od 1937 dyrektor techniczny Elektrowni Warszawskiej, w czasie wojny kpt. AK, dowódca zgrupowania “Elektrownia” ps. “Cubryna”, po wojnie pracował jako w warszawskim Miastoprojekcie, odznaczony Orderem Virtuti Militari

  71. Aleksander Skirmunt, student PG 1925-29, popełnił samobójstwo 1929 [prawd. Aleksander Skirmunt (1906 - 1927 w Warszawie), herbu Dąb, s. Zenona (Arkonia) i Maria z hr. Lasockich]
  72. Stanisław Sroczyński, ( - 1944 w Warszawie) w latach 1931-39 studiował na Wydziale Mechanicznym PG, zamordowany w pierwszym dniu Powstania przez Niemców w Alei Szucha

    Walery Starczewski Val, 1921 r.

  73. Walery Starczewski Val, (29 sierpnia 1897 - 28 września 1983 w Airlington w Massachusetts) s. Eugeniusza (Konwent Polonia) i Marii z Kozłowskich, bratanek Stanisława (Arkonia), brat Michała (Arkonia), w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 ppor. art., student PW 1920-22, c. 1920 Sarmatia, student i absolwent (inż. budownictwa mostów i konstrukcji żelaznych) Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1922-26, założyciel i czterokrotny prezes K! Helania, po studiach pracował w różnych firmach, był autorem m.in. projektu pierwszego w Warszawie wieżowca przy Placu Powstańców oraz projektu zapory wodnej w Rożnowie, od 1936 w Stanach Zjednoczonych, działacz polonijny, m.in. prezes Polskiego Związku Kawalerzystów i Artylerzystów Konnych w Stanach Zjednoczonych

  74. Witold Sturm, ( - 1927) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1923-28, założyciel Helanii 1922, po jego przedwczesnej śmierci Koło Technologów Petersburskich ustanowiło stypendium jego imienia

    Bohdan Suchowiak, 1928/29 r.

  75. Bohdan Suchowiak, (29 listopada 1905 w Poznaniu -31 sierpnia 1991) absolwent Gimnazjum Bergera w Poznaniu, w czasie Powstania Wielkopolskiego jako ordynans-harcerz w sztafecie dowódcy Powstania mjr. Stanisława Taczaka, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1924-40, prezes 1927/28, wiceprezes Helanii 1928/29, po studiach konstruktor w Zakładach H. Cegielskiego w Poznaniu 1931-40, w wojnie obronnej 1939 w 5 Pułku Artylerii Lekkiej w rejonie Lwowa, uciekł z niewoli rosyjskiej i wrócił do Poznania, aresztowany przez Gestapo 1940 i osadzony w obozie koncentracyjnym Buchenwald, a następnie w Neuengamme pod Hamburgiem, członek konspiracyjnej organizacji obozowej, jako jeden z nielicznych Polaków dopłynął do brzegu i uratował się po zbombardowaniu statku “Thielbeck”, po wojnie pracował jako dyrektor Zjednoczenia Taboru Kolejowego “Tasco”, dyrektor techniczny w Centralnym Zarządzie Zjednoczenia Budowy Maszyn Ciężkich, doradca dyrektora naczelnego “Zemek” 1968-72, na emeryturze od 1972 wiceprzewodniczący Rady Naukowo-Technicznej przy Ministrze Przemysłu Ciężkiego, członek Komitetu Energetyki Jądrowej i Inżynierii Reaktorowej oraz Komitetu d/s Techniki Rady Naukowej Instytutu Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku, autor ok. 30 publikacji fachowych, wspomnień z obozu “Neuengamme” (wydaw. MON, wyd. 2, Warszawa 1979) oraz “Mai 1945. Die Tragödie der Häftlinge von Neuengamme” (Reinbek 1985), odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim OOP, Krzyżem Oświęcimskim oraz Medalem Rodła

  76. Janusz Innocenty Sułkowski (Sułowski), (17 stycznia 1907 w Warszawie - 25 listopada 1989 w Warszawie) absolwent Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie 1926, student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1927-34, członek AZS i mistrz Gdańska w tenisie, po studiach pracował jako zastępca głównego inż. w firmie “Contractor’s Committee for the Electrification of Polish Railways” w Warszawie 1935-37, później w firmie Tramwaje Elektryczne Zagłębia Dąbrowskiego SA, uczestnik wojny obronnej 1939, w niewoli niemieckiej w oflagu VIIA Murnau, po powrocie do kraju od 1945 w stołecznej Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w Warszawie, a następnie w Państwowej Inspekcji Energetycznej i Instytutu Techniki Budowlanej
  77. Józef Władysław Szubert, (19 stycznia 1910 - po 1990) student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1932-37, c. 1933, po studiach rozpoczął pracę w zakładach Philipsa we Fryburgu, później pracował w fabryce Philipsa w Warszawie, po wojnie prof. Wydziału Elektrycznego PP, a następnie Uniwersytetu we Fryburgu
  78. Andrzej Szawernowski, c. 1933
  79. Jan Zbigniew Śmidowicz, (16 maja 1911 w Hamburgu - 16 lutego 1994 w Szkocji), s. Jana i Zofii, brat Tadeusza (Wisła), matura 1929, student Wydziału Elektrycznego PG, później Wydziału Architektury PG 1930-39, początkowo w Wiśle, sekretarz sem. let. 1930/31, później w Helanii, od 1938 pracował jako architekt w gdańskiej firmie Z. Kupiec i T. Korsak, ppor. rez. saperów, w wojnie obronnej 1939 w Batalionie Zapasowym Saperów przy Kadrze Floty na Oksywiu, brał udział w obronie Gdyni i Oksywia, po upadku Oksywia przedostał się do WP we Francji, a po upadku Francji w Wielkiej Brytanii, z początkiem 1941 na Bliskim Wschodzie do Bagdadu, Palestyny i Egiptu, od 1943 oficer sztabowy w II Korpusie PSZ gen. Władysława Andersa, brał udział m.in. w bitwie o Monte Casino i pod Ankoną, odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych i Medal of British Empire, po wojnie ukończył studia na Wydziale Architektury Uniwersytetu Sheffield (uzyskał tytuł Bachelor of Architecture with Honours), pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, pracował jako architekt Stirlingshire w Szkocji

    Stefan Świderski, 1927-1928 r.

  80. Stefan Świderski, ( - po 1945) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1927-34, pracował w Wytwórni Dźwigów Osobowych w Warszawie

    Jerzy Święcicki, po 1945 r.Jerzy Święcicki, 1927-1928 r.

  81. Jerzy Święcicki, (20 kwietnia 1908 w Warszawie - 24 listopada 1981 w Sopocie) herbu Jastrzębiec, s. Witolda i Zofii z d. Włodek, absolwent Gimnazjum Kazimierza Kulwiecia w Warszawie 1927, student i absolwent 1932 Wydziału Chemicznego PG, ukończył także Ecole Libre des Sciences Politiques-Section Economique et financiere w Paryżu 1934, w czasie okupacji pracował w Spółce dla handlu bydłem i ziemią w Warszawie 1940-44, współdziałał z ruchem oporu, m.in. z ramienia AK przechwytywał transporty z żywnością z Generalnej Guberni do Rzeszy, po powstaniu warszawskim wywieziony do niemieckiego obozu w Pruszkowie, skąd uciekł do Krakowa, po wojnie mieszkał w Sopocie, pracował m.in. w Morskim Instytucie Technicznym w Gdańsku 1954-59, Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych Nr 1 i Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku 1959-77, autorem szeregu artykułów w “Budownictwie Okrętowym”, współautor książki “Współczesne statki rybackie” (1957), kilku patentów oraz nowatorskich rozwiązań na projektowanych w CTO statkach rybackich

  82. Tadeusz Święcki, ( - po 1945 w Warszawie) s. N. Święckiego i Jadwigi z Garczyńskich, szwagier Jana Descoursa (Arkonia), student Wydziału Elektrycznego PG 1929-34 (mgr inż. Elektryk), w wojnie obronnej 1939 walczył na Oksywiu, pochowany na warszawskich Powązkach (kw. 159, rz. 6, m.7,8)
  83. Robert Tauszyński, (28 czerwca 1910 w Halle w Niemczech - 24 października 1997 w Warszawie) absolwent Gimnazjum Polskiego Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1930, student i absolwent Wydziału Architektury PG 1930-35, c. 1930, wiceprezes sem. zim. 1933/34, po studiach pracował jako zastępca, a później kierownik nadzoru budowy Szpitala Wojskowego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, nadzorował rozbiórkę, transport i rekonstrukcję budynku w którym więziony był w 1918 w Magdeburgu J. Piłsudski, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 oficer zwiadowczy II baterii 1 Dywizjonu Artylerii Konnej, ranny pod Suchowolą, w czasie okupacji pracuje jako kierownik robót kolejowych w Radomiu i Stryju, po wojnie w Państwowych Przedsiębiorstwach Budowlanych w Gdańsku, od 1948 dyrektor techniczny Państwowego Przedsiębiorstwa Budowlanego w Gdańsku, naczelny dyrektor Przedsiębiorstwa Budownictwa Miejskiego 1951-53, pozbawiony stanowiska za odmowę wstąpienia do PZPR, później w nowopowstałym Komitecie Urbanistyki i Architektury w Warszawie, od 1971 docent w Instytucie Gospodarki Mieszkaniowej, a później w Instytucie Kształtowania Środowiska, autor licznych prac naukowych, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta

    Leszek Tyszka, 1928/29 r.

  84. Leszek Tyszka, (14 października 1901 w Łodzi - 4 marca 1969 w Bejrucie) s. Mieczysława i Janiny z Mikulskich, bratanek Stefana Bolesława (Arkonia), stryjeczny brat Tadeusza (Arkonia), Zygmunta Karola (Arkonia) i Zdzisława Janusza (Arkonia); szwagier Jana i Zbigniewa Rudowskich (Helania). ochotnik wojny polsko-bolszewickiej 1920, ranny w bitwie pod Modlinem, student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1924-29, prezes 1928/29, przez całe życie pracował w hutnictwie, specjalizując się w technologiach walcownictwa, po studiach pracował w Hucie “Batory” w Chorzowie, później szef grupy doradców Naczelnej Dyrekcji “Wspólnoty Interesów” w Katowicach, w czasie wojny dyrektor techniczny angielskiej huty w Karabuk w Turcji 1940-48, po powrocie do kraju starszy referent w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego, po październiku 1956 ekspert przemysłu hutniczego w Indiach (m.in. założył walcownie rur w Zachodnim Bengalu i Kerali) oraz Libanie (dyrektor techniczny rurowni w Babylos), pochowany w polskiej kwaterze brytyjskiego cmentarza wojskowego w Bejrucie [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]

  85. Kazimierz Ukielski, (28 kwietnia 1909 w Kielcach - 21 stycznia 1982 w Warszawie) matura Gimnazjum im. Jana Zamojskiego w Warszawie 1927, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1927-33, dpl. PW 1936, po studiach pracował w zakładach “K. Szpotański”, uczestnik wojny obronnej 1939, w niewoli niemieckiej w oflagu w Dösel, po wojnie pracował w Fabryce Obrabiarek w Pruszkowie, później w szwedzkiej firmie Swea, a w końcu w Centrali Handlu Zagranicznego Polimex-Cekop, z ramienia firmy pracował na Ceylonie i w Egipcie, generalny projektant Zakładów Przemysłu Elektronicznego i Elektromaszynowego “Unitra-Pewa”, pochowany na Powązkach (P-116-5-30)
  86. Stanisław Ulatowski, (14 lipca 19?? w Rembiszach pow. Ostrołęka - 8 marca 1942 w Auschwitz) s. Bolesława, student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1929-37, pracownik Banku Rolnego, aresztowany jesienią 1941, zesłany do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, tam zamordowany

    Kazimierz Wieniawski, ok. 1930 r.

  87. Kazimierz Wieniawski, ( - 1934) student Wydziału Architektury PG 1928-34, wiceprezes sem. let. 1932/33, czynny sportowiec AZS

    Bohdan Zaporski, połowa lat 30-tych (?).

  88. Bohdan Zaporski, (22 sierpnia 1906 w miejsc. Luka Milczańska - 9 lipca 1991 w Rio de Janeiro w Brazylii) s. Józefa i Janiny z Olszewskich, brat Janusza (Arkonia), w czasie I wojny światowej uczęszczał do szkoły z internatem Północnej Walii, ukończył gimnazjum w Warszawie 1927, student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1927-36 (1935 ?), prezes sem. zim. i sem. let. 1931/32, po studiach pracował w firmie Lilpop Rau & Lowenstein 1936-39, ochotnik w wojnie obronnej 1939, przedostał się przez Rumunię i Włochy do Francji 1939, żołnierz Polskich Sił Powietrznych pod brytyjskim dowództem (RAF) 1939-46, służył w placówkach w Eastchurch, Blackpool, Bramcote oraz Farnborough, po wojnie od 1946 na emigracji w Brazylii, pracował jako inż. mechanik w Hollerith do Brasil 1946-51 oraz Standard Eletrica 1951-56, a następnie jako przedstawiciel handlowy Rebolos Brasil 1956-70, a w końcu jako inż. mechanik w Continac Formularios Continuos 1970-87, pochowany w Rio de Janeiro

  89. Jan Marian Zarzycki, (1902 w Babowej k. Nowego Sącza - 1934 w Krynicy) absolwent konwiktu oo. Jezuitów w Chyrowie, student PL 1921, student i absolwent Wydziału Architektury PG 1922-27, po studiach pracował w pracowni urbanistycznej w Katowicach, a później we własnej pracowni w Krynicy Górskiej

Listę członków opracowano na podstawie:

1) Zbigniew Osuchowski, Lista członków Polskiej Korporacji Akademickiej Helania (Gdańsk) , (w:) Polskie Korporacje Akademickie 1995, nr 10, s. 40,
2) Księga Pamiątkowa Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej w latach 1904-1939, Gdańsk 1993, Suplement do Księgi Pamiątkowej z 1993 roku Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej 1904-1939, Gdańsk 1994,
3) materiałów archiwalnych z Archiwum Korporacyjnego,
4) wydawnictw encyklopedycznych i biograficznych oraz rozmów z rodzinami członków Korporacji Helania.

Opracowanie: Bartłomiej P. Wróblewski
Opublikowano: 28 VII 2010 r.
Ostania zmiana: 26 X 2024 r.

Propozycja cytowania: Bartłomiej P. Wróblewski, Polska Korporacja Akademicka “Helania” (Gdańsk), (na:) www.archiwumkorporacyjne.pl, stan 26 X 2024 r.

O Archiwum  |  Muzeum Korporacyjne  |  Aktualności  |  Kontakt  |   English © Archiwum Korporacyjne     Nota prawna  |  Mapa serwisu  | 
Szukaj    »
created by { re.PUBLIK }